Skírnir - 01.01.1834, Síða 2

2
[,<> einknm Rússlmul viröist nS sro stöildu eigi
nógu vel ræktuð og undirbúin, og cð sama má
fullyrða um Suðr-Evrópu, [>ó blíðari skíni þar sói
yfir höfnð enn eð nyrðra; á Spáni og í Portúgal
þykir bregða til batnaðar, og feti nær enn áðr,
þó eigi verði gjörla fyrirséð; en norðrbluti álfu
vorrar gladdist, einsog að undanförnu, við frið og
frelsi, þegar á allt er litið, var þar þjóð og kon-
úngr í fögru samlyndi, en gæði þau urðu eigi án
vitnisburðar. I þeim öðrum lieimsálfum varð .eigj
margt til tíðinda; i Austrálfunni stendr allt að
kalla í stað, og byggir þar framar ófrelsi og van-
kunnátta, enn sönn upplýsíng og borgaraligt frjálsT
ræði. I Suðrálfunni leitaðist Ali jarl við að ebla
ríki sitt, og enskir ferðamenn könnuðu þar land
og háttalag einsog að undanförnu; í Vestrálfiinn-
ar norðrhluta blómgaðist frelsi og velgcngni, með-
an tvídrægni, flokkadrættir og kappgirni báru gagn-
stæða ávöxtu eð syðra þar, og Brasíliu ríki gjörði
boð eptir Pétri keisara frá Evrópu, til að komast
aptr i sama frelsisleysi og áðr. Að öðru leiti var
árferð góð og vetr svo blíðr þvf nær um alla Ev-
rópn, að sjaldan var fremr. Sóttir voru livörgi né
sjúkdómar venju framar drottnandi, [>ó> fór Chólcra-
sóttin aptr öðrusinni yfir ýms ríki í Novðr- og
Vestr-álfunni, en eigi svo mannskæð sem áðr.
Ilér í Danmörku var árferð öll mjög uð venju;
sumar liagstædt yfirliöfuð, uppskéran góð og haust-
ið blídt, og vetr svo frosta-og snjóalítill, að kalla
niátti að cigi festi snjó á jörðu né liélaði glugga;
nxii vor-lilómstr og sprúngu.út í janúar og febrúar
niánuði hér i landi og vi'ðar annarstaðar, og eru