Alþýðublaðið - 03.12.1959, Side 11

■niiiiiiiiiiiiimiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiuiiiiiHiiiuiiiiiiii
10. da^ur
nimiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiimiiiv
unglega. Henni fannst að það
ætti að borga aðgangseyri
fyrir svona s.rkus! Hún hafði
aldrei séð neitt svo skemmti-
legt. Hún var nærri búin að
gleyma því til hvers þær TesS
voru komnar. Númer hvað
var eiginlega gamla hollenzka
skrifborðið? 'Var búið að selja
það? Nei, sem betur fér, það
kom næst — Vissi Tess það?
Hún sá fljótt að hún vissi
það, því hún leit á uppboðs-
haldarann og kinkaði oft kolli
eftir því sem verðið hækkaði.
Carol varð undrandi yfir
hræðslunni og angistinni, sem
hún fann til meðan hún horfði
á Tess. Skyldi hún fá það?
Allt í einu fannst henni lífs-
nauðsyn að Tess fengi skrif-
borðið. Hundrað krónur —
hundrað 02 tuttugu krónur —
hundrað og fimmtíu krónur
— hundrað og sextíu krónur,
— hún sá að Tess hikaði þeg-
ar boðnar voru tvö hundruð
krónur og hún varð fyrir von-
brigðum þegar Tess hristi loks
höfuðið. Fyrst' þegar uppboðs-
haldarinn lyfti hamrinum datt
henni í hug að hún gæti boð-
ið sjálf. Hún veifaði listanum
ákaft og hélt að hún hefði
hreppt það, þegar hún heyrði
boðið herra.
„Þrjú hundruð,“ sagði Car-
ol, sem komin var með upp-
boðsveik'na —“ þrjú hundruð
og fimmtíu — fjögur hundr-
uð!“ Fólk leit á hana og hún
sá að Tess leit örvingluð á
hana og gaf henni merki um
að hætta þegar boðnar voru
sex hundruð krónur. En hin
röddin hélt áfram og Carol
gaf sig augnabliks æsingu á
vald og bauð í æsingi þangað
til hamarinn loks féll — átta
hundruð krónur!
Hún veifaði Tess sigri
hrósandi, hún tók ekki éftir
því að uppboðshaldarinn var
að bjóða upp næsta mun og
augnabliki seinna átti hún
gamalt strokjárn, hjól, átta
kaffipoka og úttroðinn fisk.
,jEn elsku, elsku,“ sagði
Teas örvingluð, þegar hún
komst til Carol.“ Átta hundr-
uð krónur — Carol af hverju
gerðirðu þetta? Eg átti ekki
að leyfa þér með!“
„Eg er fegin að þú gerðir
það. Eg hef aldrei skemmt
mér jafnvel fyrir átta hundr-
uð krónur allt mitt líf!“ kall-
aði Carol.
„Craig fær slag!“
„Honum kemur það ekkert
við. Eg ætla að gefa þér það.“
„Það kemur ekki til mála.“
„Fyrst ég fæ ekki að borga
fyrir að búa hjá þér, verð-
urðu að þola að ég geri eitt-
hvað fyrir þig í staðinn!11
sagði Carol ákveðin. „Það
þýðir ekki að tala meira um
það. Hvað eru líka átta hund-
ruð krónur?“ sagði hún kæru-
laus og gleymdi því hvað
að þú verður að segja eitt-
hvað.“
„Og þar sem ég ekki þori að
hugsa um það, hvað þú vildir
helzt,“ sagði hún þurrlega, —
legg ég til að við förum í bíó.“
Á eftir fengu þau sér te og
þá bað hún hann um að segja
sér frá fjallgöngum, sem hann
hefði verið í og sagði honum
frá því að hún hefði mjög
gaman af að klífa fjöll.
„Mér skilst að þú hafir reynt
allt nema eitt,“ sagði hann.
Hún lyfti augnabrúnunum.
„Og hvað er þetta eina?“
„Hjónaband!“ Hann leit
stríðnislega á hana.
„Nei, ég hef ekki áhuga á
því!“
„Hvers vegna ekki ungfrú
— ? Brent barn forðast eld-
inn?“
Hún leit þánnig á hann að

.... pparíö yður Maup
a Kúlli margra veralana!
#KU0(SL
fi ÖHUM
UfítíM!
- Austostrseti
átta hundruð krónur voru
fyrir Tess.
„Ef þér líður eitthvað betur
þá kostaði dragtin mín helm-
ingi meira! Auk þess,“ bætti
hún við og leit á skrifborðið
við hlið þeirra: „þá er þetta
fallegasta skrifborð.“
Það var ekki til neins fyrir
Tess að mótmæla meira, en
gleði hennar yfir skrifborðinu
var slíkt, að Carol hefði feg-
in keypt handa henni allt sem
inni var, ef Tess hefði ekki
dreglð hana með sér á brott.
Tess sagði Vian alla sólar-
söguna, þegar hún hitti hann
og bað hann um að líta eftir
Carol það sem 'eftir var dags-
ins, því hún vildi ekki fá hana
með sér inn aftur.
„Eg verð að taugahrúgu, ef
hún gerir þetta aftur,“ sagði
hún við Vian.“ Farðu með
hana eitthvað, sláðu hana nið
ur með einhverju hörðu, gerðu
eitthvað svo hún láti mig
vera!“
Carol hló og 'Vian lofaði að
bera sitt bezta og þegar Tess
var farin spurði hann hvað
hún vildi gera.
„Eg veit svo lítið um þig,
flestir aðrir en Vian hefðu
þagnað.
„Eða hefur enginn lagt í að
spyrja þig?“ bætti hann íbygg
inn við.
„Mér leiðist þetta umræðu-
efni“, sagði Caol kuldalega.
„Það var leitt!“ var hæðn-
islegt svar hans: „Það hefði
getað leitt til ýmislegs!“
En Carol var ekki til einsk-
is tuttugu og fimm ára, hún
vissi hvernig hún átti að
breyta um umræðuefni og'
hálftíminn, sem eftir var unz
sækja átti Tess, leið óskapa-
laust.
Þau biðu eftir Tess fyrir
utan uppboðshúsið og þegar
Tess loks kom var hún hlað-
in skrani og fallegum mun-
um, sem hefði verið heiður
fyrir hvern skransala að e:'ga.
„Kannske væri betra að ég
sendi eitthvað af þessu með
hæsnabúrunum,“ sagði hún
við Vian og leit fyrst á bílinn
svo á skranhrúguna.
Vian, sem skildi hve gjarn-
an hún vildi hafa allt með,
broSti og hóf að láta það inn
í bílinn.
Craig stundi’þegar hann sá
það og Rachel hló, þegar
henni var hátíðlega afhent-
ur úttroðni fiskurinn.
G R Á tt N AR NI R & si‘ba4 bíff> í,aff ^etui'alltaf
w skeo ao þao komi emhver, sem eg
:*%V. þekki og sem gefur mér ...“
„Ekkert ónýtt rúm?“ spurði
hún háðsk meðan Símon
tautaði spyriandi: „hænsna-
búr?“ bak við hana.
„Ó, mamma, rautt teppi!
Er það handa mér?“ kallaði
æst og áköf Nicky.
„Auðvitað, vina mín. Það
er langt síðan ég lofaði þér
teppi en ég hef ekki rekist á
neitt nægilega fallegt fyrr en
í dag. Já, já, Símon. Ég fékk
búrin. Þau urðu dýrari en ég
hafði gert ráð fyrir en samt
töluvert ódýrari en í búð.
Skrifborðið? Spurðu Carol!
Ég er enn lömuð af áfallinu
sem ég fékk!“
Vian var boðið upp á drvkk
meðan fjölskyldan skoðaði
varninginn.
„Þetta“, sagði Tess og lyfti
upp tveim ryðbrunnum sverð-
um, „verður fallegt í...“
„Orrustu við nágrann-
ana ...“, sagði Craig vongóð-
ur og tók upp gamaldags
krínolinplls úr rauðu og gulu
silki.
„Til hvers í ósköpunum ...“
„Áklæði á bekkina í dag-
stofunni“, sagði Tess ákveðin.
„Og þetta“, sagði hún og
lyfti upp tveim ryðguðum
fuglabúrum, „þetta verða 'fal-
legustu hengilampar, þegar
Símon er búin að laga þá“.
'Vian sat og drakk sherryið
sitt í ró og næði og hlustaði
á samtallð ánægður á svip.
Hann brosti til Carol og það
var eins og hann segði:
„Indælis fjölskylda, en brjál-
uð. Kol-, bandsjóðandi vit-
laus! Það var eins og brosið
gerði þau að samsærismönn-
um gegn öllum heiminum og
Carol andvarpaði léttara þeg-
ar hann loks fór.
Eftir kvöldmat fór Rachel
til að kenna dans og Tess og
Craig að heimsækja kunn-
ingja sína. Carol varð eftir á
Pilgrims Row og fór að klippa
efnið á bekkina niður. Þegar
'Símon var búinn að vinna,
kom hann. inn og settist við
hlið hennar.
„Þreyttur?” spurði hún.
„Þú hlýtur að vera þreyttur,
þú vinnur svo mikið“.
„Já, ellin er farin að segja
til sín“, sagði hann og brosti.
„Þú hvílir þig aldrei, Sí-
mon. Vinna og ekkert nema
vinna, aldrei skemmtanir . .*
„Ég hef ekki gaman af að
skemmta mér þegar ég á eft-
ir að gera eitthvað“.
„Þú ert of samvizkusamur".
„Finnst þér það?“ Hann
bauð henni sígarettu og
kveikti sér í einni og lét fara
vel um sig.
Carol kinkaði kolli.
„Já, mér finnst það“, sagði
hún ákveðin. „Þú heldur þó
ekki að þau hin vilji sjá þig
verða gamlan ög boginn þrjá-
tíu og tveggja ára gamlan?
Þú átt að fara eitthvað og
gera eitthvað spennandi og
skemmtilegt. Lítið ævintýri
fær blóðið til að streyma
hraðar um æðarnar, skal ég
segia þér“.
„Ég trúi þér, litla skáld-
kona!“
,iÞú hefðir gott af að vera
um stund í New York“.
„Eða skipta um hlutverk
við Vian Loring“.
„Það er ekki hægt að ásaka
hann fyrir . . .“
„Að ganga um með hálm-
strá í hárinu?“
Svo hann mundi þá setn-
ingu. Carol brosti með sjálfri
sér.
Veslings Símon! Hafði hann
minnimáttarkennd gagnvart
Vian? Hún leit á hann og sá
að Símon og minn'máttar-
kennd átt uekki vel saman.
Það var vfir honum ró og
sjálfstraust sem gaf ekki á-
stæðu til slíks. Hann var
myndarlegur maður og eins
og Craig svo oft velti hún bví
fvrir sér því hann hefði aldrei
gifzt. Hann yrði áreiðanlega
góður eiginmaður og faðir.
Letilega spurði hann um
hvað hún væri að hugsa og
brosa og hún sagði honum
það.
„Þekkirðu ekki einhverjar
sætar ungar stúlkur sem vildu
eignast fallegt heimili?11
spurði hún. „Það er synd að
þú skulir ekki elska nema
grísi og kýr“.
Símon brosti og klóraði
Satan bak við eyrað.
„Maður veit hvar maður
hefur dýrin“.
„Ég hefði hugsað mér sæta I
sve'tastúlku með augu eins
off gleym-mérey, húð-eins og
rjóma, helzt einhverja, sem
fimmtudagm
Vetrarhjálpin. — Skrifstofan
er í Thorvaldsenstræti 6,.—
húsakynnum Rauða Kross-
ins. Opið kl. 9—12 og 2—6.
Sími 10785. — Styðjið og
styrkið Vetrarhjálpina.
-o-
Kvenfélag Hallgrímskirkju
minnir félagskonur á báz-
arinn, sem verður haldihn
mánudaginn 7. des. í Góð-
templarahúsinu. Tekið verð
ur á móti munum hjá Sig-
ríði Guðmundsdóttir, Mím-
isvegi 6, og Aðalheiði Þor-
kelsdóttur, Laugavegi 36.
-o-
Kópavogsbúar. Líknarsjóður
Áslaugar Maack heldur
hjónadansleik laugardaginn
5. des. í Félagsheimilinu, til
styrktar hinum bágstöddu
— Bögglauppboð með happ
drætti — Góð hljómsveit.
Miðasala á föstudag í Fé-
lagsheimilinu. — Kvenfélag
Kópavogs.
-o-
Konur loftskeytamanna. —
Fundur í kvöld kl. 20.30 í
félagsheimili prentara, —
Hverfisgötu 21. Kvenfélagið
Bylgjan.

Flugfélag
íslands h.f.:
Millilandaflug:
Sólfaxi er vænt-
anlegur til Rvk
kl. 19.00 í dag
frá Kmh og Glas
gow. Hrímfaxi
fer til Glasgow
og Kmh. kl. 08.
30 f fyrramálið.
Innanlandsflug:
I dag er áætlað að fljúga til
Akureyrar (2 ferðir), Bíldu-
dals, Egilsstaða, ísafjarðar,
Kópaskers, Patreksfjarðar,
Yestm.eyja og Þórshafnar. —
Á morgun er áætlað að fljúga
til Akureyrar, Fagurhólsmýr-
ar, Hólmavíkur, Hornafjarð-
ar, ísafjarðar, Kirkjubæjar-
klausturs og Vestmannaeyja.
Loftleiðir h.f.:
Hekla er væntanleg frá
Hamborg, Kmh., Gautaborg
og Stafangri kl. 19 í dag. Fer
til New York kl. 20,30.
Skipadeild SÍS:
Hvassafell fer
væntanlega í dag
frá Malmö áleðiis
til Rvk. Arnarfell
lestar á Eyjafjarð
arhöfnum, fer
þaðan til Raufarhafnar Jökul
fell er í Vestmannaeyjum. —
Dísarfell átti að fara í gær
frá Riga áleiðis til Gdynia og
Austfjarðahafna. Litlafell fór
í gær frá Rvk til Húsavíkur
og Þórshafnar. Helgafell er á
Siglufirði. Hamrafell er í
Batum.
LISTASAFN Einars Jónsson-
ar, Hnitbjörgum, er opið á
sunnudögum og miðviku-
dögum frá kl. 1.30—3.30.
safn opið daglega frá kl. 2
MINJASAFN bæjarins. Safn
deildin Skúlatúni 2 er opin
daglega kl. 2—4. Árbæjar-
—6. Báðar safndeildir eru
lokaðar á mánudögum.
Árbæjarsafn lokað.
Gæzlumaður, sími 24073.
Alþýðublaðið — 3. des. 1959 JjJ