Skírnir - 01.01.1827, Blaðsíða 80

80
hvarhinn nýkjörni forseti,Prö£cssorRask, fyrst
héldt eptirfylgiandi rædu:
M. H.
I(Fyrstþér hafiíf náí annaíísinn gjört mér
þá æru, aíf kjósa mig tilforsetaþessararfélags-
deildar í ár, þdtt þa& væri fjarri minni tilætl-
un, og öð'ruvísi heíð'i betr farifr; svo aetla eg
eigi aíf drepa hendi viíf sóma mínum, heldr aíf
reyna til af fremsta megni, a& fullnægja þeirri
skyldu, sem þér hafiíf mér á herfrarlagt: þakka
eg yífr þá auífmjúkliga og ástsamliga þennan
eins og allan annann heiífr, sem þér hafiíf mér
á&r veitt, og sem mér mun aldrei úr minni
lí&a. En þarhjá hefi eg eina mikla bón til
yðar allra yfirhöfuífogeinkanligatil minna hátt-
virdtu embættisbræífra, og er þafr sú, a'íf þér
vibif styftjamig sem bezt, ogstyrkja minnvan-
mátttil framkvæmdar félagsins atgjörð'a og fyr- 4
irtækja. pad er-t. d. (svo eg drepi einúngis á
eitt efni) öllum auífvitaíf, ogsjálfum méraung-
v'anveginn huliíf, hversu mikiíf eg er rycfga&r í
íslenzku á þeim tfu árum , síífan eg skildi viíf
félagift í fyrra skipti, áhvörjumeghefiflakkaft
svo víífa, og haft svo mörg önnur túngumál í
munni og svo mörg önnur efniíhuga. Enþótt
þér vilduft gó&samliga fyrirgefa og leiífrétta''
bögumælin í máli mínu, sem eg bicf yífr auíf-
mjúkliga, ogveit vísta&þérmunuífgjöra, séri-
lagi í því scm prentast á; þá er eptir annar
vandi eigi minni, og er þaíf sá, aíf eg er oríf-
inn óvanr og nærriókunnugr félagsinsathöfnum
og ástandi, þó eg hafi meðísérligriánægjufylgt