Ný félagsrit - 01.01.1869, Blaðsíða 81
Urn fjárhagsmálið.
81
a?) komast á neinskonar vagni frá einum landsenda til
annars. Eg trúi þar se a&eins einn vegur til, milli Eeykja-
víkur og Bessasta&a, og á veturna eru ymsir partar
landsins gjörstíafeir hver frá öbrum af samgaunguleysinu.
Samt vill meiri hlutinn færa nifcur þaí), sem stjárnin stíngur
uppá um fyrstu 12 árin, mefi 10,000 rd.; samt segir meiri
hlutinn, a& hann vili afe lögin beri vott um drengskap og
gáfevild vi& Islendínga. Eg fyrir mitt leyti mundi kalla þaS
drengskap, ef ríkisþíngií) samþykkti uppástángu stjárn-
arinnar, þó því þætti hún hafa farií) fram á heldur mikib
fjárgjald; eptir mínu áliti krefst drengskapurinn þess, afe
svo síi gjört, og drenglyndib mundi þá borga sig, ekki
aí> eins meb tímanlegum hagnabi, heldur einnig me& vina-
trygb Islendínga og virbíngu annara landa. Eg minnist
hér einnar þjóbar, sem oss þykir allmikib undir komiö
ab hafi gott álit á oss, og sú þjó& er gagnkunnug ástand-
inu á Islandi, og getur vel séí>, hvernig fariö er meÖ Is-
land. þar sem meiri hlutinn þykist sýna drengskap meÖ
sinni uppástúngu, þá er sá drengskapur ekki nema hálfur,
og hálfur drengskapur er verri en enginn, því hann full-
nægir hvorugum. Af þessum ástæöum kveöst hann fylgja
minna hlutanum og vilja greifca atkvæöi meö honum.
Alfred Hage (frá Khöfn) mælti: þab á sjaldan vel
viö at> tala mikib um drenglyndi í peníngavibskiptum.
Hér er einúngis um þab ab gjöra, hversu mikib alþíng
vill slá afkröfum sínum. Mér þykir þab þó, segir hann,
svo áríbanda, ab fá málib útkljáb ab þessu sinni, ab eg
er enda ekki ótilleibanlegur til ab samþykkja nokkru hærra
tillag, en meiri hlutinn hefir stúngib uppá, þó eg raunar
geti ekki mælt í móti því, sem sumir þíngmenn hafa sagt,
ab þab sé hart fyrir ríkib, ab leggja á sig fégjald til þess
ab hafa abra eins eign og Island. Eg ætla, ab menn geti
meb góbum rökum dregib strik yfir alla gamla reiknínga.
Hér er ekki um annab ab tala, en ab Ieggja fé í sölurnar
fyrir abra, meira eba minna, en líklegast þyki mér þó, ab
6