Skírnir - 01.01.1827, Blaðsíða 104
104
lieimi þessum',
ad inenn vetda eptir
f
Líkkistan geymir
leyfar jardneskar,
sem endur lifna
á efsta degi;
Benedikt Pálsson,
Prestur til Stadar,
vitur madur
og vellardur,
allmðrgum fremur
embættis-brædruin;
kennari gódur,
gódur húss.fadir,
Úngdóms frædari
einhvör enn bezti,
egtamaki
hinn ástúdlegasti,
tryggvasti vinur,
trúr í lofordum ,
margra styrkur
munadarlausra,
margra voladra
velgjörari;
menn nd lifa.
S i v e r t s c n,
f f
enn öndin er flutt
af einglum drottins
í sælustad
liiá sjálfum Kristi.
fastheldinn
í fyrirtektum;
géstrisinn
og gódviljadur,
rádsvinnur bædi
og rettsýnn í skiptum.
þeir hann rétt þekktu,
enn þad voru ei allir,
sanna munu,
ad satt eg mæli.
Hálmstrá þetta
hyggst ad leggja
á vinar leidi.
Cþví vant er blómstra,)
hann sem veit sig
verda brádum
ad jörd og fædu
jardar orma.
Enn þú, hvörs liggur leid legstad vors vinar hjá,
hygg ad þitt æfi-skeid'ending mun líka fá;
laga þinn lifnad vel, lífs inedan veitist tóin,
so þú ei hrædast Hel hljótir, eylífd né dóm.
Far vel, þú frelsta önd, frá böndum Líkhamans,
far vel í födur hönd til fyrirheitna lands!
þín þó eg sakni um sinn, samt veit eg innan skains,
ad þig fagnandi finn í fadmi Abraliams.
Sira Benedikt Pálsson
er fæddur ad Uppsuin á Uppsaströnd