Alþýðublaðið - 13.06.1959, Blaðsíða 11

Flugvéiarnar;
Flugí'élag íslands.
Millilandaflug: Millilanda- 3
flugvélin Gullfaxi fer til
Glasgow og Kaupmannahafn
ar kl. 8 í dag. Væntanleg aft-
ur tií Reykjavíkur kl. '22.40 í
kvöld. Flugvélin fer til GÍas-
gow og Kaupmannahafnar kl.
8 í fyrramáliS. Millilandaflug
vélin Hrímfaxi fer til Oslóar,
Kaupmannahafnar og Ham-
borgar kl. 10 í dag. Væntan-
leg aftur til ReykjaVíkur kl.
16.50 á morugn. Innanlands-
flug: í dag er áætlað að fljúga
til Akureyrar (2 ferðir),
Blönduqss, Egilsstaða, Húsa-
víkur, ísafjarðar, Sauðár-
króks, Skógasands og Vest-
mannaeyja (2. ferðir). Á
morgun er áætíað að fljúga
til Akureyrar (2 ferðir), Eg-
ilsstaða, Kópaskers, Siglu-
fjarðar, Vestmannaeyja og
Þórshafnar.
Loftleiðir.
Edda'er væntanleg frá Staf
angri og Osló kl. 21 í dag.
Hún heldur áleiðis til New
York kl 22.30. Saga er vænt
anleg frá New York kl. 8.15 í
fyrramálið. Hún heldur áleið
is til Gautaborgar, Kaup-
mannahafnar og Hamborgar
kl. 9.45. Leiguvél Loftleiða er
væntanleg frá New York kl.
10.15 í fyrramálið. Hún held-
ur áleiðis il Oslo og Stafang-
urs kl. 11.45.
Skipigii
Ríkisskip.
Hpkla fer frá Reykjavík kl.
18 í dag til Norðurlanda. Esja
er á Austfjörðum á norður-
leið. Herðubreið er á Vest-
fjörðum á norðurleið Skjald
breið er í Reykjavík. Þyrill
er í Reykjavík.
Skipadeild SÍS.
Hvassafell er á Skaga-
strönd. Arnarfell er væntan-
legt til Vasa í dag. Jökulfell
er í Vestmannaeyjum. Dísar-
fell fór 11. þ. m. frá Manty-
luoto áleiðis til Hornafjarð-
ar. Litlafell er í Reykjavík.
Helgafell er í Keflavik.
Hamrafell fór 5. þ. m. frá Ba-
tum áleiðis til Reykjavíkur.
Peter Swenden losar . á
Breiðafjarðarhöfnum. Troya
fer væntaniega í dag frá
Stettin áleiðis til íslands.
Kenitra er á Kópaskeri.
Eimskip.
Dettifoss.fór frá Gautaborg
10/6 til Reykjavíkur. Fjall-
foss iór frá Gdyma 10/6 til
Fiekkefjord og Haugasund
Og þaðan til íslands. Goða- J
foss fór frá Rúsavík II /6 til
Austfjarða og Rússlands.
Gullfoss fer frá Kaupmanna-
höfn í dag til Leith og Rvík-
ur. Lagarfoss kom til Rvíkur
í gærmorgun frá New York.
Reykjafoss kom til Hull 12/
6, fer þaðan 16/6 til Rvíkur.
Selfoss fór frá Reykjavík í
gær til Hafnarfjarðar og
þaðan í dag til Vestfjarða,
Akureyrar og Vestmanna-
pyja. Tröllafoss fór frá Rvík
4/6 til New York. Tungufoss
fór frá Reykjavík 9/6 til Es-
bjerg, Hirtshals, Nörresunds-
by og Aalborg. Drangajökull
fermir í Rostock 13/6.
SttaPAUTGtfté RÍHISINS
£
Baldur
hleður til Norðurlandshafna og
Sveinseyrar næstkomandi
þriðjudag í stað ms. Skjald-
breiðar, sem er forfölluð vegna
sjótjónsviðgerðar. Vörumót-
taka árdegis í dag og árdegis á
mánudag, -
Ted haf ði talað um. Hann hall
aði sér að sætinu og var með
lokuð augun. Stór myndavél
lá við fætur hans. Ted hefði
lýst honum eins og hættu-
lausum, eri Lyn grannskoð-
aði andli hans og henni
fannst Ted hafa haft á
röngu að standa. Hátt,
hreint ennið benti á gáfur
og langar, næ.mar hendurn-
Hún horfði leugra og leit
ar voru sterklegar.
á Don. Elskaði hann Sis Ha-
verly? Var ótti Sir Kenneth
ástæðulaus? Það var svo ó-
trúlegt, sem Sir Kenneth
hafði sagt henni. Gat það
verið að Sis Haverly hefði
átt sök á dauða manns síns?
Það var hættuleg ákæra.
Hafði hann einhverja á-
stæðu fyrir henni, eða var
ástæðan ást hans á guðsyni
sínum og andúð hans á ekkj
unni?
Það var erfitt að skilja að
Ðon væri frægur kvik-
myndaleikari. Hann var að
vísu þokkalegur, en þegar
hann svaf sást ekki hinn
töfrandi persónuleiki hans,
sem hafði svo mikil áhrif á
frægð hans og kom ungum
sfem gömlunj konum til að
elska hann.
Sis svaf við hlið hans.
Hún sat samanhnipruð eins
og kettlingur. Hún hafði tek
ið græna hattinn ofan og lít
ið höfuðið hvíldi á öxl Dons.
Lyn beit ergileg á vör og hún
varð vonlaus. Hvað gat hún
gert gegn konu eins og S^s
Haverly?
Hún leit á einkaritara
Marcel Raouh Ted hafði á
réttu að standa, hann leit út
eins og atvinnuhnefaleikari.
Clem Smith svaf með aðra
hendina í jakkavasanum.
Það var eins og hann væri
viðbúinn til að draga upp
skammbyssuna. Lyn skildi
ekki hvf hún hugsaði svona
f jaxstæðukenndar hugsan-
ir. Hún leit á Marcel Raoul
sem svaf við hlið hans. Hann
var ekki eins kvenlegur, .sof
andi og hann hafði verið í
gærkveldi, þegar hann kom
um borð. Nú leit hann. út
eins og listamaður. Sítt,
ljóst hárið, sem ..lokkaðist í
hnakkanum olli því að hann
leit út eins og lítill dreng-
ur.
Ly efaðist um að hin stúlk
an, sem hún vissi að hét
Sally Brown, væri sofandi,
þó hún sæti með lokuð aug-
un. Grannur líkarpi heritt’ar
var eins og festur upp á
þráð og stífur. Hún sat við
hlið Sandersson, viðski^ta
fræðings Raouls. en Lyn
virtist hún reyna að sitja
eins langt frá honum ng
mögulegt var. Lyn vissi
ekki hversvegna henni
fannst unga stúlkan svo
hræðsluleg, kannske var hún
sjálf ímyndunarveik. Ljost
hárið var stuttklippt og attd
litið var þokkalegt en um
leið var ekkert að segja.
Hver einstakur hlaut að
lýsa henni á sinn hátt, hugs
aði Lyn. En það var áreið-
anlega gott að hún gat verið
svo breytileg, fyrst hún átti
að sýna hatta.
Fremst í flugvélinni sá
hún í bakið á Ted. Bak hans
var langt og grannt en samt
fannst henni að þarna sæti
maðiijr, ísem hægt væri að
treysta. Hún varð rórri án
þess að vita hvers vegna.
Hún fór að hugsa um það,
sem skeð hafði áður en flug
vélin lagði af stað. Það var
grieinilegt að Sis Haverly og
Ted þekktust og það hafði
ekki verið skemmtilegur
kunningsskapur. Og allt í
einu minntist hún þess, sem
Reg Wilbur hafði isagt henni
um að Ted hefði verið £ flug
vélinni, sem yfirboðari hans
hefði hrapað í — og nú
skildi hún allt! Hún settist
snöggt upp. Sir Kenneth
hafði sagt henni að maður
frú Haverly hefði faiást í
flugvélinni, það var Ted,
sem Sis Haverly hafði ásak
að fyrir drykkjuskap! Kulda
hrollur fór um hana. Hvilík
tilviljun!
Það var alltaf að birta og
hún greip andann á loft af
undrun, þe:gar hún leiit út
um gluggann. Morguinni
vara ljósandi. Loftið var
gyllt af sólargeislunum og
undir þeim var hafið, dimm
Maysie Greig:
hlátt, og stráð um það voru
igrænir flekkir, grænari en
hatturinn hennar Sis Hav-
erly. Hawai eyjarnar!
„Já, það er fallegt“. Án
7. dcigur
þess að hún yrði vöi- við var
Morttis Gilbert, isiglingar-
fræðingurinn og’ loftskeyta-
maðurinn kominn til henn-
ar. „Við lendum bráðum', það
er bezt að ég fari að hita kaff
ið. Kaffilyktin vekur far-
þegana venjulegt“.
þegana venjulega.“
standa, því skömmu seinna
fóru hin að bæra á sér. Lyn
horfði á 'þau og hugsaði um
að fáir væru upp á sitt bezta
nývaknaðir. Það styrkti grun
Lyn um aS Sally hefði ekki
sofið, að hún opnaði augun
án þess að hreyfa sig. Það
var eins og hún gleddist yf-
ir því að nýr dagur var kom
inn.
iSis var yndisleg nývökn-
uð eins og alltaf. Hún hvorki
teigði sig né néri augun —
hún ler sjálfsagt hrædd við
að eyðileggja málninguna,
hugsaði Lyn hæðnislega. Sis
leit út um gluggann og greip
í Don.
„Sjáðu, ástin mín! Er það
ekki dasamlegt? Við erum
að komast til Hawai“.
Morris Gilbert kom með
kaffi og ávexti og Don leit
á Lyn. „Svafstu vel Lyn?“
,,Dásamlega“, laug hún og
brosti til ihans.
Hann leit rannsakandi á
hana. „Þú ert þreytuleg, en
það erum við víst öll. Okkur
líður betur, þegar við höf-
um farið í bað og hvílt okk-
ur á hótelinu. Ég bað um her
bergi fyrir okkur á Royál
Hawaiian hótelinu".
„Raoyal Hawaiian? En er
lekki hræðilega dýrt þar?“
Don brosti. „Það er guð-
faðif minn, sem býður. Hann
bað mig ,um að biðja um her
bergi fyrir þig á sama hóteli
og ég yrði á —• sem við yrð-
um á“, flýtti hann sér að
leiðrétta.
„Já, það er gott að við
skulum öll búa saman. Mik-
ið skemmtilegra", sagði Sis
alltof vingjarnlega.
„Ég geri ráð fyrir að við
búum þar öll“. herra Sand-
lersson tók þátt í samtalinu.
„Herra Raoul sýnir hattana
þar. Og fyrst við erum með
stúlkurnar ,með okkur, verð-
um við að sýna þeim það
'bezta“.
Don brosti og reyndi að
leyna andúðinni, sem Lyn
vissi ,að hann hafð á þeim.
Hún tók leftir því að það var
eins og Sally hnipraði sig
saman, hvenær sem Sanders
son sagði eitthvað.
„Ég hlakka til að komast
á „terra firma“, sagði herra
Olem Smith. „Ég er hjáipar-
Örlög
vana eins og barn uppi í loft
inu“.
Lyn fannst erfitt að ímynda
sér Clem Smith eins og lítið
barn. Hún sá grófa og lura-
lega andlitsdrætti hans og
braut heilann um hvort móð-
ir hans hefði fundist hann
„sætur“.
Marcel Raoul teigði úr sér
með miklum yndisþokka og
muldraði: „En svona sýning
er svo erfið. Allar þessar kon-
ur og þær eru hi'æðilegar með
hattana mína. Maður teiknar
og semur dásamlegan hlut og
svo kemur kona með kýrand-
lit og vill kaupa það. Hvað
eru peningar hjá list?“
„Vði lifum af peningun-
um“, sagði Sandersson þurr-
lega.
Raoul lét sem hann heyrði
þetta ekki. „Mér hefur skilist
að þér séuð einnig listamaður,
Olsen", sagði hann.
„Ég tek litmyndir“, svaraði
Frank Olsen og brosti dauf-
lega. „Stundum sel ég þær
líka".
„Þér megið til með að taka
myndir af höttunum mínum
með pálmana í baksýn", sagði
Marcel. „Ég teiknaði þá með
tilliti til hitabeltisins. Sumar
segja að þeir séu stórkostleg-
ir, en mér finnst að þeir hljóti
að falla í skuggann af svo
stórfenglegri og litríkri nátt-
úra“.
„Festið öryggisbeltin, reyk-
ingar bannaðar. Við erum að
lenda“, sagði Morris Gilbert.
Ted lenti á brautinni og
þau voru öll fegin að komast
í land. Fréttin um að Don My-
ron væri með hafði borist út
og blaðamenn og rithandar-
safnarar þyrptust að honum.
Sis stóð ailtaf við hlið hans
og hélt fast í hann til að sýna
að hún ætti hann. Dqn var
feiminn og frægt brosið var
eins og límt á andlit hans.
Lyn stóð og hugsaði um
það, hvernig það væri að
vera fræg. Það var kannske
þreytandi en það hlaut að
vera skemmtilegt. Það vorú
líka blaðamenn umhverfis
Marcel Raoul, en hann var ó-
þolinmóður og taugaæstur.
„Jú, hann var með síðustu
hattana með sér. Nei, öll sýn-
ingin var ekki til sölu. Nokkr-
ir fastir viðskiptavinir gátu
kannske fengið hatt. Það var
líka hægt að panta hattana og
senda þá frá meginlandinu.“
Allan tímann stóð einkaritax’-
inn Clem Smith við hlið hans
með aði'a hendina í vasanum.
Lyn velti því enn fyrir sér,
hvort hann bæri byssu þar.
,,Lyn!“ allt í einu stóð Don.
við hliðina á henni. „Af
hverju kemur þú ekki?
Komdu og levfðu mér að
kynna þig fyrir strákunum.
Þeir verða fegnir að fá að tala
við þig, svo ekki sé minnst á
að fá að mvnda þig —“
„Hæ, strákar!“ Hann snérl
sér að blaðamönnunum. „Þið
verðið að veita henni athygli.
Hún er á leiðinni til Sidney
til að leika aðalhlutverkið í
Frozen Fruits. Nú hafið þið
tækifæri til að tala við til-
vonandi stjörnu“.
Og Lyn hafði nóg að gera
við að svara spurningum og
brosa fyrir myndatöku. Don
hjálpaði henni að svai'a og
allan tímann stóð Sis við hlið
hans. Hún brosti, en hún
stappaði óþolinmóð í jörðina.
„Jæja“, sagði hún loks, „nú
er ég viss um að ungfrú Carl-
shaw er orðin hás. Eigum við
ekki að fá okkur bíl og kom-
ast á hótelið, Donnie?“
Það sem hafði mest áhrif á
Lyn í borginni voru öll blóm-
in. Alls staðar voru blóm. í
verzlununum, í gluggunum, á
götunum, húsin voru blómum
skreytt, alls staðar var brúnt
mannhaf og Ijómandi litir.
Þegar þau óku eftir Kalia
GRANNARNER — A'ltaÁ ska“ Þú Þurla
anduo pina, pegar eg hef keypt
plöntu, sem mér fellur í geð.“
ofar skýjum
Alþýðublaðið — 13. júní 1959