Alþýðublaðið - 14.11.1959, Side 11
33. dagur
Jiafði ekki reynt að telja
henni hughvaif síðan herra
Stafford hafði skrifað og beð
ið um meðmæli. Hún sjálf
var búin að ákveða sig. Jane
ætlaðl að leyfa henni að búa
hjá sér í eina eða tvær vikúr'
og þegar hún var ekki að
vinna ætlaði hún að leita að
íbúð fyrir þær mæðgurnar.
Bill hafði lofað að hjálpa
henni. Hann ætlaði að keyra
hana um í bílnum sínum.
Hann hafði sagt: „Ertu viss
um að þú viljir búa með móð
Ur þinni? Viltu ekki heldur
húa með manninum þínum?
Mér til dæmis?“
Hún hafði sagt honum blíð
iega að' það vildi hún ekki.
Hún vissi að hann vonaði að
þegar hún væri komin frá
Leigh, í framandi umhverfi,
hugsaði hún á annan veg.
Hún vissi að móðir hennar
vonaði það sama. Móðir henn
ar hafði oft talað um það dag
ana sem Bill bjó á „The White
Bear“ og kom daglega að
heimsækja han-a, hvað henni
litist vel á hann.
E-n hún- gat ekki gifst Bill.
Það vissi hún með vissu.
Henni þótti vænt um hann,
þeim kom vel sarnan, en hún
elskaði hann ekki. Hún ga’t
ekki gifst manni, sem hún
elskaði lekki. Hún v-ar viss um
að hún myndi aldrei elska
annan mann en Leigh.
Sími-nn hringdi og hún tók .
heynartólið af,
„Ungfrú F'aukner? Þetta
er frú Worplesdon. Ég held
-að læknirinn hafi skilið eftir
töflur fyrir mig“.
„Já. Hann sagði að þær
yrðu sóttar‘‘. ....
Frú Worplesdon hafði feng
i'ð matarteitrun og nú var hún-
að fara erlendis sér til hress-
ingar. Hún s-agði Jill -að hún
og maður hennar færu flug-
ieiðis til Majorca um nótt-
ina.
.... ^parið yður hlaup
& naifli margra verþiana1-
„Við förum .seint héðan frá
flugvellinum. Við erum að
flýta okkur svo mikið. Meg-
um við ekki ná í töflurnar á
leiðinni?“
,,-A.lveg sjálfsagt. Ég skal
skilja þær eftir í forstof-
unni“.
,,'Gerið þér það, þá getur
maðurinn minn stokkið inn
og náð í þær. Þakka yður kær
lega fyrir“.
Jill gerði þetta oft við með
ul eða töflur s-em Leigh skildi
eftir fyrir sjúklinga sína.
'Glösin voru öll merkt og
hver og einn g-at tekið sitt án
þess að þyrfti að opna fyrir
þteim dyrnar.
„Hvernig líður dóttur Sand
ers læknis ungfrú Faul-kner?“
herra Worplesdon gæti tekið
það hvenær sem hann vildi,
Andvarp-andi gekk hún aftur
ti-l vinnu sinnar. Hún hafði
aldrei verið hrifin af frú
Worplesdon. Hún talaði of.
mikið.
Tíminn leið 'hægt. Dagur-
inn virtist ver-a óvenjulega
langur. Hún yrði fegin þegar
dagu-rinn væri á -enda. Hún
leit á klukkuna og sá áð hún
var há-lf sex.
Hún le-it út um -gluggann
og hugsaði um það hv-ort hún
-ætti a§ draga fyrir hana lang
aði ekki til að dra-ga fyrir síð
ustu dagsbirtuna. Döbk vetr
arkvöldin sem nálguðust óð-
um yrðu svo erfið. Hún kunni
vel við grátt rökkrið.
Hún leit upp skömmu
«i)L
lí 5ÍLUM
SJS) -Ausburgtxðsti
„Mikið betur, þakka yður
fyrir“.
„Ég frétti -áð hún væri ko-m
in á spítalann".
„Já, en þa-ð er aðeins til
imyndatöku og skoðunar".
„Það var gott. Ég var
,'hrædd um að henni hefði.
versnað' og ég vissi hve illa .
læ-kninum liði yfir því. Jæja,
ég verð vist að kveðja, það er
í svo mörgu að rnúast þegar
máður er að far-a .erlendis. Ég
-hef oft hugsað um hvort það
foorgi sig“.
„Það gerir það áreiðanlega.
Ég vildi að ég væri að fara.
Ég vona -að þér skemmtið yð
ur vel, é-g he-f alltaf heyrt að
yndislegt sé á Majorca. Eða þá
það að fara frá Englandi í
inóve-mber“!
„Ég veit það. Ég hlakka
líkia miki'ð til. E'n við verðum
ekki á Majorca. Við verðum
á einn-i minnstu eyjunni í
eyjaklasanum. Ég h-ef heyrt
að það sé aðeins eitt hótel
þar og en-gin dagblöð eða út-
varp. Maðurinn minn segist
vilja gley-ma því um stundar
sakir að blöð og útvarp séu
til“.
Loks lagði frú Worplesdon
-sí-mann á. Jill fór fram á gan-g
og lagði töfluglasið þar tii að
i/Wi'r
/" j I ‘ jif íf §
f{ A y
A \ r-." N.
—i j'J /" ...t
j
ú:.- :.....' -
„Halló, Nils, það er Metta, nú er ég
aftur tilbúin.“
seinna, þegar hún heyrði geng
ið um fyrir utan. Siennilega
var þetta herra Worplesdon.
E;n það var enginn bíll við
'hliðið. Hú sá út á veiginn út
út um gluggann. Væri þetta
herra Worplesdon foiði frú
Worplesdon -eftir honum, en
hún gat vel beðið skammt
frá.
Útidyrabjallan hringdi.
Þletta var s-ennilega sjúling-
ur sem kom allt of snemma
-fyrir kvöldheiimsókhartíma.
Hún stóð upp úr stólnum og
fór til að svara bjöllunni. En
þegar hún kom fram sá hún
að Adele hafði veri'ð á undan-
ihenn-i. Hún sá andlit h-ennar
um leið og 'hún opnaði dyrn-
ar. Örvænting og viðibjóður
skein út úr því.
Ósjálfrátt hörfaði Jill, hún
vissi áð þetta var ekki sjúkl
in-gur. Hún vissi hver þetta
var. Dök-kt ó-greitt hárið, mikl
ar brúnirnar og druslule-gur
'klæðnaður var í s-amræmi við
lýsingu Bill og Jane á Ronald
Adamson. Og vitanlega vildi
Adel'e ekki fá hann inn í hús-
ið á þessum tíma dagsins.
Lei-gh kæmi bráðlega heim. .
Hún heyrði hvað fór þeim
á milli á meðan hún -gekk eft
ir ganginum inn í herbergi
sitt. Nægilega mikið til að
heyra að Adele bað hann um
-að fara o,g hann neit-aði. Hún
lokáði- dyrunum varlega á
reiðilegar r-addir þieirra. feg-
:in því áð Florrie átti frí og að
Albert hennar frú Ford átti
afmæli svo móðir hans gat
-ekki komið og áð ungfrú
Evans v-ar heldur ekki við.
Það var bezt að hún væri ein
með þeim í húsinu. Iiún bað
þess eins að Adtel-e t-ækist að
losa sig við Ron-ald Adams-
son áður -en Leigh kæmi
heim.
Eða bað hún ekki um það?
'Hváð sk-eði ef Leigh kæmi
heim og sæi hann hjá Adele?
Gæti hún iþá bl-ekkt hann?
Þ-au myndu -aldrei sættast ef
'hann tryði þv£ efcki áð hún >
væri hætt við Ronald Adam-
son. Og ;þá —
Jill neitaði sjálfri sér um
að hugsa um þá hlið málsins. ;
Hún hafði svo oft hugsáð um
þetta undanfamar vikur. Hún
■gat -ekki ibyrjáð á dagdraum-
unum -aftur. Hún var að fara
frá Leigh og ti-1 London eftir
minna en tvær vikur hún var
iað fara burt.
Aftur var hringt. En það
var ekki heirra Worjplesdon
heldur lítil stúlka sem sagði
-að manma hennar hefði beð
ið hana um að biðja lækninn
um að líta á litla bróður sinn.
„Hann er með bletti á mag
lanum ungfrú og mamma er
svo hrædd“.
„Ég skal biðja hann um að
koma. Er það ekki hjá frú
Stephens?“
„Jú. Ég er Millie“.
„Allt í lagi Mi-lle. Ég skal
skil-a þessu til hans -og s-egðu
mömmu þinni áð vera ekki
'hrædd. Veit hann ekki hvar
þið eigið heima?“
„Jú. Við eigum heima 'við
-búgarðinn hans Brookers“.
„Það er langt fyrir þið að
ganga“.
„Ég á hjól. Sjáðu -er þetta
ekki fallegt?“
Flugeldur sprakk mleð mikl
um ljóma skam-mt frá.
„Ég elska flugelda“, sagði
Millie.
Jill var ekki viss um að
-hún elskaði flugelda í kvöld.
Börnin í nágrenninu virtust
aldrei hafa skemmt sér jafn-
vel, að minnsta kosti hafði
hún aldrei heyrt önnur teins
læti. Hún huglsaði um Bunty
á spítalanum og hvað hún
hlyti að sakna þessa alls. Síð
asta Guy Fawkes kvöld höfðu
Bunty og Leigh sett upp flug
elda í garðinum eftir 'heim-
sókn og hún Jill hafði hjálp
áð þeim, Næsta Guy Fawkes
kvöld —.
Hún ákvað að hætta að
hugsa um framtiðina, lokaði
útidyrunum og fór inn til sín.
Háværar raddir heyrðust újf
Setustofunni. Þau voru áð
rífast. Hún minntist þess að
Jane hafði sagt áð Ronald
Adamson liti út fyrir -að vera
skapbi-áður máður. Bill hafði
einnig sagt að hann væri
hættulegur þegar hann væri
ertur til reiði. Hún sá það
fyrir sér að Leigh kæmi heim
meðan þau rifust svo ákaft.
Hún vonaði áð engir sjúkling
•ar kæmu meðan þes-su færi
fram.
Hún vissi hvað var að ske.
Adele var að reyna að koma
■ honum burt áður en Leigh
kæmi heim. Og hann neitaði
eflaust að fara. Skildi hann
hafa verið a'ð drekka áður ten
hann kom? Henni fannst
núna að þegar hún sá hann
hefði hann ekki v-erið alltof
stögugur á fótunum og að
hann hefði drafað ögn þegar
ihann heilsaði Adele.
Hún kvað að hugsa ekki
meira um það sem var að ske
í stofunni heldur einbeita sér
að sinni vinnu. Hún skildi
iskilja við allt í bezta lagi. Sjá
svo um að spjaldskráin væri
eins og hún átti að vera svo
að nýi einkaritarinn þyrfti
ekki að spyrja of margs.
skyldi hann ekki ætla að fá
'sér nýjan einkaritara? Hún
vissi ekki til þeiss að hann
hefði gert neitt til að ráða
aðra stúlku í hennar stað. En
hann varð að fá sér einhverja
ef hann ætlaði' ekki aS láta
Adele hjálpa sér.
Hún feit upp skömmu
seinna og sá Leigh standa á
þröis'kuldnum milli herbergj-
anna. Hann hlaut að bafa kom
ið inn um garðdyrnar og því
hafði hún ekki heyrt í hon-
Kvenfélag Kópavogs heldur
bazar næsta sunnudag, í
Barnaskólanum við Digra-
nesveg til ágóða fyrir Líkn-
arsjóð Áslaugar Maack. Fé-
lagskonur og aðrir velunn-
arar sjóðsins eru vinsamleg
ast beðnir að koma munum
til nefndarkvenna. Auglýs-
ingar eru í öllum verzlun-
um í Kópavogi. Stjórnin.
v.
i>
Millilandaflug:
er
». •» væntanlegur til
Rvíkur kl. 16.10
1 dag frá Khöfn
v' '*'*" >;• og Glasgow. —
Gullfaxi fer til
°slóar,, Khafn-
. ar og Hamborg-
ar kl. 8.30 í dag.
Væntanlegur aftur til Rv-ík-
ur kl. 15.40 á morgun. Inn-
anlandsflug: í dag er áætlað
að fljúga til Akureyrar,
Blönduóss, Egilsstaða, ísa-
fjarðar, Sauðárkróks og Vest-
mannaeyja. Á morgun er á-
ætlað að fljúga til Akureyrar,
Húsavíkur og Vestm.eyja.
Loftleiðir.
Saga er væntanleg frá
Khöfn og Osló kl. 19 í dag.
Fer til New York kl. 20.30..
Leiguvélin er væntanleg frá
New York kl. 7.15 í fyrramál-
ið. Fer til Osló, Gautaborgar,
Kaupmannahafnar og Ham-
borgar kl. 8.45.
★
Messur
*
Dómkirkjan: Messa kl. 11
f. h.: Sr. Jón Auðuns. Messa
kl. 5 síðdegis: Sr. Óskar J.
Þorláksson. Barnasamkoma £
Tjarnarbíói kl. 11 f. h.: Sr.
Óskar J. Þorláksson.
Neskirkja: Messa kl. 11 f.
h. Fólk er beðið að afsaka
breyttan messutíma vegna út-
varps. Sr. Jón Thorarensen.
Hallgrímskirkja: Messa kl.
11 f. h. Altarisganga. Sr.
Magnús Runólfsson. Messa kl.
5 e. h. Sr. Lárus Halldórsson.
Háteigsprestakall: Messa í
hátíða-sal Sjómannaskólans
kl. 2 e. h. Barnasamkoma á
sama stað kl. 10.30 árd. Sr.
Jón Þorvarðsson.
kse Laugarneskirkja: Messa
kl. 2 e. h. Barnaguðsþjónusta
kl. 10.15 f. h. Sr. Garðar
Svavarsson.
Elliheimilið: Guðsþjónusta
kl. 2 e. h. Séra Þorsteinn Jó-
h'annesson fyrrum prófastur í
Vatnsfirði prédikar. •
Bústaðaprestakall: Messa í
IJáagerðisskóla kl. 5. Barna-
samkoma kl. 10.30 árdegis á
sama stað. Sr. Gunnar Árna-
son.
Fríkirkjan: Messa kl. 2.
Þorsteinn Björnsson.
Kirkja Óháða safnaðarins:
Messa kl. 2 e. h. Barnasam-
koma kl. 10.30 árdegis. Safn-
aðarprestur.
Hafnarfjarðarkirkja: Messa
kl. 2. Sr. Garðar Þorsteinsson.
Kefiavíkurprestakall: Elli-
heimilið Keflavík. Messað kl.
10.30 f. h. Keflavíkurkirkja.
Messa kl. 5 e. h. Sr. Ólafur
Skúlason.
k
Samúðarkort. í minningu
Árna sál. Jónssonar kaup-
manns á Laugavegi 37 eru til
sölu á eftirtöldum stöðum: í
verzluninni Faco, Laugavegi
37, í verzluninni Mælifelli,
Ausurstræti 4, og hjá Ingi-
björgu iSteingrímsdóttur, Vest
urgötu 46 A. Sjóður þessi er í
eigu Fríkirkjusafnaðarins í
Reykjavík.
Alþýðublaðið — 14. nóv. 1959