Skírnir - 01.01.1827, Blaðsíða 10
10
verid íkrifud til eckju • drottníngarinnar og
annara, í livörjum fagt er ad Spánskonúngi fé
eignud margskonar hlutdeild þarí, enn fann-
indi þessarar fregnar eru ofs enn þá mjög oljós.
Visfara mun þad ad fríftjdrnar lögmálid nýa
mætti margvíslegum hindrunum, bædi heim-
uglegum og opinberum, af allmargra Portú-
gífahálfu(annaraenneginlegrauppreiftarmanna);
fvo Bretum þegar tók ad leidazþesfi ærid út-
dragfama ftyrjöld, fem ad nockru leiti virdiz
fyri gýg unninn.
Um Spáns innvortis áftand er ad miklu
leiti hid fama ad fegja og í fyrra. Upphlaups-
andi tveggja flocka, hvörra augnamid þó eru
algjörlega gagnftæd, vidhélft á fama hátt,
'þótt fríftjdrnar-vinanna umbrot létu fig midur
í Ijdfi, og yrdu skjdtar sefud. parámdt þróadiz
mjög sá flockur, er hefja vildiofríkisftjórn og
klerkaveldi til efftutinda, öllum vonum fremur,
ívo vid fjálft lá ad hann afrekad hefdi affetníngu
Konúngs Ferdínands, er virdtiz múkum mildur
um of (hvad annarftadar ej vel vill mönnum
skiljaz), enn inníetníngu brddur hans Prins
Karls, af hvörjum þeir væntu fér og pápiskum
enn meiri frama. pd blídkuduft þeir af láng-
lundargédi konúngfins vid þá Portúgífiíku upp-
hlaupsmenn, hvörjum hann opt veitti edur lét
veita hinar beftu vidtökur, eins og ádur er
umgétid, því fpöníkum klerkum og einvalds-
vinum ftód mikill óiti af Portúgals nýa ftjórn-
arformi, ef þad nædi nockrum þroíka, vegna
nábýlis og annara famíkipta, fem ad þeirra ætl-