Skírnir - 01.01.1834, Síða 38

;i8
svo inælt, aö ríki lireta i Áustr-Indiuin vaxi ár-
liga og veikist meS ári hvörju af innvortis mis-
kiiðuin mótspirna sú, er nábúaríkin [iar lögðu
fruin og lu'ngaðtii tálmaði nokkuð uppgángi Enskra;
að Bretum að öðru Iciti se mest umhugað þar
eystra um verzlun og ábata, fremr enn retta trú
og upplýsíngu vottar atvik það, að cnskir kaup-
menn láta nú smiða skúrgoð mörg í Lundúnuui
og flytja síðan til sölu í Austrlönd, og selja dýr-
um dómi, en öðruin þykir það íllr kaupeyrir. Er
það ætlandi, ef uinbót þeirri, er stjórnin ætlar
þessum eiguum siuum, inætti verða framkvæmt, at
bæði muni ráðin bót við þessum ósið og öðruiu
þar, og bíðr það uppfyllíngar. Tíðindum þótti
það skipta að Captcinn Ross, cr 1829 sigldi frá
Euglandi, til að koinast, sem fleiri cnskir farmenu
að undanförnu, eptir því, livört skipaleið væri mögu-
íig norðan um Ameríku til Kyrrahafsins og Asíu,
kom lieim úr þcirri ferð í liaust er leið, ölluin
óvænt; höfðu eigi farið tíðindi af Ross í 2 ár, og
heldu meun haun anuaðhvört hefði brotið skip sitt
og ti'ust, eðr sæti haun og húngraði i óbygðuni
þar nyrðra, og gjörðu Enskir í fyrra vor út skip
að leita hans og bjarga honurn, ef hann yrði fund-
inn, aptr til mannabygða; eigi bar fundum þeirra,
er sendir vóru, saman við Ross, en hann hitti á
báti hvalaveiða-skip þar vestra, og sigldi hann og
skipaverjar hans með því heimleiðis; liöfðu þeir
Ross verið staddir í svo miklum nianuraunuin, að
nærri mætti virðast ótrúligt; en einsætt er það
nú orðið, að skipavegr er engi fyrir sunnan 78°
niælistig norðan uin Ameríku, ne mundi, þó vera