Alþýðublaðið - 19.09.1959, Blaðsíða 11
MaaiimmvimimninmmiiiiiiiiiiiiiimiiiTKiiiiiniH '■»
25. dmgur
mniiiiiiiiiii>iEimiiiiiiiuiiEiiiBiiiiiiiiiiiiiiiiiminn«
Hann horfði á hana hrygg-
ur. ,,Ertu svona heimsk,
Linda? Faðir þinn er mjög gáf
aður, hann er mikill hugsuð-
ur og skynsamur maður. Hon-
um tækist kannski með hjálp
vina sinna að sleppa héðan.
En myndi hann skilja þig eft-
ir? Þú ert hér til að koma í
veg fyrir að slík tilraun verþi
gerð. Þú ert þýðingarmikil
fyrir flokkinn og hann.“
„Svo það var þess vegna
sem þú lézt mig koma hingað.
Þér var sama hverju þú
laugst!“
Brún augu hans horfðu rann
sakandi á hana. „Heyrðu nú,
Linda. Nú ertu óréttlát. Það
var farið yfir allar skipanirn-
ar, sem þú fékkst áður en þær
voru sendar. En aðvaraði ég
þig ekki allan tímann? Ég sár-
bændi þig um, að vera kyrr í
Vestur-Berlín. Ég bað þig um
að fara ekki frá Austur-Berlín
þegar þú varst komin þangað
án þess að ráðgast um það við
mig. Þú verður að viðurkenna
að ég gerði.mitt bezta.“ Hann
sleppti henni. „Mér finnst leitt
að þú fréttir að ég væri Herr
Kornmandanten. Ég hélt að
okkur mjmdi líða vel saman
og þú myndir læra að elska
fræ.nda Engilberts greifa. Ég
óska enn að þú hugsir um mig
sem frænda hans og lærir að
elska mig, Er það ómögulegt?
Þú kunhir vel við mig sem
Hans S'ell — þú leyfðir mér að
kyssa þig. Hugsaðu um mig
eins og Hans, einlægan aðdá-
anda þinn, sem —“ hann dró
djúpt andan, „sem vin þinn.“
„En hvernig get ég litið á
þig sem vin minn?“ spurði hún
kuldalega. „Þú hefur alltaf
logið að mér. Hvernig gæti ég
treyst þér?“
„'Viltu ekki einu sinni leyfa
mér að sýna þér, að ég er vin-
ur þinn, Linda?“ Hann tók
utan um hana og faðmaði
hana að sér. „Reyndu að
treysta mér, ástin mín. Hvað
sem þér finnst um mig þá er
ást mín á þér sönn. Ég hef elsk
að þig siðan ég sá þig fyrst í
dimmri forngripasölúnni og
þá ákvað ég, að þú skyldir
verða mín — þú verður mín
einhvern tímann, það veit ég,
Linda.“
„Hvernig dettur þér í hug,
að ég vilji líta við þér,“ sagði
hún rám.
Þegar hann heyrði fyrirlitn
inguna í rödd hennar roðnaði
hann. „Ég geri það sem mér
ber Linda. Ég sagði þér að ég
vil vera vinur þinn, en ef þú
hafnar vináttu minni, ef þú
hæðist að ást minni, þá get
ég verið hættulegur andstæð
ingur. Þú vieizt það víst. Þú
skilur það?“ Hann ballaði orð
in til hennar, fagurt andlit
hans var afmyndað af bræði.
Svo hélt hann áfram. „Líf
þitt og föður þíns er á mínu
valdi. Viltu að faðir þinn endi
líf sitt í dyldýpinu þarna?
Villtu að heilasláttulrnar úr
honum skreyti steinan'a
þarna niðri?“
„Ekki segja meira Hans,
ekki segja meira“. Hún skalf
af niðurbældum ekka.
Hann brosti, köldu grimmd
arlegu brosi.
,,Það lízt þér tekkert á ha?
Vertu þá skynsöm, þú ein get
ur hindrað það. Rödd hans
breyttist, varð heit og ástúð
leg. „Elsku, elsku Linda
aði að borða hann í kvöld-
verð“.
„í guðanna bænum gefðu
henni fiskinn og hypjaðu
þig“.
,,Ég vafði hann inn í hrein
an og fínan pappír,“ hélt Da-
víð áfram á reiprennandi
þýzku. „Kannske vill Fráu-
lein sjálf láta kobkinn fá
:hann og segja honum hvern
5g hún viill láta matreiða
hann“.
„Snautaðu!" gargaði Hans.
,.Og láttu aldrei sjá þig hér
framar“!
„Vitanlega ehki. vitanlega
ekki Herr Kommandant“,
hvíslaði Davíð og gebk út úr
garðinum.
Vörðurinn, sem ekfci vissi
að Kommandanten hafði
bannað honum að koma inn.
hafði hleypt honum inn eins
og venjulega. Hann var
skammaður en Linda hlust-
aði ekki á Hans. Hún hélt fast
neyddu mig ekki til að gera
hluti sem ég iðrast. Geturðu
ekki elskað mig?“ Hann
þrýstí htenni að sér.
Hún reyndi af öllum kröft
um að ýta honum frá sér en
hún var máttvana í örmum
’hans. Eín snögglega og hljóð-
laust kom gamli veiðimaður-
inn tiil þeirra. ,.Afsakið Herr
Kommandant“, sagði hann
auðmjúkur. „Én ég er ein-
mitt búinn að veiða fallegan
urriða hérna rétt við eign-
ina. Mig langar til að gefa
frúnni hann“.
„Þú helvítið þitt. Hvernig
dirfistu að koma hingað?“
Frá sér af rieiði sparkaði Hans
í veiðimanninn.
Linda hélt niðri í sér and-
•anum af hræðslu. Kæmi Da-
víð upp um sig? Ef hann
gerði það væri úti um allt
þau væru öll glötuð.
En Davíð breytti ekki um
svi'p og Linda var óendanleg
stolt af honum*. .Afsakið Herr
Kommandant“, hvíslaði hann.
„Ég ætlaði ekki að þrengja
mér á yður. En má ég gefa
frúnni urriðann, hana lang-
utan um fiskinn eins og það
væri hennar dýrmætasta
eign.
Sagan 33
„Eg verð að fara með hann
inn í eldhús og láta setja hann
í ís“, sagði hún.
Þau gtengu til hallarinnar.
,.Mér finnst leitt að ég skildi
missa stjórn á skapi mínu
Linda“, sagði Hans auðmjúk
•ur. „Fyrirgefðu mér, það
skal ekki ske framar. Það
eina sem ég óska er að þér
þyki vænt um mig og að þú
lærir að elska mig. Skilurðu
það?“
,.Viltu þá reyna að fá Dr.
Gunther eða einhvern annan
sérfræðing til að líta á
pabba?“ hvíslaði hún.
„Ég skal gera mitþ bezta
fyrst þú endilega vilt. Ég skal
hringja til sérfræðings í Aust
ur-Berlín, Dr. Erik Rrich-
mann. Hann er sérfræðingur
í þessum sjúkdómi“.
„Takk Herr Kommandant“.
Hann leit á hana. „Kallaðu
mig ekki þetta Linda, Þú lof-
aðir að við ,/;yldum vera vin-
ir og ég er einmitt búinn að
segja þér að hér ler það hættu
lecrt að vinpast ekki við mig.
•ur í kvöld Lindaþ“ Rödd hans
var biðjandi. Hún hikaði en
svo minntist hún framkomu
Davíðs. , Vitanlega ef þú vilt
Hans“.
„Gott“, sagði hann. Hann
tók um hönd hennar. „Erum
við ekki vinir? Allt gleymt'
og — fyrirgéfið?“
.,Ég get ekki gleymt að fað-
ir minn er lífshættulega veik
ur“, svaraði hún rólega. „Ég
get heldur ekki fyrirgefið fyrr
en hann er heilbrigður og frísk
ur aftur“.
Hann beygði sig og kyssti
á hönd hennar. „Ég geri mitt
bezta Linda“, sagði hann
lágt.
17.
Linda fór sjálf með urrið-
ann í heldhúsið þar sem hún
. hitti aðstoðarbokkinn ungan
grannan. viðkunnanlegan
rnann, Hann pakkaði fiskin-
um upp og spurði hvenær hún
vildi fá hann. Þau stóðu og
töluðu saman við langt hvít-
skúrað borð í einum enda
risastórs eldhússins.
„Ebki í kvöld“, svaraði
Linda. „Ég borða með greif-
anum og Herr Kommandant-
en.“
, Kannske á morgun?“
‘ spurði hann.
„Ég held að ég hafi ekki
•lyst á ’honum á morgun. Gæt
uð þér —” hún hikaði. „Gæt-
uð þér gefið föður mínum
'' hann? Hann er í nýju álm-
V unni, prófessor Redfern.
Hann er mjög veikur en
kannske getur hann borðað
nýjan fisk“.
.,Ég skal vita hvort það
gengur Fráulein. Kannske“,
1
SKIWUTl.tRe KIMSINN
Esja
austur um land í hringferð
hinn 26. þ. m. Tekið á móti
flutningi á mánudag og þriðju-
dag til Fáskrúðsfjarðar, Reyð-
arfjarðar, Eskifjarðar, Norð-
fjarðar, Mjóafjarðar, Seyðis-
fjarðar, Þórshafnar, Raufar-
hafnar, Kópaskers og Húsavík-
ur. Farseðlar seldir á fimmtu-
dag.
W"
Baldur
fer til Sands, Hvammsfjarðar-
og Gilsfjarðarhafna á mánudag.
Vörumóttaka árdegis á laugar-
dag.
Kallaðu mig Hans“.
Hún varð stíf, en hún sagði
auðmjúklega. „Allt í lagi
Hans“. Hún skildi að hún
mátti ekki móðga hann meira
en orðið var. Hún varð að
hafa stjórn á sér eins og Da-
víð. Hann hafði leyft Hans að
sparka í sig hennar og föðurs
ins vegna. Hún vissi að Davíð
hefði drepið Hans ef þetta
hefði skeð við aðrar aðstæður.
„Ætlarðu að borða með okk
......teparið yður hlaup
d nufli nmrgra verzlana!
6'is -Austarstirseti
Mjög fjölbreytt úrval
POTTABLÓMA
af öllum gerðum í glugg-
ana — á vteggi — og gólf
— í blómagrindina — og
kerin.
Gerið svo vel að líta inn
um helgina.
Lengið sumarið með blóm-
um frá Garðyrkjustöð
PAUL V. MICHELSEN,
Hveragerði.
Imigardagur
LISTASAFN Einars Jónsson- 4
ar, Hnitbjörgum, er opið á
sunnudögum og miðviku-
dögum £rá kl. 1.30—3,30.
GAGNFRÆÐASKÓLAR
Reykjavíkur: Umsækjend-
' ur um 3. og 4. bekk mæti í
skólunum í dag, nema í
Hagaskóla. Ef nemendur
geta ekki mætt, mæti að-
standendur þeirra.
Flugfélag íslands.
Millilandaflug: Millilanda-
flugvélin Hrímfaxi fer til Os-
lóar, Kaupmannahafnar og
Hamborgar kl. 10 í dag.
Væntanleg aftur til Reykja-
víkur kl. 16.50 á morgun.
Millilandaflugvélin Gullfaxi
fer til Glasgow og Kaup-
mannahafnar kl. 8 í fyrramál
ið. Innanlandsflug: í dag er
áætlað að fljúga til Akureyr-
ar (2 ferðir), Blönduóss, Eg-
ilsstaða, Húsavíkur, ísafjarð-
ar, Sauðárkróks, Skógasands
og Vestmannaeyja (2 ferðir).
Á morgun er áætlað að fljúga
til Akureyrar (2 ferðir), Eg-
ilsstaða, Kópaskers, Siglu-
fjarðar, Vestmannaeyja og
Þórshafnar.
Loftleiðir.
Saga er væntanleg frá Staf
angri og Qsló kl. 21 í dag.
Fer til New York kl. 22.30.
Hekla er væntanleg frá New
York kl. 8.15 í fyrramálið.
Fer til Gautaborgar, Kaup-
mannahafnar og Hamborgar
kl. 9.45. Leiguvélin er vænt-
anleg frá New York kl. 10.15
í fyrramálið. Fer til Osló og
Stafangurs kl, 11.45.
SkipiBig
Ríkisskip.
Hekla fer frá Reykjavík
á morgun vestur um .ar.d í
hringferð. Esja er á Aust-
fjörðum á norðurleið. Ilerðu-
breið er á Austfjörðum.
Skjaldbreið er væntanleg til
Reykjavíkur í dag að vestan
frá Akureyri. Þyrili fór frá
Skerjafirði í gær áleiðis til
Austfjarða. Skaftfellingur fer
frá Reykjavík í dag til Vesf-
mannaeyja.
Skipadeild SÍS.
Hvassafell fór 15. þ. m. frá
Siglufirði áleiðis til Vent-
spils. Arnarfell er í Flekke-
fjord. Jökulfell fór 15. þ. m.
frá Súgandafirði áleiðis til
New York. Dísarfell fer frá
Riga í dag áleiðis til íslands.
Litlafell losar á Norðurlands
höfnum. Helgafell er á Ak-
ureyri. Hamrafell fór frá Ba-
tum 11. þ. m. áleiðis til fs-
lands.
Eimskip.
Dettifoss fór frá Reykjavík
í gær til Akraness, Keflavík-
ur, Stykkishólms, Flateyrar,
Isafjarðar, Vestmannaeyja og
þaðan til Grimsby, London,
Kaupmannahafnar og Ro-
stock. Fjallfoss fór frá Seyð-
isfirði í fyrrinótt til London,
Rotterdam, Bremen og Ham-
borgar. Goðafoss fer frá New
York 23/9 íil Reykjavíkur.
Gullfoss fer frá Kaupmanna-
höfn á hádegi í dag til Leith
og Reykjavíkur. Lagarfoss
fór frá Hamborg 17/9 til Ant
werpen, Rotterdam, Hauge-
sunds og Rvíkur.' Reykjafoss
fór frá New York 17/9 til
Reykjavíkur. Selfoss fór frá
Hamborg 15/9, var væntan-
legur til Reykjavíkur í morg
un. Tröllaíoss kom til Hels-
ingborg 17/9, fer þaðan til
Hull og Reykjavíkur. Tungu-
foss kom til Helsingborg í
gær, fer þaðan til Malmö,
Ystad, Finnlands, Riga og
Reykjavíkur.
Alþýðublaðið — 19. seþt. 1959 \\