Alþýðublaðið - 13.09.1959, Blaðsíða 11

20. dagur
miiiiiiiiiuiuiumimuii
'HUIIIIIIUIIIIIIin
að þú sért fegin að sjá mig.
Ætlarðu ekki að heilsa mér?“
Vélrænt rétti hún fram
hendina, en hún starði enn
lömuð á hann. Hann beygði
sig yfir hendi hennar og
kyssti á hana.
„Ég sagði þér víst ekki að
Engilbert greifi væri frændi
minn. Þú verður að fyrirgefa
mér það. En'við höfðum ekki
svo mikið tækifæri til aS tala
um fjölskyldur okkar. Ég
vona að koma mín hingað
hafi ekki verið áfall fyrir
Þig“;
„Ég viðurkenni, að þetta
kemur mér á óvart“, sagði
hún loks. „kfér datt alls ekki.
í hug að þú byggir í Austur-
hluta Þýzkalands11.
„Ég bý ekki hér, Linda, en
ég heimsæki frænda minn
stundum hingað. Ég var bú-
inn að segja þér, að af við-
skiptaástæðum verð ég oft að
fara yfir landamærin. Það var
heppileg tilviijun að mér datt
í hug að heimsækja frænda
minn í dag og þá fékk ég að
vita að þú værir hér“. Hann
brosti þurrlega og bætti við:
„Muni ég rétt, þá varstu búin
að lofa að fara ekki frá Aust-
ur-Berlín án þess að tala við
mig fyrst“.
„Ég var ekki beint búin að .
lofa því“, sagði Linda en hún ,
roðnaði af sektarvitund.
„Þú manst kannske eftir
því að ég sagði þér að þú yrð-
ir í hættu ef þú gerðir það?
Hefurðu nú fengið að vita, að
ég hafði á réttu að standa?
Það er hættulegt fyrir þig að
vera hér og hættulegt fyrir
föður þinn“. Hann talaði lágt.
„Hvernig er það hættulegt
fyrir föður minn að ég er hér?
Hann er mjög sjúkur og ég
veit að það gleddi hann að ég
kom hingað. Kannske hress-
ist hann við að sjá mig“.
„Við skulum vona það!“
„Dr. Gunther í 'Vestur-Ber-
Hn átti að skera hann upp“,
sagði hún biðjandi. „Væri
ekki hægt að tala við hann, t.
d. hringja til hans? Hann veit
áreiðanlega hvað á að gera
fyrir hann á meðan ekki er
hægt að skgra hann upp“.
„Það væri hugsanlegt“.
Hann brosti lítið eitt. „Ég
legg til að þú talir við Kom-
mandanten um þetta“.
Brytinn tilkynnti að matur-
inn væri á borð borinn og
þau gengu inn í gamla fallega
borðstofu. Á veggjunum
héngu myndir af forfeðrum
Engibertsf j ölskyldunnar og
Linda s ástrax hve Hans Sell
líktist þeim. Hann var svo lík-
ur frænda sínum, að hann
viríist fremur sonur hans en
systursonur.
Linda settist niður og borð-
aði vel. Hún leit á Hans í
bjarmanum frá kertunum og
henni virtist allt draum-
kennt. Henni fannst hún vita
meira um Hans en fyrr og
.heimsóknir hans hjá frænda
hans voru góð skýring á ferð-
um hans frá Vestur-Berlín.
Hann hafði boðizt til að
hjálpa henni og eftir að hún
hafði hitt hann hér var hún
sannfærð um að hann væri
manna líklegastur til að
hjálpa henni. Það var augljóst
að hann gat farið og verið
eftir því sem honum lysti.
Hann hafði beðið hana um
að treysta sér og það varð
hann sig í kofanum til að
losna við spurningar lögregl-
unnar en ekki til að hjálpa
henni?
Þetta var leiðinleg hugsun
og hún óskaði að henni hefði
ekki dottið þetta í hug. En
hún gat ekki varizt að hugsa
um það og hún var sannfærð-
ari en fyrr um það, að henni
bæri að snúa sér til Hans S'ell.
14.
Eftir matinn sagði greifinn
strax góða nótt og þau Hans
fóru ein inn í salinn. Hans tók
um axlir hennar og fór með
hana að arninum, þar sem
skíðlogaði. „Þú ert erfitt
vandamál,.Linda“, sagði hann
rólegur. „Ég veit ekki hvern-
ig ég á að hjálpa þér“.
„Ö, Hans“, sagði hún iðr-
andi og leit á hann. „Ég veit,
að ég fór frá Austur-Berlín
gegn vilja þínum, en ég fékk
skilaboð um að faðir minn
hún að gera. Hvað gat Davíð,
sem bjó í timburkofa við höll-
ina, gert? Það var fallegt af
honum að reyna að hjálpa
henni. Hún var honum þakk-
lát. Kannske hætti hann lífi
sínu við það, en samt væri
betra að hann snéri aftur til
leikflokksins núna, þegar hún
hafði hitt Hans Sell. Leik-
flokkurinn var áreiðanlega
farinn að óttast um hann. Og
svo hugsaði hún um Frankie
og morðið. Hræðsla hennar
um velferð föður síns sem
hafði verið horfin, brauzt
fram á nýjan leik. Vesalings
ofsótta Frankie! Það var und-
arlegt að hún skyldi hugsa
þannig um hana — ofsótta, en
um leið og henni datt orðið í
hug, vissi hún að það var rétt.
Þar var áreiðanlega að leita
orsakarinnar fyrir flóttalegu
augnaráði ungu stúlkunnar og
hræðslunni áður en leið yfir
hana.
Og hvað um Davíð?- Var
það hennar vegna sem hann
var svo fús að yfirgefa Aust-
ur-Berlín? Var það hennar
vegna sem hann hafði elt
hana, Lindu, hingað? Faldi
væri veikur og þarfnaðist
mín. Það kom maður — Ru-
dolph Mannheim —• til að
sækja mig“.
„Og það helvíti, lét hann
þig í friði?“ spurði hann illi-
lega.
Henni kom bæði spurningin
og málrómur hans á óvart.
Hún kinkaði kolli. „Já“, vit-
anlega. Auk þess“, hún brosti,
„auk þess skyldist mér að
hann hefði hugann annars
staðar!“
Hann svaraði þessu ekki.
„Þér finnst það kannske skrýt
ið að ég skuli heimsækja
frænda minn“, sagði hann ró-
lega. „En þessi staður er svo
mikilsverður í hans augum.
Hann þolir ýmislegt til að fá
að búa hér á meðan hann lif-
ir. Þegar hann deyr, erfi ég
hann. Þess vegna kem ég hing
að til að aðgæta hvernig hon-
um líður og til að hjálpa hon-
um við að reka búið. Að ég
er hér“, hann hikaði lítið eitt,
„er ekki vegna þess að ég sé
frekar en frændi minn skoð-
anabróðir þeirra, sem hér
ráða ríkjum“.
„Það hef ég aldrei haldið,
Hans“.
„Ég hef vel heyrt, að þú hefur kallað
17 sinnum og ég hef líka svarað .17
sinnum“.
„En ég geri heldur ekki
neitt til að leggjast gegn
þeim. Ég reyni að koma mér
vel við alla, en ég verð að við-
urkenna, að mér datt í hug að
faðir þinn hefði verið fluttur
hingað. Það var jú það senni-
legasta. Og þess vegna ákvað
ég að fara að heimsækja
frænda minn. Þú manst víst
að ég lofaði að gera það sem
ég gæti fyrir þig“. Hann var
hálf ásakandi.
„Mér finnst það leiðinlegt
að ég hef brugðizt þér, Hans“.
„Uss! Við skulum ekki
minnast meira á það. Stað-
reyndin er sú, að þú ert hing-
að komin og undir verði eins
og faðir þinn. Ég hefði kann-
ske komið honum undan ein-
um, en eins og þú sérð, gerir
það mér erfiðara fyrir að þú
ert hér“.
„Ó, Hans!“ sagði hún full
iðrunar.
Hann tók undir höku henn- 1
ar og lyfti andliti hennar
þannig, að brún augu hans
horfðu beint í hennar. „Ég
fyrirgef þér, Linda. Það er
ekki erfitt að gera það; þú ert
svo falleg, elskan mín“. Hann
beygði sig að henni og kyssti
hana.
I þetta sinn þvingaði hún
sig til að endurgjalda koss
hans.Hann andvarpaði. „Þetta
er heldur skárra en síðast“.
„Hans — ég var svo tauga-
æst það kvöíd“.
„Vesalingurinn litli. Það
skil ég vel“. Hann tók um báð-
ar axlir hennar og dró hana
að sér. „En þú vildir kyssa
mig núna. Elsku litla stúlkan
mín, leyfðu mér að kyssa þig
aftur. — Kysstu mig!“
Hún gerði það, en hana lang
aði ekkert til þess og það
fannst henni furðulegt. Einu
sinni enn sagði hún sjálfri
sér að af öllum, sem hún
þekkti, væri Hans sá mest að-
laðandi. „Ætlarðu að hjálpa
okkur pabba?“ bað hún lágt.
Hann hrinti henrii frý sér.
„Kysstirðu mig til þess?“
„0, nei! Ó, nei!“ Hún
knýtti hendurnar saman. „Þú
verður að skilja, að ég get
ekki um annað hugsað en ör-
yggi pabba míns“.
Hann kinkaði kolli. „Ég skil
það vel. Ég skal reyna að taka
meira tillit til þín framvegis,
Linda. En ég er aðeins mann-
legur, ekkert annað, og þegar
ég verð ástfanginn vil ég helzt
að tilfinningar mínar séu end-
urgoldnar!“
„Gefðu mér tíma til að
kynnast þér, Hans!“
Hann kyssti hana blíðlega
á ennið. „Allt í lagi, litlaf'
vina. En hvað þú ert feimin
— það er auðséð að þú ert
ensk“. Hann lét hana setjast
í stól og settist við hlið henn-
ar.
„Viltu biðja Herr Komman-
danten að tala við mig?“
spurði hún eftir skamma
stund. „Ég verð að segja hon-
um hvað pabbi er mikið veik-
ur og að hann verði umsvifa-
laust að fá góða læknishjálp.
Það eru aðeins fáir, sem geta
meðhöndlað þann sjaldgæfa
sjúkdóm, sem hann þjáist af“.
„Ég skal gera mitt bezta“.
„Þakka þér fyrir, fians‘‘.
Hann rétti henni sígarettu-
veski og kveikti í sígarettu
fyrir hana. „Það var raunar
heppilegt fyrir þig að komast
frá Austur-Berlín um morg-
uninn. Það hefur ekki gengið
svo lítið á vegna leikkonunn-
ar, sem var myrt“.
„Er það rétt, að hún hafi
verið myrt?“ spurði hún
hvasst.
„Já! Ég talaði við lögreglu-
stjórann rétt áður en ég fór
hingað. Það er ekki vafi á að
það var morð. Hún fékk eit-
ur“.
„En getur hún ekki hafa
tekið það sjálf? Hún var svo
niðurdregin. Manstu, hvernig
hún var við borðið okkar?
Hún hlýtur að hafa ætlað að
heimsækja Davíð“.
„Já“, viðurkenndi Hans.
„Það má vel vera. En það er
margt, sem virðist brjóta í
bága við það. Hver opnaði fyr
ir henni t. d.? Það voru aðeins
tveir lyklar að íbúðinni —
annan hafði Davíð Holden,
hinn stúlka, sem kallar sig
ensku rósina Fay Montague“.
„Getur ekki verið, að dyra-
vörðurinn hafi hleypt henni
inn?“
Hann hristi höfuðið. „Nei,
hann hefur verið yfirheyrður
tímum saman. Hann sver að
Nýkomið
Dekk og slönguir fyrir
reiðhjói o-g skellinöðrur: '
28x1%
28x1,75
26x1,75
26x1%
26x1 3/8
24x1%
24x1 3/8
22x1%
20x1%
18x1%
23x2
26x2
ÖRNINN
Spítalastíg 8. Sími 14661.
Nýkomið
Dinamóar ojr luktir
Vasaljós, margar stærðir.
Batterí, margar stærðir.
Einn'g perur, allar
gerðir.
ÖRNINN
Spítalastíg 8. Sími 14661.
fIiffgvéla rnar;
Flugfýlae fslands h.f.:
Millilandaflug: Hrímfaxi
fer til Glasgow og Kaupm.h.
kl. 08.00 í dag. Væntanlegur
aftur til Rvk kl. 22.40 í
kvöld. Flugvélin fer til Oslo.
Kaupm.h. og Hamborgar kl.
08.30 fyrramálið. Gullfaxi
er væntanlegur til Rvk kl.
16.50 í dag frá Hamborg,
Kaupm.h, og Oslo. Flugvél-
in fer til London kl. 10.00 í
fyrramálið. — Innanlands-
flug: I dag ei' áætlað að
fljúga til Akureyrar (2 ferð-
ir). Egilsstaða. Kópaskers,
Siglufjaröar, Vestm.eyja og
Þórshair.ar. — Á morgun er
áætlað að fljúga til Akur'eyr
ar (2 ieiðir), Bíldudaia, Fag-
yrhóismýrar, Hornafjarðar,
Isafjarðar. Patreksfjarfcar og
Ve s tmanuaeyj a.
Loftleiðir h.f.:
Saga er væntanleg frá Am
sterdam og Luxemburg kl.
19 í dag. Hekla er væntanleg
frá New York kl. 10.15 í
fyrramálið Fer til Glasgow
og London kl. 11.45.
Slígpms
Eimskipafélair íslands h.f.:
Dettifoss fór frá Leningr.
8.9. væntanlegur til Rvk 14.
9 Fjallfoss fer frá. ísafirði í
dag. 12.9. til Akureyrar, —
norð’^" í—-saijsturlandshafna
og Vestmannaeyja og þaðan
til Hull. London, Bremen og
Hamborgar. Göðafoss fór frá
Rvk 5.9. til New York. Gull-
foss fór frá Rvk 5.9. tl'i New
York. Gullfoss fór frá Rvk
á hádegi í dag 12.9. til Leith
og Kaupm.h. Lagarfos's fer
frá Hamborg um 16.9.. til Anf
werpen, Rotterdam. Hauga-
sunds og Rvk: Reykjafoss fór
frá Rvk 3.9. til New York,
Selfoss ko.m til Hamborgar
12.9. fer þaðan til Rvk. —
Tröllafoss kom til Gd.ansk
11.9. fer þaðán til Helsing-
borg, Hull op' Rvk. Tungu-
foss fóy frá Keflavík 10.9.
til Lyseki], Gautaborgai'. —•
Helsingborg. Malmö og Yst-
ad og þaðan til Finnlands,
Riga og Rvk.
Skipadejld S.Í.S.:
Hvassafeþ er á Siglufirði,
Arnarfell er væntanlegt tií ,
Rostock í dag Jökulfell lest-
ar á Vestfjarðahöfnum. —
Dísarfell er í Arhus. Fer
baðan til Kalmar. Norrköp-
ing, og Stokkhólms. Litla-
fell er í olíuflutningum í
Faxaflþa. Helgafell fór frá
Rvk í gærkvöldi áleiðis til
Reyðarf jarðar, Akureyrár og
Daivíkur. Hamrafell fór frá
Batum í gær áleiðis til Rvk.
Alþýðublaðið — 13. sept. 1959