Skírnir - 01.01.1827, Qupperneq 41

41
og verkfmidjur, er ádur þar í Iandi á feinni
tídum voru alls ókunnar, enn þó med misjafnri
heppni. Einnig leitadiz hann mjög vid ad
komaz í vinfengi vid Fracka konúng, og þad
luckadiz honum vonum framar. í Fránkaríki
lét hann byggja heríkip íín, féck þadan marga.
ílrídsforíngja og liftamenn, ennfendi til Parífar
40 únglínga til ad læra vífindi og nytfamar
íþróttir. Óneitanlegt erþad ad hann er fjald-
gæfur madur medalTyrkja, og heíur marga góda
cginlegleika , enn þeir myrqvaz af ágyrnd hans
og hardýdgi, fem máíkéad lokum koma honurn
á kaldan klaka, férílagi ftrídid vid Gricki, er
koftar bædi fólk og fé, fvo bágt mun verda
tölu á ad koma. í fudurhluta þesfarar heims-
álfu héldu Assjantíar nú kröpluglegaframm
á móti Bretum þvi í íagnabladanna jidu dcild
umgétna ftrídi. í byrjun árfins 1826 íofnudu
eníkir miklum her fér til verndar, og kom
þeim einnig til hjálpar íjöldi blámanna úr
þeim umdæmum, er ftódu undir hollendíkra
og daníkra yfirrádum, Skédi þá ein hin mann-
íkædafta orufta í hvörri 5000 Afsjantíar féllu,
enn hinir hlutu loks á flótta ad fnúa med kon-
úng finn hættulega íærdann, hvör fídan er fagt
ad dáid hafi af þeim fárum. Af þeim enfka
her féll einnig mikid lid ; fídar voru blámcnn-
irnir úr því daníka landi (fem ad vídattu er
jafnftórt og Danmörk fjálf) íkuldadir fyrir ad
hafa hlotid hid dírmætafta herfáng (því Afsj-
antíar cru mjög ríkir af gulli), enn annars ecki
hætt lér lramm i bardaganum fjálfum. Bretar