Skírnir - 01.01.1869, Side 3

INNGANGUB.
3
þar horfir til byltinga1. — Yjer víkjum nú málinu á útnorSur-
stöSvar Evrópu, til þýzkalands. Umskiptin, er hjer urSu fyrjr
Jprem árum síöan, eru öllum í minni. Hinn gamli sambands-
hringur þjóbverja brast í Jirjá hluti, og Frakkakeisara þótti þá,
sem betur mætti sæma viS þau umskipti en hina fyrri skipan.
Austurriki var stýjaS frá þýzkalandi, og í staS hins mikla víS-
feSmings kom minna samband, en því settar skorSur vi8 Mæná.
í brjefi Lavalettes (17. Apr. 1866; sbr. Skírni 1867 bls. 45—46)
eru þetta köllu8 gó8 málalok og Frakklandi hagfelld. fó jafn-
vægi sje ekki nefnt, er tekiS fram, a8 ríkjunum sje nú stillt
í betra jafnaBarhóf en fyrr: Prússland vegur salt mót Austur-
ríki, Ítalía jafnsnjöll hvoru fyrir sig — og Frakkland ver8ur
jafndrjúgast á metunum, á móti hverju hinna er skyldi
leggja. Eptir Pragarsáttmálanum skyldu rikin fyrir sunnan Mæná
— me8 8 millj. ábúa — vera sjer um sambandslög. A3 gamni
sjer, e8a til prófs, leggur Lavalette jjctta 8 punda ló8 á vogina
me8 Nor8ursambandinu, en Frakkland ver8ur enn mun drjúgara.
Hjer var svo látiS, sem Frakkar a8 eins mættu ver3a fegnir leiks-
lokunum á þýzkalandi, er þeim jpurfti ekki lengur a8 standa
geigur af grönnum sínum fyrir austan Rin. En seinna hafa menn
J)ó komizt úr efa um, a8 keisarinn muni hafa búizt vi8 öBrum
úrslitum me8 Austurríki og Prússum, en jpeim er ur3u. Hann
sagSist hafa stö3va8 Prússa vi8 múra Vínarborgar og tók ekkert
í sta3inn. Ítalía hlaut þa8, er Austurríki var8 a8 láta í landeign.
En hann mun hafa gert rá3 fyrir hinu, a8 stöSva her Austur-
rikis vi3 Berlínarborg — og þiggja Rínargeirann a3 bjarglaunum.
Alþý8a manna á Frakklandi liefir ekki viljaS leggja trúna3 á
skýrslu Lavalettes, og sízt eptir þa8, a8 samningar Prússa (varn-
arsambandiB) vi8 SuSurríki þýzkalands voru heyrum kunnir.
Hef8i keisaranum og stjórn lians eigi þótt uppgangur Prússa
*) jregar vjer byrjuðum frjettasöguna, voru misklíðir komnar milli Tyrkja
og Grikkja útaf liðsinni enna síðarnefnðu við uppreistarmenn Soldáns
á Kntarey. Stórveldin skunduðn þeger til meðalgöngu, en tilgátur
manna voru ýmsar um, hvernig takast mundi til um sætlirnar. I Tyrk-
lands- og Grikklands-þáttum mun nánar sagt frá þessu máli og til
hverra tíðinda það dregur.
t*