Alþýðublaðið - 13.09.1959, Blaðsíða 4

( ÍÞráWlr )
Útgefandi. Alþýðuflokkurinn. — Framkvæmdastj ori: Ingólfur Kristjánsson.
— Ritstjórar: Benedikt Gröndal, Gísli J. Ástþórsson og Helgi Sæmundsson
(áb.). — Fulltrúi ritstjórnar: Sigvaldi Hjálmarsson. — Fréttastjóri: Björg-
Vin Guðmundsson. — Símar: 14 900 — 14 901 — 14 902 — 14 903. Auglýs-
fngasími 14 906. — A'ðsetur: Alþýðuhúsið. — Prentsmiðja Aiþýðublaðsins,
Hverfisgata 8—10.
Þeir verða að svara
ALÞÝÐUBLAÐIÐ hefur hvað eftir annað
skrifað um óréttlæti skattakerfisins, enda eru
dæmi um slíkt hverju mannsbarni kunn, svo mörg
eru þau í landinu. Hefur blaðið krafizt algerrar
endurskoðunar á skattakerfinu og bent á þær til-
lögur um rannsókn á afnámi tekusbattsins, sem A1
þýðuflokkurinn flutti á alþingi í vor.
Nú hafa önnur hlöð gengið feti lengra í
þessum efnum og hafa birt einstök dæmi um
ýmsa forráðamenn Sjálfstæðisflokksins hér í
bæ, sem taldir eru greiða miklu lægri útsvar en
tekjuskattur þeirra gefur ástæðu til að ætla að
þeim beri að greiða. Hafa þeir Ólafur Thors,
Bjarni Benediktsson og Gunnar Thoroddsen ver
ið tilnefndir.
Þessar ákærur eru mjög alvarlegt mál. Ef
þær eru byggðar á staðreyndum, þá er um að
ræða reginhneyksli. Þess vegna verður Sjálfstæð
isflokkurinn að svara þessum ákærum og þessir
menn að þvo hendur sínar, ef þeir eru saklausir.
Það er ekki hægt að þegja slíkt mál í hel. Lands-
fólkið stynur undir skatta- og útsvarsbyrðunum
og getur ekki þolað misferli eins og hér er gefið í
skyn.
Indland og Pakistan
ÞAÐ eru mjög góð tíðindi, að vinátta virðist
vera að takast með Indlandi og Fakistan. Þessi tvö
ríki, sem voru aðskilin er allir Indverjar fengu
frelsi sitt, hafa átt mjög erfiða sambúð, ekki að-
eins vegna stórfelldra mannVíga og erfiðleika, er
skilið var á milli þeirra af trúarástæðum, heldur
einnig vegna deilunnar um Pakistan.
Nú virðist þetta vera að breytast,*enda full
ástæða til, þar sem Kínverjar virðast hyggja á
árásir og yfirgang á norðurlandamærum Ind-
lands, og virðist þar geta komið til átaka hve-
nær sem er. Þegar slík hætta sem hinn kínverski
kommúnismi, er á næstu grösum, mun ekki veita
af því að góð samvinna sé með Indlandi og Pak-
istan.
Raunar er mikil þröf á að styrkja öll lönd Suð I
ur- og Suðaustur-Asíu. Það þarf risaátök til að
bæta lífskjörin og tryggja lýðræðislegt stjórnar-
far. Þetta verkefni er nú eitt hið stærsta, sem blas-
ir við vestrænum ríkjum.
Nokkrar sbúir launr
í húsi því er B.S.F. Framtak er að hefja upp-
steypu á. Uppl. í síma 19703 á skrifstofu félags
ins Flókag. 3 frá kl. 13--—17 á sunnudag og frá
kl. 20.30 — 22 mánudags- og þriðjudagskvöld.
KNATTSPYRNUlÞRÓTTIN
er vafalaust sú íþrótt, sem á
mestum vinsældum að fagna
um víða veröld. Fáar íþrótta-
greinar, jafnvel engar, sem
iðkaðar eru í heimi vorum í
dag, sópar að sér öðrum eins
sæg áhorfenda, ungra semi
gamalla, eins og knattspyrnan.
Engin gréin íþrótta er meir né
almennar rædd manna á milli
eða í blöðum og útvarpi, en
þessi íþrótt. Engir íþróttamenn
njóta annarar eins hylli með
þjóðum sínum og þeir, sem!
fram úr skara á knattspyrnu-;
vellinum.
Hvað þessari íþrótt viðvíkur
•hér á landi, héfur raunin orðið
sú sama og annars staðar, al-
menningur hefur hér sótt meir
og betur knattspyrnukappleiki;
en nokkur önnur íþróttamót.
Er nú svo komið að knatt-
spyrnuíþróttin má teljast þjóð-
aríþrótt vor. í flestum kaup-
stöðum og kauptúnum lands-
ins og víða til sveita, eru knátt-
spyrnufélög starfandi. Fáir
munu því þeir piltar vera, sem
á annað borð leggja stund á í-
þróttir, að þeir ekki hafi iðkað
og tekið þátt í knattspyrnuí-
þrottinni. Aldrei hefur heldur
íslenzka knattspyrnu borið
hærra en á þessu ári. I sumar
hafa íslenzkir knattspyrnu- (
menn náð meiri og betri ár-
angri en nokkru sinni fyrr.
Um árabil hafa íslenzkir knatt-
Örn Steinsen, KR, — jafnbezti
útherjinn okkar í sumar.
spyrnumenn átt í höggi við er-
lenda íþróttabræður sína, bæði
er tekur til landsleikja og ann-
arrar keppni á þessu sviði, og
oftast orðíð að láta í minni pok
ann í viðureigninni við sér
snjallari mótherja. Af ósigri
verða menn sjaldan öðru en
reynslunni ríkari. íslenzkir
knattspyrnumenn hafa öðlast
dýrkeypta reynslu á umliðnum
árum. Reynslu, sem hefur
smátt og smátt kennt þeim að
þekkja sinn vitjunartíma, og
það, að í þessari íþrótt, sem og
öðrum, næst því aðeins árang-
ur, að fullkomin alúð og rækt-
arsemi, ásamt þolinmæði og
þrautseigju, sé lögð í allan und-
irbúning íþróttarinnar og þeg-
ar frá unga aldri.
Með landsleikjum sínum í
sumar, við Dani og Norðmenn,
bæði hér í Reykjavík, í Kaup-
mannahöfn og Osló, sönnuðu ís-
lenzkir knattspyrnumenn, svo
ekki var um villst, að úti á ís-
landi er knattspyrnuíþróttin
að komast á það stig, að óhætt
er orðið fyrir hinar frændþjóð-
irnar á Norðurlön ium, að
reikna með íslandi á þessu
sviði íþróttakeppninnar. En svo
hefur vart verið gert hingað
til. íslenzka landsliðið kom
Dönum á óvart í sumar hér í
Laugardalnum, þótt það biði ó-
sigur þá. En það kom enn
meira á óvart, er það sigraði
Norðmenn nokkru s;ðar, en þó
kom það Dönum allra mest á
óvart, er það gerði jafntefli í
hörðum landsleik við þá í Kaup
mannahöfn í ágúst s. 1., svo sem
kunnugt er, og sló niður í einu
vetfangi yfirlætisfullt tal þeirra
um frumstæða knattspyrnu hér
á landi, og það svo, að Danir
þóttust hafa hipnin höndum
i tekið að geta á síðustu stundu
'náð jafntefli.
Islenzkir knaítspyrnumenn
hafa á þessu sumri rekið ræki-
iega af sér slyðruorðið, og unn-
Framhald á 9. síðu.
Hannes
ýV Ljósadýrðin á Austur-
velli.
ÍZ Þakkir til þeirra sem
eiga.
it Minnst á gott hótel.
Bréf um verðlag og
umgengni.
ÉG VIL hér með færa Haf-
!iða Jónssyni, garðyrkjuróðu-
naut oa: cðrum beim, sem ráðið
hafa, ks i’ar þakkir mínar fyrir
ljósin a Autsurvelli. Það er eins
og að koma í annan heim að
ganga um völlinn á kvöldin mið
að við það sem áður var. Ég
fór þan-gað eitt kvöldið með
öldruðum hjónuml, sem ekki
höfðu séð Austurvöll í þessum
búningi fyrr og ég hef varla séð
bau glaðari. Þetta er mjög gott.
Ef til vill vantai* ljós í blóma-
beðin við stall Jóns Sigufðsson-
ar.
!
SAGT er. að Rafveita Reykja
víkur ahfi þarna unnið að. Ef
svo er. ber að þakka Steingrími
Jónssyni um leið og Hafliða er
þakkað Ég las í blaði ;að í ráði
væri síðar meir. að lýsa Tjarn-
argarðinn Fallegur yrði hann,
en ég óttast að þar yrðu liósin
eyðilögð En eins og menn vita
hef épr aldrei viljað láta draga
úr framkvæmdum af ótta við
skemmdarfýsn. ég hef bvert á
imóti hvatt til áframhaldandi
h o r n i n u
framkvæmda brátt fyrir
skemmdarverk. Hins vegar
held ég, að um sinn megi Aust-
urvöllur bera af að þessu leyti.
Ljósin þar mega kenna mónn-
um að meta fegurðina áður en
lengra er haldið.
HAFNFIRÐINGUR skrifar:
„Alltaf er verið að finna að því,
sem miður fer ,og það er sjálf-
sagt, en ég álít að einnig megi
segja frá Því sem vel er gert.
Það vil ég gera nú í sumar
gisti ég.nokkra daga í hótelinu
í Borgarnesi. Þar var svo gott
að vera, að óvenjulegt er. Allt
var hreint og fágað, regla á
öllum hlutum, þjónustan fyrsta
flokks og maturinn eins og bezt
verður á kosið. Þetta hótel var,
að minnsta kosti í sumar, til
mikillar fyrirmyndar“.
ANNAR ferðalangur skrifar:
„Einhver ferðalangur kvartar
í dálkum þínum um okur, sem
ferðamen séu beittir út á lands-
byggðinni. Ég hef í sumar ferð-
ast mikið um Vestur- og Norð-
urland og komið á fjölda veit-
ingabæja Yfirleitt hafa veit-
ingar verið með ágætum og að
iafnaði piun betri en msður á
að venjast í veitingastöðum hér
í bænum.
VERÐIÐ hefir verið mjög
svipað og hér, víðast hvar, —
hvergi dýrara. en sums staðar
mun ódýrara. Mjólkin hefir yf-
irleitt verið um 4 kr. líterinn í
lausalsölu, en það mun vera
svipað og bændum er ætlað fyr-
ir sölumjólk sínia. Ekki dugir
að miða við verð það, sem gild-
ir í mjólkurbúðum í Reykjavík
þegar búið er að greiða það stór
kostlega niður. Nú ber að geta
þess, að veitingarekstur úti um
land er miklu dýrari en í höf-
uðstaðnum, það liggur í augurn
uppi. Þar er veltan lítii og að-
flutningar kostnaðarsamir.
FERÐALANGUR minnist
ekkert á framkomu hinna ýmsu
,.túrista“ er fara um landið. —
Ég kynntist máli þessu nokkuð.
Niðurstaðan er. að mikill hluti
þessa fólks sé hreinn og klár
skríll. Ég sá með eigin augum
fólk leggja niður nýlega girð-
ingu til þess að aka úti fagran
hvamm nálægt þjóðveginum.
Umgengnin á sumum fegurstu
stöðunum er með þeim endem-
um að maður skilur ekki hvaða
svínsnáttúra býr að baki.
ÉG 'TALAÐI við tvo bændur,
sem búa á miklum ferðamanna-
slóðum. Hvorugur þeirra hefir
nokkrar tekjur af ferðafólki. En
þeir sýndu mér útganginn á
iörðum sínum. Hann var hræði-
legur, brotnar flöskur. bréfa-
rusl. troðið gras, brotnar birki-
hríslur, Oo- síðast en ekki sízt
niðurf^Tnar vrði:Var. Annar
bessar.a bænda hafði margsinn
is kvartað bæði til héraðsyfir-
valda og ailt upp í Stjórnarráð.
en enga áheyrn fengið.
ÉG GÆTI ‘ skrifað miklu
ítarlegrá mál um þetta, en geri
það ef til vill síðar. — Kannski
vill kollega minn stofna með
mér félag til þess að bæta ferða
menninguna og þegar það hefir
borið einhvern árangur, skuium
við taka í gegn sveitakarlana
og heimta af þeim betri og ó-
dýrri þjónustu.
Hannes á horninu.
4 13. seþt. 1959 — Alþýðublaðið