Skírnir - 01.01.1827, Blaðsíða 101

101
harla voru þa?r fánr
hélzt þat lengi nokkut.
Nær varþá dagmáli,*)
dymmu lysta knátti
sjót yfir gjörvalla,
solar var lítill kostr:
lánga var svá hríS,
áSr lysa endr tæki ;
þá var fundit prent,
þánkar vöknuSu.
Hjálm dró frá huliðs
heldr at þat, síSan
sáust æ fleiri lilutir
síSr áSr kunnir;
eitt vor þat, er efldi
allramest inanna sjónir,
auga sídan áfestu,
þat kom frá Alvaldi.
Degi var nær alvöxnum
drjúpa - sals á toppi,
niær stód yfir inidjum,
Mímis alskír brunni;
bjart var svá á löndum
at lýSir né áSr vissu,
inargir menn þá syndu
inerkir öSrum nýlundr.
Neyttu þeir til skarp-
sýni.
nýrra synar vápna,
röksemda samhengis,
mannvits oc mærra kosta,
myktar í leiSsögu,
vaxins grips hugar
VirSa margra hverra.
þá syndi inn ítri
arfþegi Magnúsar
sínum 1 sjónspegti
(sólarljóss nýtti)
áSr ókunnug
Atistr-fjöll Himinlægju,
Edeus aldna ftöSu,
allar fornar goSa bygSir.
Hafdi til þess E.ygíó
hádegi ná knátti,
AsgarSs fjall iS mikla
áborit skugga nokkrn
önnur austr þaSan;
enn því var nú lokit;
skuggsjá betri fengin
ennskravk gétit hafa. **)
Skuggsjá kalla bók þá,
er íkoSaináí guSa bygSir
afYmis höfSi gjörvar
ofan hryggliSu : ***)
hryggr er sá Himinlægja,
haus er Vindofnir) •***)
bók gjörSi vitríngr,
betri gétr slika eigi.
reynslu allinargrar, J. E s p ó 1 í n.
Fagnadar - Stcf
móti komu Herra Konsistoríal-Assessor G. Oddsens út til
Islands Dómkirkju 1827 frá einum Bardstrendíng,
Um hafs hættan geyin
hingad sudræna fleyti
■*) at uppiysíngu , ekki ad tímatali.
**~) sem alla vidbuidi í því eda þvi landi mátti sjá í.
***') Imaus fjöll. ♦ffi'j Himinn.