Alþýðublaðið - 13.01.1960, Blaðsíða 11

Osló sigraði
Á SUNNUDAGINN háði
Osló bæjakeppni í handknati-
leik gegn V-Berlíh í karlá-
flokki og Gautaborg í kvenna-
flokki og sigraði í báðum leikj-
unum. í karlaleiknum með 16
—13 og kvennaleiknum 7:6.
Þetta er í fyrsta sinn sem Osló
sigrar Gautaborg í handknatt-
leik. Báðir Ieikirnir voru harð-
ir og skemmtilegir.
Knud Lundberg
I KNATTSPYRNU
með 4 lungu og gullfætur
KNUD LUNDBERG hefur
nú umj 20 ára skeið leikið
með danska liðinu AB. 1
heimalandi sínu hefur hann
löngum verið umdeildur
maður vegna skoðana sinna, |
sem hann hefur ótrauður
haldið fram í ræðu og riti.
Lundberg er læknir að
menntun, en blaðamaður að
atvinnu. Það sem hér birtist
eftir hann eru glefsur úr
greinaflokki, sem hann skrif-
aði í vikublaðið Familie Jour
nal seinni hluta árs 1958.
í RAUN og veru er líkams-
'bygging min alls ekki heppileg
til knattspyrnuiðkana. Ég er of
langur og hægfara. En allt frá
því ég man fyrst eftir mér hef
ég haft óendanlega mikið gam-
an af knattleikjum, já, miklu
meira en flestir aðrir. Það er
víst þess vegna, að ég hef náð
því að leika yfir 70 landsleiki
alls í þrem íþróttagreinum,
knattspyrnu, handknattleik og
•körfuknattleik.
Og það hversu hægfara ég er,
hefur ekki bara verið mér fjöt-
ur um fót. Þegar ég byrjaði
knattspyrnuferil minn hafði ég
bæði mikinn hraða og gott út-
hald, en hins vegar lítinn skiln
Bandaríkjamaðurinn John
Thomas, sem aðeins er 19 ára,
er betri nú en nokkru sinni og
á æfingu í Boston, þar sem all-
ar aðstæður voru löglegar,
stökk hann 2,20 m. án þess að
snerta rána. — Thomas reiknar
með því að stökkva a. m. k. þá
hæð á OL í Róm. Fyrsta keppni
hans innanhúss í vetur verður
16, janúar.
ILSA Konrads, sem nú er 15
ára, setti tvö heimsmet í sundi
um hclgina í 400 m. og 440 yds
skriðsundi. Tími hennar á 440
yds var 4:45.4 mín. en gamla
metið serv> átti var 4:48,6
mín. Mótið fór fram í Sidney.
ing á gangi leiksins. Þannig var
ég, er ég var 14 ára gamail. Þá
var ég í 1. drengjalðinu, sem
sigraði í keppninni. Ég var fram
liggjandi miðframvörður, ekki
i vegna góðrar yfirsýnar eða á-
gætra sendinga, því að hvorugt
var mér gefið, heldur vegna
þess, að á þessum stað gat ég
blandað mér í allt, se mfram fór
á vellinum. Það hefur alltaf ver
ið einlæg ósk mín að geta verið
með í leiknum alls staðar á vell
inum. Ég hef því oft seinna mátt
sjá eftir því, þegar ég hef fylgt
þessari dýpstu hvöt minni í
fyrri hálfleik og síðan eftir leik-
hléið komizt að raun um, að nú
var úthaldið búið. Það var ekki
fvrr en ég var orðinn mjög gam
all, að ég lærði að halda áhuga
mínum í skefjum og jaí'na litl-
um kröftum mínum og lélegu
úthaldi á allar 90 mínútur leiks
ins. Jafnvel er ég var orðinn 32
ára og lék minn 25. lanásleik,
varð ég að íara út af vellínum í
finryn mínútur í seinni hálfleik
á meðan nuddarinn okkar kom
krampakenndum fótvöðvum
mínum til að starfa aftur. Þeg-
ar ég var úthaldsgóður og hrað-
fara, var þetta allt öðruvísi. Þá
flakkaði ég bara um allan völl-
inn frá því að leikurinn hófst
þar til dómarinn mér til mikill-
ar armæðu blés til leiksloka. Ég
hefði gjarnan ieikið einn leik í
viðbót, ef ég hefði átt Þess kost.
Svona var þetta, áður en ég byr j
aði að vaxa. Ég var lítill ljós-
hærður snáði og var meðal
hinna minnstu í flokknum. Ljós
mynd af þessu 1. drengjaliði
hangir í félagsheimili AB, því
að það vann keppnina. Ég sit
við hliðina á litlum svarthærð-
um dreng; við höfum leikið
saman þó nokkuð marga leiki á
lífsleiðinni, í drengjaliðinu, 1.
liðinu og landsliðinu. Hann heit
ir Knud Bastrup Birk. Sá dagur
kemur vafalaust, að við leikum
saman að nýiu og þá í Old-boys
liðinu. Hann hefur lofað því, að
ég fá að vera með.
Þegar ég fór að taka út vöxt-
inn, hætti ég að leilta knatt-
spyrnu. Ég varð hægfara og það
hef ég verið alla tíð síðan. Ég
varð einnig klunnalegur. Það er
ég ennþá, en þó mest áberandi
utan vallar. Þegar svo var kom-
ið, að ég átti erfitt með að hitta
knöttinn og hraðinn og úthald-
ið, sem höfðu verið mínir höf-
uðkostir, voru farnir veg allrar
veraldar, var knattspyrnugeta
mín ekki á marga fiska. Það er
erfitt fyrir 14 ára dreng, að vera
allt í einu að athlægi í uppá-
haldsiðju sinni. Ég gat ekki þol-
að það. Ég gafst upp og til-
kynnti úrsögn mína. Mér hefur
aldrei heppnazt að fá vitneskju
um, hvaða skoðun umsjónar-
maður liðsins hafði á því, þegar
égkom og sagðist ætla að hætta.
Hann sagði ekki neitt, því að
hann hefur vafalaust skilið bet-
ur en flestir aðrir, hverus erfitt
það er fyrir fyrirliða í 1. dengja
liðið að komast að ,raun um, að
hann er, ekki hlutgengur lengur.
En ég man vel, hvað-hann sagði
14 dögum seinna, þegar ég kom
aftur feiminn og skömmustu-
legur og sagði honum, að hvað
sem öðru iiði, þá gæti ég ekki án
knattspyrnu verið. — Það vissi
ég nú alltaf, var svarið.
— Ég hef alls ekki tekið úr-
sögn þína alvarlega, og þess
vegna hef ég stöðu handa þér
í 3, drengjaliðinu. Og þar átti
ég margar glaðar stundir.
Smám saman uxu limirnir og ég
fór að samsvara mér betur. En
þann hraða, sem ég áður hafði,
endurheimti ég aldrei aftur. Og
ég hef oft verið glaður yfir því
síðar meir. Það neyddi mig
nefnilega til að læra að leika
knattspyrnu. Þar sem ég var
bæði hægfara og úthaldslítill,
varð ég að læra að notfæra mér
til hins ýtrasta þá möguleika,
sem fólgnir voru í knattmeðferð
og skilningi á leiknum. Knatt-
auga mitt var alls ekki lélegt og
þar sem Carl Skomager var,
fékk ég þjálfara, sem sjálfur
gat gert allt með knöttinn og
sem fyrst og fremst kenndi mér
að spyrna til hans. Hann þrosk-
aði smekk minn fyrir því, hvern
ig á að spyriia og því hef ég
Framhald á 14. síðu.
IFrá K.R.-
mótinu
ÞESSAR myndir eru frá
Afmælishófi KR í hand-
knattleik. — Sú efsta er
frá úrslitaleiknum í
kvennaflokki, Bergljót
Hermundsdóttir, Val, er
nýbúin að skjóta (það var
mark) Inga, KR, reynir
árangurslaust að verja og
gerða, KR, fylgist með. —
Næsta mynd sýnir Gunn-
laug, ÍR, skjóta, en vörn
FH er vel á verði og loks
er mynd frá leik ÍR og Aft
ureldingar og það er Ás-
björn Sigurjónsson, sem
sézt skora, en hann stóð
f, sig vel í lciknum.
Námskeið
FRAMHALDSNÁMSKEIÐ í
frjálsum íþróttum heldur
Glímufélagið Ármann fyrir ung
linga og byrjendur Hófst það x
fimleikasal Langholtsskóla
föstudaginn 8. jan. kl. 7 síðd.
Þjálfari er hinn góðkunni og
efnilegi íþróttamaður Ármanns,
Þorkell Steinarr Ellertsson.
Félagið hóf fyrra námskeiðið
í nóv. og var ágætur árangur og
þátttaka í því. Þeim, sem tóku
þátt í því, er heimil þátttaka í
þessu framhaldsnámskeiði, semi
verður á miðvikudögum cg
föstudögum kl. 7—8 síðd í fim-
leikasal Langholtsskólans.
Óhætt er að hvetja alla, sem
áhuga hafa fyrir þessari
skemmtilegu íþrótíagrein til að
taka þátt í námskeiði þessu.
Alþýðublaðið — 13. jan. 1960 £J,