Alþýðublaðið - 03.11.1959, Blaðsíða 6

í PARÍS er' til klúbb-
ur, sem. eingöngu þeir,
sem eru 200 pund og
þar yfir, fá að gerast
félagar í. Klúbburinn
heitir ,Hinir tvíbreiðu*
og hafur staifað með
miklu fjöri — Fyrir
skemmstu gekk fjörið
og hamagangurinn svo
úr hófi fram, að veit-
ingamaðurinn og hús-
leigjandinn urðu að
kalla á lögregluna til
þess að skakka leikinn. Þegar hún kom á vettvang
vai' aðkoman síður en svo glæsileg: í einum saln-
um var allt veggfróðrið rifið af, að ekki sé talað
um brotna stóla og annað þess háttar. — „Hinir
tvíbreiðu" eru nú húsnæðislausir, en hafa. í hyggju
að byggja eigin húsnæði — húsnæði, sem „þolir
kröftugan dans þeiira, sem eru dálítið meira en
skinnið og beinin“!
SÆNSKIR og finnskir
læknar hafa í seinni tíð í æ
ríkara mæli sent áfengis-
sjúklinga til yogasérfræð-
ings i Kaupmannahöfn. Sér
fræðingurinn heitir Paul
Kofod og hann hefur haft í
nógu að snúast undanfarið.
Aðferðin, sem hann notar,
er eins konar sefjun og hon-
um hefur heppnazt hvað
eftir annað að fá algera
drykkjusjúklinga til þess að
hætta að drekka að fullu
og öllu.
Mörg fyrirtæki í Kaup-
mannahöfn hafa leitað að-
stoðar Kofods varðandi hátt
setta starfsmenn, sem hafa
gerzt of nánir kunningjar
Bakkusar. Kofod getur því
aðeins læknað áfengissjúk-
linga, að þeir vilji það sjálf
ir, og efsvo er, er árangur-
inn mjög jákvæður eins og
fyrr er sagt. >að er ekki
hægt að varast þá grunsemd
í sambandi við fyrirtækin,
að starfsmenn þeirra þurfi
að vera heldur betur hátt-
settir til þess að vera send-
ir til Kofods í staðinn fyrir
að vera reknir.
Að sögn hafði Kofod fyr-
ir skemmstu undir höndum
áfengissjúkling, sem þarfn-
aðist hvorki meira né minna
en eins og hálfs líters af á-
fengi á degi hverjum. Hon-
um tókst að minnka áfeng-
isneyzlu hans niður í ekki
neitt og sjúklingurinn er nú
alheilbrigður. Kofod segist
ekki beita dáleiðslusvefni
við Iækningar sínar, eins og
sumir hafa notað til þess að
lækna eiturlyfjaneytendur.
Þegar sjúklingurinn hefur
játað, að hann vilji hætta
að drekka, beitir Kofod að-
eins sálfræðilegri kunnáttu
sinni, gerir sjúklinginn að
trúnaðarmanni sínum og tal
ar við hann í einlægni.
Svolítið um
RÍKIÐ Nigeria hefur
heitið 1000 punda verðlaun
um fyrir samningu þjóð-
söngs. Það er sannarlega
hærri upphæð en Carey
fékk fyrir „God Save The
King“ eða de Lisle fyrir
,,Marseillaisen“. Þjóðsöngur
Austurríkis er saminn af
Mozart og þjóðsöngur
Þýzkalands af Haydn. Verdi
samdi eitt sinn þjóðsöng
fyrir Egyptaland. en hann
hvarf með Faruk. Ef við
sleppum stórþjóðunum og
snúum okkur að hinum
smærri: Þjóðsöngur Hawaii
(við höfum reyndar aldrei
heyrt hann, en hann hlýtur
að vera eitthvað í ætt við
húla-húla) er saminn af
Kong Kalakan (1874—91)
og þjóðsöngur Etiopiu er
saminn af bandarískum
hljómsveitarstjóra, M. K.
Nalbadian. Hinn nýi þjóð-
söngur Rússa er saminn af
Alexandrov, nemanda Rim-
sky-KorsakoV og Glazunov.
Að launum fyrir ómakið
fékk hann prófessorsnafn-
bót.
-X
Wm
; 3 j ' fWÉ
FLESTIR láta sér nægja
eina athöfn, þegar þeir
ganga í heilagt hjónaband,
kirkjulega eða borgaralega
eftir atvikum. Frönsku
hjónin Francine Parry og
Roland Schmith létu ekki
staðar numið, þegar kirkj-
unni sleppti. Þau giftu sig í
annað sinn við hátíðlega at-
höfn — á línu, sem strengd
var milli tveggja gamalla
turna, 30 metra fyrir ofan
La Rochelle í Frakklandi.
Málið skýrist, þegar sú vit-
neskja er látin í ljós, að
hjónin eru bæði loftfimleika
menn og hafa verið í loftinu
meira og minna undanfarin
ár.
Mikill mannfjöldi horfði
á loftbrúðkaupið, enda
hafði það verið auglýst
rækilega áður. Það var ka-
barettsöngvari, sem tók að
sér hlutverk prestsins og
framdi hjónavígsluna. Hann
varð að klifra upp átján
þrepa brunastiga til þess að
ná til brúðarparsins.
Frsmfíto-
eldhúsið
AMERÍSKT tímarit hefur
gert sér til gamans að spá,
hvernig eldhús framtíðar-
innar muni vera. Hér eru
nokkur atriði úr spádómin-
um:
Sérstakur fataskápur,
þar sem fötin eru
hreinsuð yfir nóttina með
ultra-geislum.
Þvottavél, sem þvær,
rullar, þurrkar, strau-
ar og brýtur saman þvott-
ínn.
-jL- ísskápur, sem er hvort
tveggja í senn: ísskáp-
ur og eldavél. Einungis þarf
að setja matinn í skápinn og
út úr honum kemur hann
tilbúinn á matborðið.
Vél, sem skúrar og
bónar gólfin.
-JV, Sjónvarp, þar sem' hús-
freyjan getur fengið
sjálfan kjötkaupmanninn á
skerminn og gert öll inn-
kaup við hann fyrir heim-
ilið þannig að hún þurfi
ekki að fara svo mikið sem
eitt fet út úr húsinu!
# *
NORSKT vikublað efndi
til myndlistarkeppni og
þrautin var þessi: að gera
teikningu af konu í sem
fæstum og einföldustum
dráttum. Myndin hér að of-
an hlaut fyrstu verðlaun, og
einfaldari gat hún varla ver
ið, eða hvað finnst þeim,
sem vit hafa á myndlist?
BANKAR í Bandaríkjun-
um hafa látið teikna sér-
stakt letur, sem bæði menn
og rafmagnsvélar eiga að
geta lesið. Við fyrstu sýn
virðist manni letrið öllu bet
ur fallið til lestrár fyrir síð-
arnefnda aðilann, en hvað
um það.
Samtímis því, sem banka-
starfsmenn þar vestra þurfa
að leggja á sig að læra að
lesa upp á nýtt, er hætt við
að margir þeirra missi sföð.ti
sína á næsunni. í ráði er að
bankarnir taki í þjónustu
sína rafmagnsheila, sem á
að geta leyst af hendi verk
45 starfsmanna. Rafmagns-
heilinn getur flokkað ávís-
anir og flokkar ekki minna
en 1500 ávísanir á mínútu.
Sömuleiðis getur hann fært
inn á reikninga viðskipta-
manna bæði innlagt fé og
úttekið og gert yfirieitt allt
það, sem óbreyttir starfs-
menn hafa innt af hendi
hingað til.
EFTIRFARAN
Bob Hope vi
bróður sinn í vei;
var haldinn til
Krústjov, er hann
um Bandaríkin:
•— Við skulum k<
er allt of mikið af
leikurum!
ir ár og dag“ he
í 400 000 eintökum
þýdd á 15 tungumí
Og fjórða og
bók skáldkí
„Geðjast yður að B
hefur þegar selzt í
eintökum.
NÝJA skáldsagai
Francoise Sagan,
yður að Brahms?
valdið ákafri deil
bókmenntafræðingí
skiptast algerleg:
flokka — þá sem h
unni á hvert reipi
hana til bókmennt:
aftur hina, sem fim
flest til foráttu og t<
og sögur Sagan yfir
ert eiga skylt við b
ir. — Hvað sem stö
cois Sagan í bókmei
líður, þá er eitt vís
hennar seljast með
um vel.
Fyrsta bók
„Bonjour tristí
ur selzt í 850 000 e
og verið þýdd á 2.
mál.
Önnur bók
„Eins konar br
ur selzt í 550 000 e
verið þýdd á 1'
FANGAR
FRUMSKÓGARINS
VILLIMAÐURINN hugs-
ar sig ekki um eitt andar-
tak, heldur ræðst umsvifa-
laust á Frans með eitur-
spjótið á lofti. Það varð
Frans til bjargar, að honum
tókst að stökkva eldsnöggt
til hliðar. Að því búnu kast-
ar hann sér á villimanninn.
Báðir velta á jörðinni. Mót-
stöðumaðurinn er
og lætur ekki yfirb
á svona auðvelda:
Bara að fleiri vi
komi nú ekki á v<
g 3. nóv. 1959 — Alþýðublaðið