Skírnir - 01.01.1869, Page 91

Spánn.
FRJETTIR.
91
hlut þingsæta. En hjer er viÖ a8 athuga, a5 til fylgis vi5 þcssa
raenn dragast hinir — e5a mikill hluti þeirra — er helzt eru
mótfallnir umskiptunura, t. d. fjöldi klerka, og einnig þeir raenn,
er me5 Karlungavinum eru taldir. þeir menn ætla sem sje, aS
sá vegur muni beinastur, Jpó í krók verÖi aö fara, til a5 koma
fram ráSum sínum, aÖ styrkja JjóSvaldsmenn, því þjóSveldiS muni
þegar fara allt á brjál og út um þúfur. VíÖast hvar hefir herinn
orÖiS aS gæta til griÖa og friöar, en þó kom upp mikill óeirÖar-
eldur í Cadizborg (í desember) og varÖ herliÖiÖ aö sækja borgina
meö liarÖri aÖgöngu, áÖur uppreistarmenn gáfust upp. Hjer segja
menn, aö bæÖi klerkar og drottningarvinir hafi blásiÖ aÖ kolun-
um, jþó jjeir menn kölluÖust taka til vopna fyrir þjóövald og jsjóÖ-
frelsi. Sá hershöfÖingi hjet Caballero des Rodas, er sendur var
á hendur uppreistarmönnum, en hann kvaÖ vera einn af hinum
hraustustu og harÖvígustu í öllum her Spánverja. Líkt fór aö í
Malaga seinustu daga ársins, en sú uppreist varÖ skjótar bæld
niður. Víöar hefir bryÖt á ráöum frekjumanna (og meÖfram sam-
eignarkennenda), en j>au hafa komizt upp og veriÖ kæfÖ, áÖur
en verra hlauzt af j>eim. Á sumum stöÖum hafa æsingar klerk-
anna komiÖ berlega í ljós, og haft í för meÖ sjer verstu illræöi.
Ýmsa dýra gripi og listaverk hefir stjórnin látiÖ færa úr klaustr-
um og kirkjum í aöalsöfn ríkisins, og eigi síÖur skjöl, bækur og
handrit í skjalasöfn og bóka. í Burgos var hjeraösstjórinn myrtur
í dómkirkjunni um albjartan dag, en hann var j>ar aö boÖi stjórn-
arinnar og skráÖi upptalningu j>eirra gripa og muna í kirkjunni,
er fyrr eru nefndir. J>ar voru margir prestar viÖ staddir, er j>eir
komu aÖ vífandi utan af strætum inn í kirkjuna, er á mauninum
unnu. (iTrúin lifi!” æptu (>eir, í }>ví er j>eir skutu á hann, en
enginn J>eirra, er fyrir voru, reyndi aö afstýra verkinu eöa banna
illræÖismönnunum aÖ misþyrma líkinu meÖ grimmasta og ómann-
legasta móti1. í sumum borgum varö óspakt viÖ þessi Ijótu tíö-
>) J>að mun vera óhætt að segja, að af öllu því er fylgt hefir bylting-
unni, er ekkert mönnum meíri nýlunda á Spáni, en trúarfrelsið. Fyrir
tjórtán árum síðan voru jafnvel jieir menn mótfallnir fullu frelsi um
trúarefni, er annars mæltu á þinginu fram með öllum frelsisbótum, og
eptir þann tíma hafa þeir menn á Spáni verið dæmdir til betrunar-