Skírnir - 01.01.1827, Blaðsíða 75

75
arinnar fyrsta höfunds, Amtmanns Grím*
Jónssonar, vors fclags forna virktavinar,
sem ídag heidrar og gledur oss med sinni nær*
veru—og ritsin3 fyrsta, enn fjærveranda framm-
haldanda, SyslumannspórdarSveinbjörns-
sonar, þótt bádir þeir, vegna burtfara irá
Kaupmannahöfn til embætta vidtöku, hindrud.
ust frá þess frekara frammhaldi.
Sjötta deild íslands árbóka, saminn af
Sýslumanni Espolín, er þegar á prent út-
genginn, og nær til ársíns 1656 edur andláts
porláks biskups Skúlasonar, Frekara framm-
hald þessarar sinnar miklu og fródlegu Islands*
sögu hefir hann rétt nýlega híngad sendt, og
mun þad nægilegt verda til heillrar deildar, sem
nú er til prentsmidjunnar búinn. Kauplaust
ver þessi heidursverdi frædimadur ellidögum
sínum til fródleiks og íkémtunar landasinna;
æskjandi væri ad sem flestir þeirra glöggvudu
sigáskuggsjáþeirri, ihvörri hann svo snillilega
sýnir margra aldra merkisfólk og markvcrda
vidburdi á vorri fósturjörd, og þannig Iærdu
ad þekkja egin uppruna og kynqvíslir, ásamt
þeimaudnunnaratlotum, cr misjöfn hafa gjörst
voru kalda landi, opt aferlendra edur innlendra
tilhlutun, enn sömuleidis þeim alvarlegu* til-
raunum, er viturlig gódmennska og sönn föd-
urlandsást hafa gjört, til ad bæta hag þcss og
rád, þótt optast hafi verid af litlum efnum,
því um Frón má þad segja, hvad skáldid sagdi
um sjálfan sig, ad Iengst af var Fátæktin þess
fylgikona. Gud og gódir menn taka samt