Skírnir - 01.01.1828, Blaðsíða 77
leitadi ei fordildar á fundum manua
eda mærdar af munnaloii,
heldr ágætis med ydni og dygdum.
Mikilla manna minníng lifir,
glcymist gód kona ;
Einn byr ógleyminn ofar stjörnum
sá karla skóp og konur.
Prédik. 1, 2.
Alltsaman er |)ad öldúngis
liégómi.
Ljós er þess vottr
ad liggr nú fallin
líng hetja,
öllg ad fjöri,
liraust ad lieilsu!
Ad dygd ci sídr
enn dýrum rnentum
nafntogadr —
— Natn bar ei tómt
þad er Gísli Brynjúlfsson.
Ad áratali
ört þritugr;
Enn þó Doktor,
cinnin Prestr,
og fremstum jafn
í íleslu ordinn.
Eíni er nægt
íturn sorgar,
Enn von þó mest
ad vinir og ástmenn
sáran harm
og sútir bcri.
Vér fædumst hér i lieiin
Hördu iilagi med,
Umvafdir eyinda eim
A oss er fyllast réd,
Tíd harina ní og ní
Neydbeygir yndis fjcr,
þegdum vér yfir því
þá æptn steinarnir.
þín, Daudi! Muna minn
Mæda þúng lieljar grönd,
Skard fyrir skildi eg finn
Sked enn aí þinni hönd,
Attstudul ágæta
Elskada fcldan lézt