Alþýðublaðið - 04.11.1959, Blaðsíða 11

25. dagur
hún hafa svikið sig? Hún leit
á Bill og sagði hræðslulega:
,,Farðu strax með mig til
Staffords áður en ég skipti um
skoðun“.
„Ég vil ekkert fremur“.
Hann borgaði kaffið og þau
gengu út í sólskinsbjartan
októberdaginn. Bíllinn hans
var á stæði þar við.
„Ég set þig af heima hjá
honum og tek þig svo seinna.
Þú verður sennilega hjá hon-
um í dálítinn tíma. Eigum við
ekki annars að hittast á
Berkeley klukkan hálf eitt?
„Hefurðu ekkert þýðingar-
meira að gera en eltast við
mig?“
„Ef svo væri myndi ég ekki
eltast við þig“.
Hann ók hratt og setti hana
af í Harley Street klukkan ná-
kvæmlega hálftólf.
„Þú ert stundvís“, sagði
hún og leit á klukkuna á mæli
borðinu.
Hann brosti.
„Sjáumst aftur og gangi
þér vel. Þér lízt áreiðanleg'a
vel á Stafford. Hann er bezti
náungi og mjog gáfaður.
Láttu hann borga þér vel,
hann hefur efni á því“.
Henni deizt strax vel á
herra Stafford. Hann var eldri
maður með gáfulegt andlit og
stingandi blá augu.
„Mér skilst að þér vinnið
hjá lækni, ungfrú Faulkner?“
„Já, ég hef unnið þar í þrjú
ár“.
„Þá vitið þér hvers konar
vinnu ég bíð yður“.
„Hann er aðeins sveitar-
læknir“.
Hann brosti.
„Sveitarlæknar vinna meira
en við“.
„Sanders læknir vinnur
mjög mikið. Þér viljið senni-
lega skrifa honum og biðja
um meðmæli?“
„Ég geri ekki ráð fyrir að
.... áparið yður lilaup
6. mjlli wrgra veralEoxa1-
OCkUOöl
Á ÓIIUM
««!
- Ausfcurstræti
þeirra sé þörf. Bill Walker
hefur gefið yður mjög góð
meðmæli, en það er kannske
réttara samt yðar vegna.
Veit hann að þér eruð að
hugsa um að fara frá hon-
um?“
„Já. Ég —“ Hún hikaði og
kreppti hnefana fast. Hún
vissi að hún gat ekki snúið
aftur. „Mig langar til að búa
í London".
Hún fór tíu mínútum
seinna, búin að fá stöðuna og
hærra kaup en hana hafði
nokkru sinni dreymt um að
búast við, hvað þá að biðja
um. Þá gat hún flutt til Lon-
don ásamt móður sinni og
þeim liðið vel þar ef móðir
hennar vildi það. Hún safði
sagst skyldu byrja aðra viku
lagði hendina á handlegg
hans. „Þakka þér fyrir allt“.
'Vörðurinn lyfti flagginu.
Hún hallaði sér niður á við og
Bill teygði sig upp til að
kyssa hana.
„Brostu“, sagði hann.
„Ég sé um mig“.
Hún tók kvöldlestina heim
því hún vildi ekki vera lengi
í London, þó Bill bæði hana
um að fara ekki. Hún vildi
fara beint til Leigh og segja
honum hvað hún ætlaði að
gera fyrst hún hafði ákveðið
sig. Hún sagði við sjálfa sig,
að henni myndi líða betur
þegar hann vissi allt, þegar
hún hefði talað við hann og
séð að hann skildi hana. Góði
guð, láttu það ske, bað hún.
Hún gæti ekki afborið það, ef
af nóvember. Hún hafði ekki
enn ákveðið hve fljótt hún
færi frá Leigh, það var undir
því komið hvað hann segði.
Hún vildi helzt fara strax,
hana langaði til að taka sér
stutt frí og fara eitthvað ein
og reyna að sætta sig við að
öllu væri lokið milli þeirra.
Hún hitti fei-11 og sagði hon-
um að allt væri ákvéðið.
„Dásamlegt! Það er nú eitt-
hvað til að halda hátíðlegt!“
Hún reyndi að gleðjast eins
og hann, að segja við sjálfa
sig að hún væri fegin að hafa
nú loks tekið ákvörðun. Hún
var glaðleg og kát og ákveð-
in að hugsa ekki um Leigh nú
þegar hún vissi að brátt
myndi hún aldrei sjá hann
aftur. Það var ekki fyrr en
hún kom á stöðvarpallinn og
Bill var að kveðja hana, sem
hún gat það ekki lengur.
„Ástin mín, hikaðu nú ekki
þegar þú ert komin heim“,
sagði hann. „Iíringdu nú ekki
til mín og segðu að þú hafir
skipt um skoðun“. Hann
brosti. „Það væri ekki hægt.
Þú getur ekki verið þekkt
fyrir að rýra mig í áliti hjá
S'tafford gamla“.
„Ég svík þig ekki, Bill“, hún
GRANNHRNÍN matt tr“a að það skal 1 íka á
löngu, áður en ég fel þig afíur. þegar þú
átt að fara í bað.
í 'Hc
hann bæði hana um að hætta
við allt. En hann gat ekki
beðið hana um það, hann
hlaut að sjá það sjálfur, að
þau gátu ekki lengur verið
eins og hingað til.
Klukkan var ekki nema
hálf sex, þegar hún kom
heim. Mamma hennar ljóm-
aði, þegar hún sá hana og
sagðist vera svo fegin að hún
kæmi svona snemma.
„Eg skal hita te elskan.“
„Skemmtirðu þér vel?“ —
spurði hún um leið og hún
hellti í bollann.
„Já, þakka þér fyrir.“ Jill
leit áhyggjufull á móður
sína. „Eg veit ekki hvað þú
segir, mamma, en ég fór
til borgarinnar til að fá mér
vinnu. Eg er að hugsa um að
fá mér nýja vinnu, ég verð
einkaritari herra Staffords,
skurðlæknis. Það er lík
vinna og' ég hef.
Frú Faulkner tókst vel að
dylja undrun sína. Hún vissi
að eitthvað var á milli Jill
og Sanders læknis, en hún
hafði ekki haldið að það
væri svo alvarlegt að Jill
skipti um vinnu.
„Eg hélt,“ sagði Jill, „að
við gætum fengið okkur í-
búð þar. Nema þú viljir held
ur búa hér og ég komi að
heimsækja þig um helgar.“
„Néi, elsku vina mín, það
vil ég ekki. Eg vil miklu
heldur búa í London. Satt að
segja hefur mig oft langað
til að-leggja til, að við flytt-
um þangað, en ég gerði það
ekki, af því að þú varst svo
ánægð hér.“
' Jill kipptist við, hún
minntist þess hve ánægð
hún hafði eitt sinn verið.
„Hvenær ferðu að vinna
þarna?“
„Um miðjan næsta mán-
uð.“
„Veit Sanders læknir
það?“
„Ekki enn. Eg segi honum
frá því á morgun.“
„Þá man ég það. Hann
hringdi fyrir hálftíma og bað
þig um að hringja strax.
Hann sagði að það væri á-
ríðandi.“
Jill stökk á fætur og ósk-
aði að móðir hennar hefði
sagt henni þetta fyrr. Hún
leit á úrið um leið og hún
tók tólið af. Ef hún væri
heppin, næði hún í hann áð-
ur en hann færi í heimsókn.
Ef hann var þá heima. Hann
hafði oft svo mikið að gera.
/En henni til mikils léttis
svaraði hann í símann.
„Jill? Guði sé lof að þú
ert komin!“
Hún fékk hjartslátt þegar
hún heyrði málróm hans.
„Hvað, er eitthvað að?“
„Já, Bunty er svo mikið
veik ■ og margir aðrir. Það,
skeði snögglega, fyrir einum
eða tveim tímum. Án efa
matareitrun.“
„Ó, Leigh, en hvað það er
hræðilegt.“
„Eg legg eins marga og
ég get inn á spítalann, en
það er ekki pláss fyrir alla.
Florris og ungfrú Evans eru
veikar, en sem betur fer —
sluppum við Adele. Eg veit
ekki hvað ég á að gera, sím-
inn hringir í sífellu. Eg á að
vísu von á hjálp, en hvenær
verður það.“
„Viltu að ég komi Leigh?
Eg get vel gert það. Ef konan
þín kemst ekki yfir þetta
ein —“
Hún minntist þess meðan
hún talaði, að það var aðeins
í gærkvöldi sem Adele hafði
beðið hana um að sjá Leigh
í friði. En Leigh vissi það
ekki. Og henni fannst það
ekki skipta neinu máli, ekk-
ert skipti máli nema að
hjálpa Leigh.
„Jill, ástin mín. Það væri
yndislegt. Adele verður þér
mjög þakklát.“
Jill efaðist nú um það. Þó
hún vissi að Adele yrði fegin
að fá einhverja hjálp til að
annast um sjúkling|ana, þá
var hún viss um að hún
vildi alla fremur en hana.
„Viltu ekki spyrja hana
Leigh?“
„Mér dettur það ekki í
hug. Komdu strax.“
Hún lagði símann á og fór
inn til mömmu sinnar til að
segja henni hvað hefði kom-
ið fyrir.
„Eg skal hringja til þín
seinna í kvöld, mamma, og
láta þig vita hvernig geng-
ur.“
„Gerðu það, vina mín. Mig
langar svo til að vita það.
Veslings Bunty!“
„Leigh var svo áhyggju-
fullur.“
„Leigh?“
Jill roðnaði.
„Sanders læknir.“
Hún flýtti sér fram á gang
og setti náttföt í tösku. Hún
kallaði kveðjuorð til móður
sinnar og flýtti sér út. Þeg-
ar hún kom að húsinu, sá
hún að bíllinn hans var að
fara frá því, Hann nam stað
ar og leit út um gluggann.
„Eg er svo feginn að sjá
þig.“
Aldrei hafði hún heyrt
hann jafn hrærðan.
„Hvernig líður Bunty?“
„Hún er mikið veik, ræf-
illinn litli. Eg vonast til að
fá hjúkrunarkonu á morgun,
því ég vil helzt ekki senda
hana á spílálann, ef ég kemst
hjá því. Henni liði svo illa
þar. Eg sagði henni að þú
kæmir.“ Hann leit á hana og
öll ást hans skein út úr aug
um hans, hve hann elskaði
hana og þarfnaðist hennar.
„Guði sé lof fyrir að þú verð
LISTASAFN Einars Jónsson-
ar, Hnitbjörgum, er opið á
sunnudögum og miðviku-
dögum frá kl. 1,30—3,30.
Árbæjarsafn lokað.
Gæzlumaður, sími 24073.
MINJASAFN bæjarins. Safn
deildin Skúlatúni 2 er opin
daglega kl. 2—4. Árbæjar-
safn opið daglega frá bl. 2
—6. Báðar safndeildir eru
lokaðar á mánudögum.
★
Aðalfundur
knattspyrnufélagsins Vals
er í kvöld kl. 8.30 í félags-
heimilinu að Hlíðarenda.
Listamannaklúbburinn
í baðstofu Naustsins er op-
inn í kvöld.
k;s

Flugfélag
íslands.
Millilandaflug:
Gullfaxi fer til
...... Glasgow og K.-
hafnar kl. 8.30 í
dag. Væntanleg-
•A. £ ur aftur til R.-
víkur kl. 16.10
íSsiÆ a morgun. Itm-
anlandsflue- f
^*dag er áttlað
að fljúga til Akureyrar, Húsa
víkur, ísafjarðar og Vest-
mannaeyja. Á morgun er á-
ætlað að fljúga til Akureyrar
(2 ferðir), Bíldudals, Egils-
staða, ísafjarðar, Kópaskers,
Patreksfjarðar, Vestmanna-
eyja og Þórshafnar.
Loftleiðir.
Saga er væntanleg frá Lon-
don og Glasgow kl. 19 í dag.
Fer til New York kl. 20.30.
Hekla er væntanleg frá New
York kl. 7.15 í fyrramálið,
Fer til Osló, Gautaborgar og
Kaupmannahafnar kl. 8.45.
Ríkisskip.
Hekla er á Aust-
fjörðum á suður-
leið. Esja fór frá
Rvík í gær vestur
um land til Ak-
ureyrar. Herðu-
breið er á Austfjörðum,
Skjaldbreið er á Vestfjörðum
á suðurleið. Þyrill er í Rvík.
Skaftfellingur fór frá Rvík í
gær til Vestmannaeyja.
Skipadeild SÍS.
Hvassafell er væntanlegt
til Reykjavíkur síðdegis í
dag. Arnarfell fer frá Óskars-
höfn áleiðis til Stettin og Ro-
stock á morgun. Jökulfell fór
frá Patreksfirði 30. f. m. á-
leiðis til New York. Dísarfell
er í Reykjavík. Litlafell er á
leið til Austfjarðahafna.
Helgafell fer væntanlega á
morgun frá Gdynia áleiðis til
íslands. Hamrafell er í Rvík.
Eimskip.
Dettifoss kom til Rvíkur
í gær. Fjallfoss kom til New
York 1/11 frá Rvík. Goðafoss
kom til Néw York 1/11 frá
Halifax. Gullfoss kom til
Reykjavíkur 2/11 frá Leith
og Kaupmannahöfn. Lagar-
foss fór frá Amsterdam 2/11
til Rotterdam, Antwerpen,
Hamborgar og Reykjavíkur.
Reykjafoss er x Hamborg.
Selfoss kom til Hamborgar
1/11, fer þaðan til Hull og
Rvíkur. Tröllafoss fór fíá
Hamborg 31/10 til Rvíkur.
Tungufoss fór frá Gdynia
2/11 til Rostock, Fur, Gauta-
borgar og Reykjavíkur.
Alþýðublaðið — 4. nóv. 1959 11