Fjölnir - 02.01.1835, Blaðsíða 3

3
með sporðaköstum. Eýarnar vírðast oss ekki Ieíðinlegar,
þegar fiskurinn geíngur uppí flæðarmál og fuglinn jþekur
sker og kletta. Himininn er heíður og fagur, loptið
hreínt og heílnæmt. Og sólin, þegar Inín roðar á fjöll
á sumarðaga kvöldum, enn refkirnir leggja beínt í loptið
upp — hvað þá er blítt og fallegt í heröðunum ! Og
því fleíri lönd sem ver sjáum, jtvi ákafar girnumst ver
aptur til Islanz. Enn viljir j)ú að marki, Islendíngur,
fá ást á landinu þfnu, j)á blaðaðu í æfi þess, og kynntu
j)er allt það sem þar er skrifað af mentun og athöfnum
feðra þinna. Takirðu í burt j)að sem jveír hafa skrásett,
munu j)er eí að eíns virðast æði ilaufleg norðurlönd,
heldur muntu í sögu mannkynsins finna álíkt skarð og
stjörnufræðíngurinn, ef hann vantaöi leíðarstjörnuna.
Kynntu j)er allar j>ær margvíslegu Jjjóðir, sem í lieím-
inum liafa lifað , frá fm' sögur hófust til j)ess nú er
komið, og vittu hvað margar j)ú serð, jafn mannfáar,
merkilegri í forlögum sínum enn Islendíngar fornu voru,
feður jn'nir. Trúðu jm', að Iítir j)ú í sögurnar , og
sjáir J)ar retta mind, eínsog hún er j)ar , af fýóðinni
j)inni , j)á geturðu ekki gleýmt henni úr Jm' , og vilt
ekki láta hólmann í úlhafinu fyrir öll gæði veraldarinnar,
því j)xí ert kominu að reýnslu um, að j)að er ekki landinu
aö kenna , heldur j)er miklu fremur, ef j)xí ert j)ar
ófarsælli, enn hvur önnur þjóð í si'uum áttliögum. —
5á er enn eítt, sem ekki ætti að gleýma, jm' það lýsir
atorku Islendínga, og er þeím sem nú lifa serílagi eptir-
tektavert. I fornöld fluttu menn sjúlfir, á sínum skipum,
vörur sínar utan til ímissra landa, og tóku í staöinn ímis-
legt ser til gagns og gamans. Jessvegna lenti allur ágóði
verzlunarinnar j)ar sem liann átti að lenda, inní landinu
sjálfu, af því livurki vantadi j)rek ne vilja til að vinna
fyrir honum.
1*