Alþýðublaðið - 29.09.1959, Blaðsíða 4
TEFNA
Útgefandi. Aljiýðnflokkurinn. — Framkvæmdastjórl: Ingólfur Krlstjénason.
— Rítstjórar: Benedikt Gröndal, Gísli 3. Ástþórsson og Helgi Sæmundsson
(áb.). — Fulltrúi ritstjómar: Sigvaldi Hjálmarsson. — Fréttastjóri: Björg-
vln Guömundsson. — Simar: 14 900 — 14 901 — 14 902 — 14 903. Auglýs-
lngasimi 14 906. — Aösetur: AlþýðuhúsiÖ. — Prentsmiðja Alþýðubiaðsina,
Hverfisgata 8—10.
Svar forsœtisráðherra
EMIL JÓNSSON forsætisráðherra hefur svar
að þeim tilmælum Framsóknarflokksins og Al-
þýðubandalagsins, að alþingi skuli hvatt saman til
aukafunda vegna bráðabirgðalaganna um verðlag
landbúnaðarafurðanna, og vísað þeim á bug fyrir
hönd ríkisstjórnarinnar. Birti Alþýðublaðið svar
forsætisráðherrans til Hermanns Jónassonar og
Einars Olgeirssonar á sunnudag. Telur hann þing-
hald nú óþarft og þýðingarlaust.
Þetta svar kemur sjálfsagt engum á óvart.
Núverandi ríkisstjórn ljær ekki máls á, að dýr-
tíðinni og verðbólgunni sé sleppt lausri. Þess
vegna verður ný ríkisstjórn að taka við, ef hinir
stjórnmálaflokkarnir hyggjast hverfa að því
ráði. Hins vegar liggur ekkert fyrir um, að þing
meirihluti sé fyrir nýrri stjórn. Þar af leiðandi
• eru tilmæíi Hermanns og Einars út í hött. Lausn
dýrtíðarmálanna á aukaþingi myndi vafalaust
taka lengri tíma en þær fjórar vikur, sem eftir
eru fram að kosningum, og þess vegna fer hezt
á, að þjóðin kveði upp sinn úrskurð í deilumál-
r
[ mu.
Aðalatriði þessa máls er sú staðreynd, að sam
komulag er ekki fyrir hendi um grundvöll að verð
lagningu landbúnaðarafurðanna eftir að fulltrúar
framleiðenda sögðu því upp í vetur. Sjónarmið full
trúa framleiðenda og neytenda í sex manna nefnd
inni eru svo ólík, að sá skoðanamunur jafnast naum
ast á skömmum tíma. Alþingi getur varla borið
sáttarorð á milli þeirra aðila. Þess vegna er bezt,
að þjóðin segi sitt orð um þetta mál, enda hægt um
vik, þar sem kosningar standa fyrir dyrum.
Verðlag landbúnaðarafurðanna er heídur
ekki hægt að afgreiða nema fjallað sé samtímis
um efnahagsmálin í heild. Slíkt væri óráð, og af
leiðingarnar yrðu næsta alvarlegar fyrir land og
þjóð. Alþýðuflokkurinn unir ekki, að rasað verði
um ráð fram í þessu efni, meðan hann fer með
stjórn landsins. Vilji hinir stjórnmálaflokkarnir
ekki sætta sig við bráðabirgðalög hans til 15. des
ember í haust, þá verða þeir að taka á sig ábyrgð
dýrtíðarstefnunnar. Þeir segja til um, hvort
meirihluti er fyrir nýrri stjórn. Ella situr núver-
andi ríkisstjórn fram yfir kosningar, og Alþýðu-
flokkurinn mun ekki eftir þær fremur en fvrir
ljá máls á nýju verðbólguflóði. — Stefna hans er
þannig skýr og afdráttarlaus.
ÁLÞÝÐUBLÁÐIÐ
vantar unglinga til að bera blaðið til áskrifenda
í þessum hverfum:
Skjólunum
Högunum
Miðbænum
Laufásvegi
Lönguhlíð
Grímsstaðaholti
Laugarási
Kópavogi
Talið við afgreiðsluna. — Sími 14-900.
SKAMMT ER NÚ TIL
kosninga í Bretlandi. Kosn-
ingabaráttan er að nálgast há-
mark og flokkarnir hafa lagt
fram stefnuskrár sínar, Hér
verður stuttlega greint frá
stefnuskrá Verkamannaflokks
ins, en síðar verður rætt lítil-
lega um stefnuskrá íhalds-
flokksins.
í upphafi stefnuskrár Verka
mannaflokksins er rakið hvaða
stefnu sá forsætisráðherra
þurfi að hafa, sem kemur til
með að vera fulltrúi Breta á
væntanlegum fundi æðstu
manna. 1) Hann verður að
trúa á löglegar aðferðir í al-
þjóðaviðskiptum og vísa vald-
beitingu á bug. 2) Hann verð-
ur að sjá til þess, að Bretar
taki forustuna í viðræðum um
algera afvopnun. 3) Hann verð
ur að leysa vandamálin á þann
hátt, að Bretar vinni tiltrú
Asíu- og Afríkuþjóða.
Um AFVOPNUNAMALIÐ
segir: Enda þótt önnur ríki
hefji að nýju tilraunir með
kjarnorku- og vetnisvopn, ber
Bretum að hætta algerlega
slíkum tilraunum og krefjast
þess, að haldið verði áfram að
vinna að banni við tilraunum.
Flokkurinn leggur til, að haf-
izt verði þegar í stað handa
um víðtæka afvopnun, fækk-
un herliðs og eyðileggingu
allra kjarnorku- og vetnis-
vopna og einnig allra bakteríu
vopna.
Verkamannaflokkurinn set-
ur fram þrjár höfuðreglur
varðandi lausn nýlenduvanda
mála og telur, að þau verði
ekki leyst nema þeirra verði
gætt. 1) Að nýlenduþjóðir hafi
jafnan rétt við aðrar þjóðirum
að ákveða sjálfir stöðu sína. 2)
Að reglan um jafnan kosninga
rétt allra manna skuli gilda
um heim allan. 3) Að kynþátta
misrétti verði útrýmt.
I STEFNUSKRÁ Verka-
mannaflokksins segir, að enda
þótt deilumál austurs og vest-
urs verði leyst, þá eigi vest-
urveldin við gífurlegt vanda-
mál að etja, sem sé sú fátækt,
sem tveir þriðju hlutar mann-
kynsins búi við.
„'Við teljum, að allar þjóðir
eigi að búa við sósíalistiskt
velferðarríki. Tveir heimar,
annar, þar sem búa hvítir
menn í allsnægtum og hinn
byggður dökkum mönnum í
eymd, geta ekki blessazt á
sama hnetti. Milli þeirra hlýt-
ur að verða óeining11.
Hugh Gaitskell, foringi
Verkamannaflokksins, hélt
fund með blaðamönnum um
síðustu helgi og svaraði spurn-
ingum. Hann var spurður um
álit sitt á skoðanakönnun Gal-
lups, sem telur, að íhaldsmenn
hafi 7,5 prósent fylgi fram yfir
Verkamannaflokkinn. Gait-
skell kvaðst ekki óttast óttast
þessi úrslit, og minnti á, að
fyrir kosningarnar 1950 hafi
Gallup sagt, að íhaldsmenn
væru með 10 prósent yfir, en
samt hefði Verkamannaflokk-
urinn unnið kosningarnar. —
Hann lýsti ánægju sinni yfir
því, að íhaldsmerm hefðu kos-
ið að heyja kosningabarátt-
una án persónulegra árása.
Báðir flokkarnir fengu kosn-
ingadagskrá í brezka útvarp-
inu um daginn og þóttu þær
svo lélegar og ósiðlegar, að
flokkarnir ákváðu að draga í
land og heyja málefnalega
baráttu í staðinn.
j
GaITSKELL lagði áherzlu
á, að Verkamannaflokkurinn
gerir ráð fyrir að hægt verði
að framkvæma ýmsar þjóðfé-
lagslegar umbætur án þess að
leggja á nýja skatta. Ekkert
er minzt á nýja þjóðnýtingu
í stefnuskránni og skattar á
fjármagn gilda aðeins um
kauphallarfé, verðbréf og fast
eignaviðskipti. Flokkurinn
hefur einnig í athugun að
(Framhsld á 10. sí2u).
Hannes
á h o r n i n u
ýV Hvenær verður íbúðin
tilhúin.
Kaupesndur illa! svikn
ir.
☆ Saga af bygginga-
hraski.
'fo Akranes — ekki Akur-
eyri.
„SVIKINN" skrifar mér á
þessa ieið: „Ég vil þakka þér
fyrir skrif þín um skattamálin
og sögurnar frá lesendum þín-
um. Allar þessar sögur kannast
maður að vísu við, þó að þær
séu mismunandi. Ég vil taka
undir ummæli þín, að það er
ekki rétt að ráðast á einstaka
menn, skattþegna, nefndir eða
annað slíkt þegar rætt er um
skattamálin. Sannleikurinn er
sá, það er alveg rétt, sem þú
segir, að meinið liggur í skatta-
kerfinu sjálfu.
HVERNIG á líka öðru vísi að
vera? Þjóðfélagið hefur gjör-
breyst á örstuttum tíma, tekjur
manna og afkoma. Þá kemur það
og til, að við íslendingar ætlum
okkur um of. Við ætlum að gera
allt í einum logandi hvelli, og
förum þá sannarlega ekki að
eins og aðrar þjóðir. Við förum
að eins og unglingur, sem kemst
í uppgripavinnu að sumri til. en
eyðir öllu kaupi sínu að hausti
— og hugsar ekkert fyrir vetr-
inum.
AÐ VÍSU er ég ekki með
þessu að segja, að við eyðum
fjármunum okkar í vitleysu, og
þó gerum við allt of mikið að
því. Höfuðvandamálið er það,
að við reisum okkur hurðarás
um öxl með því að framkvæma
það á einu ári, sem aðrar þjóðir
gera á áratug. Það þarf að breyta
skattakerfinu. Það er aðalatrið-
ið.
EN TILEFNI þessa bréfs míns
er þó í raun og veru ekki þetta
mjög svo umrædda mál, heldur
byggingamál. Ég vil minna þig
I á, að í sumar skrifaðir þú um
1 svikastarfsemi með byggingar,
| sölu íbúða og fyrirframgreiðsl-
j ur. Það voru orð í tíma tþluð.
I Ég hringdi til þín og þakkaði
j þér fyrir skrifið og þú kvaðst
! mundi halda áfram að skrifa um
i málið. En síðan hef ég ekkert
séð um það. Ég skal nú segja
þér mína raunasögu.
ÁRIÐ 1957 stóð ég á götunni
með konu mina og þrjú börn.
Ég hafði.leigt og borgað mikið
á mánuði og fyrirfram, þar af
nokkuð ^,undir borðið“ eins og
það er kallað. Alls borgaði ég
fyrirfram 18 þúsund krónur. —
Ég sá fram á það, að hagkvæm-
ast væri fyrir mig að reyna að
klófesta mér íbúð og ég sparaði
saman, sem svaraði fyrirfram-
greiðslunni eða rúmlega það. —
Ég átti 26 þúsund krónur. Þetta
dugði ekki, því að ég átti að
borga 110 þúsund krónur um
leið og ég léti skrá mig fyrir í-
búð í einni blokkinni.
ÉG SLÓ, mér tókst það. Af því
voru tveir víxlar, sinn í hvorum
banka, hvor upp á 20 þúsund kr.
Ég hafði reiknað út að húsaleig-
an, sem ég borgaði, myndi, á-
samt því sem við gætum sparað,
nægt fyrir afborgunum og vöxt-
um, en vitanlega þurfti ég að
klófesta meira fé síðar til þess
að geta flutt inn í íbúðina. Þetta
braskaðist. Mér hafði veriö lof-
uð íbúðin snemma í vor, en áríð-
andi var fyrir mig, að ég kæm-
ist inn í húsnæði áður en allar
afborganirnar dyndu yfir mig og
áður en ég þyrfti að fara að
borga húsaleigu annars staðar.
EN ÉG var þrælslega svikinn.
íbúðin er enn ekki tilbúin —
og það er langt frá því. Vixlarn-
ir falla og önnur lán. Ég verð að
borga rándýra húsaleigu. Ekk-
ert stendur heima. Ég tel mig því
illa svikinn og sé ekki fram á
annað en að ég verði að selja í-
búðina og borga skuldirnar. —
Hvað segirðu við þessu fram-
ferði, Hannes minn? Eigum við,
sem þannig er farið með — og
þeir eru mjög margir, ekki kröf-
ur á hendur byggendunum?“
AF TILEFNI þessa bréfs vil
ég mælast til þess við þá lesend-
ur mína, sem standa í þessu
stríði, að þeir sendi mér sannar
sögur af því hvernig farið er.
með þá. Ég veit, að um þetta eru
fjölda mörg dæmi.
Á LAUGARDAGINN birti ég
bréf frá gömlum manni um stríð
hans við skatta og útsvar og
ræddi hnan um beiðni sína um
ellilaun hapda sér og konu sinni,
sem honum var neitað um. —
Nafn mannsins fylgdi og sagt
var að bréfið væri frá Akureyri.
Þetta var prentvilla. Gamli mað-
urinn er búsettur á Akranesi.
Hannes á horninu. á
4$ 29. sept. 1959 — Alþýðublaðið