Ný félagsrit - 01.01.1869, Síða 25
Um fjárhagsmálið.
25
halda þessari undantekníngu fram, iiefir d(5msmálastj(5rnin
hugsab sér aí) farih skuli meö eptirlaunin alveg eins og
hin önnur útgjöldin, sem sérstakleg málefni Islands hafa
í för meí) sér, en hinsvegar þókti ekki þörf á aíi nefna
(<eptirlaun” meö berum or&um, til þess ab benda á, aö
þau eru fúlgin í gjöldum þeim, er snerta ((landstj<5rnina
og umboösstjörnina á íslandi’’, því þaS segir sig sjálft.
Ab færa sérstakar ástæ&ur fyrir 3. grein frumvarpsins
þykir óþarft, en um 4. grein skal þess getib, ab hún er
byggb á því, ab ríkisþíngib á heimtíng á ab kynna sér
stjdrnarskipunarlög þau, sem Island fær, ábur en þau
öblast lagagildi.
Fimtudaginn 8. októbr. 1868 bar dómsmálarábgjaf-
inn frumvarp þetta fram fyrir fólksþíngib á fundi, og fór
um þab nokkrum orbum. Kvabst hann fyrst leyfa sér
einkum og sérílagi ab fela þetta mál góbvihi fólksþíngsins
einstaklega, og alls ríkisþíngsins yfirhöfub. Hann vísar til
þess, sem skýrt er frá í ástæbum frumvarpsins, og segir,
ab þab sé einkum sýnilegt, ab varla muni ab hugsa til
ab þetta mál geti komizt til heppilegra lykta, eba ab
þeirri ósk um sjálfsforræbi Islands, sem komib hefir fram
bæbi á ríkisþínginu og á Islandi, geti framgengt orbib,
nema ab undan sé gengin ályktan um fjártillögur þær,
sem menn ætli Islandi til útbúníngs, og sem þab getur
ekki án verib, ef þab á ab geta notib þess sjálfsforræbis,
sem því er ætlab. þar eptir fer hann fám orbum um
sérhverja grein frumvarpsins: 1. grein, segir hann, til-
tekur upphæb fjárgreibslunnar. 2. gr. nefnir þau hin
sérstaklegu mál, sem skulu vera á íslands -kostnabi. 3.
gr. skipar fyrir, ab ríkisþíngib sleppi þeim umrábum, sem
þab hefir haft híngabtil um stjórn fjármála íslands sér-
staklega. En einsog þab er í augum uppi, segir hann, ab
Íslendíngar geta ekki lagt neitt endilegt atkvæbi á stjórn-
armálib ab sínu leyti, fyr en þeir vita hvernig fjárhagurinn