Alþýðublaðið - 29.01.1960, Blaðsíða 8

(®)
^ „RÁÐHÚSIÐ," sagði
stúlkan á skiptiborð-
inu, þegar síminn hringdi.
Enginn lét til sín heyra í
símanum.
„Ráðhúsið," endurtók
símastúlkan.
Loks er hún í þriðja skipt
ið hafði endurtekið þetta
orð, heyrðist ráðaleysisleg
og spyrjandi kvenmanns-
rödd við hinn enda linunn-
ar.
„Er þetta í raun og veru
ráðhúsið?“
„Já, hivern vilduð þér fá
að tala við?“
„Æ, eiginlega engan. ...
Ég fann bara þetta síma-
númer í vasa mannsins
míns.“
Mamma, þetta er bara pínulítil mús ...
ÉG ætlaði að fara að
skera upp sjúkling. Aðems
ein hjúkrunarkona lét sjá
sig á tilteknum tíma. — Ég
gaf mér ekki tima til að
taka af mér grímuna, sem
ég var búinn að set]a upp,
en æddi út úr skurðsíof-
unni í öllum herklæðum og
að herbergi því, sem hjúkr-
unarkonurnar hafa til um-
ráða. Ég æddi inn án þess
að berja að dyrum. Þarna
sátu þær ein, tvær, þrjár og
voru emmitt ,,í miðri“ sögu,
þegar ég kom. Ég lét þær fá
það óþvegið og rak þær á
undan mér eins og húsdýr
inn í skurðstofuna.
Uppskurðurinn gekk vel
og ég hefði ekki munað eft-
ir þessu lengur, ef ég hefði
ekki tekið eftir því, næst
þegar ég ætlaði að setja upp
skuröstofuskóna, — að-þáð
heyrðist frá þeim bjöllu-
hljómur.
Örlitlar bjöllur höfðu
verið festar við skóreima-
endana.
(Amerískt),

Litla
systir
s
ÞESSAR systur eru
skæðir keppinautar. —
Þetta mættu þær Bri-
gitte Bardot og Anette
Stroyberg segja. Systir
Brigitte dregur stöðugt
að sér ahygli fleiri og
fleiri og hér er litla
systir Anette, Merete
Stroyberg.
Hún er nýkomin vest
ur um haf, þar sem hún
þegar hefur getið sér
góðan orðstí sem fyrir-
sæta. -— Ameríka er
hrifin af henni og —
hún er hrifin af Amer-
íku. A. m. k. er hún
hrifin af Ameríkana, —
sem hún nú ætlar að
fara að giftast. Hér sést
hún vera að kaupa í bú-
ið. Það á ekki að vera
nýtízkulegt og „venju-
legt“ — öll húsgögnín
eiga að vera gömul.
Hér er hún að líta í
kringum sig í forngripa
. verzlun.
Sltt af
hverju tæi
(Þýtt og endursagf)
☆
MÁGUR minn fékk stöðu
í fylki, þar sem engir skóg-
ar eru, en systir mín, sem
alin er upp við vötn og
skóga, saknaði þeirra ákaft.
Einn sólfagran sumardag
stóð hún á tröppum heimilis
síns og horði dreymnum
fjarrænum augum út á
endalausar slétturnár. Hana
dreymdi heim til æskustöðv
anna, heim til skóga og
vatna.
Póstinn bar þarna að.
Hann sá hið dreymna blik
í augum hennar, gat sér rétt
til um ástæðuna og sagði:
•— Já, er þetta ekki un-
aðslega f-aiíegt? Og engin
'tré byrgja fyrir útsýnið!
☆
Eldflaugnafóniisf
og mállíðir.
MATSÖLUSTAÐURINN
var fullur af ungu fólki, en
þótt undarlegt væri, bárust
sífellt hinir mjúku, ljúfu
tónar Straussvalsa frá „juke
boxinu“ í stað eldflaugna-
tónlistarinnar, sem við var
þó að búast og venjulega er
þarna. Við gátum ekki var-
izt þess að lofsama þetta, og
maður, sem sat við hliðina á
okkur, heyrði á tal okkar.
Þá hallaði hann sér ör-
lítið í áttina _ til okkar og
hvíslaði: — Ég setti dálít-
inn slatta af peningum í box
ið, sem ég vonast til að end
ist þangað til ég. er búinn að
borða. Eftir að eldflaugna-
tónlistin byrjar, er ekki
hægt að halda neinu niðri.
1: Járnkanzlarin
hann kallaður. Ham
alls engin áhrif á hat
samtíma síns, en ;
móti sögu lands £
heimspólitíkina yfirl
Hann var líka að
klæddur einkennisl
sínum frá
^ ÉG var ekki svæfður,
þegar ég síðast var
skorinn upp, heldur var
hinn sjúki hluti aðeins stað
deyfður, — eða frystur. Ég
hafði því f-ulla meðvitund
og gat meira að segja fylgzt
að miklu leyti með því, sem
fram fór.
Fjórir læknar voru þátt-
takendur í athöfninni og
slurkur af hjúkrunarkon-
um.
Ég sá, að einn læknar.na
skrifaði jafnóðum . niður
flest það, sem yfirskurð-
læknirinn sagði, og ég sagði
því við þennan unga lækni:
„Þetta er eins og við-
skiptaráðstefna, og þér
munduð þá gegna hlutverki
ritarans. Dr. G. er augsýni-
lega forseti ráðstefnunnar,
og ég get mér þess íil að
hínir tveir væru varaforset-
ar. — En hvað er ég?“
„Þér, hr. Jón Jónsson, —
eruð forseti fjármálaneínd-
arinnar ...“
★
NEI, það er ekki búið að
senda Krústjov tii Síberíu
— ekki ennþá. En þetta er
líklega sá maður, sem lík-
ist honum mest, hvað útlit
ið áhrærir. Það er vélfræð-
ingurinn Sjutajev. sem sést
hér í leiðangri nálægt Norð
urpólnum.
Visindi
MEÐ nýjum aðferðum
hefur vísindamönnum tekizt
að ákveða með allmikilli
nákvæmni aldur sólkerfis
okkar. Rannsóknarnefnd
við Kaliforníuháskólann
hefur gert nákvæmar rann-
sóknir og útreikninga eftir
loftsteini, sem féll niður af
himnum ofan fyrir um þaö
bil 41 ári. Loftsteinn þessi
hafnaði einhvers staðar í
Ameríku.
Niðurstaða vísindamann-
anna er, að sólkerfið sé allt
um 4.950.000.000 ára gam-
alt.
4: Það þekkja þem
ir, er það ekki? —
inn hans líka. ...
8 29. janúar 1960 — Alþýðublaðið