Ný félagsrit - 01.01.1869, Blaðsíða 98
98
[Jm fjárhagsmálið.
því hann vantar allan botninn, sem er þaí>, hvafe íslend-
íngar fá uppfyllt af þörfum lands síns og hvaB vér fáum,
hvaö Íslendíngar geta boriB og hvab vér getum boriB. —
þar sem framsögumaBur byggBi uppástángu meira hlutans
á því, sem á&ur var fram komib í málinu, þá er þess
fyrst aí> gæta, a& uppástúngur fjárhagsnefndarinnar eru
margra ára gamlar, en þaö sem dregiÖ er af þörfum Is-
lands á hverju ári safnast fyrir hrúgum saman, svo að
þaB, sem boBIegt var fyrir sjö árum síöan, er nú ekki boB-
legt lengur, og á ekki að vera það. þó penínga ver&ib
væri sama og þá, ætti Islendíngar a& fá meira fyrir dráttinn,
og fengi þeir ekkert fyrir hann, þá ætti þeir meira vegna
þess, sem peníngarnir hafa rýrna&. En þar hjá bi& eg
menn hugsa eptir, a& framsöguma&ur sleppti úr sögu málsins
hinu allra seinasta atri&inu. Og hva& var þetta allra
seinasta atri&i? — þa& var, a& þíng þetta dæmdi í annari
umræfeu ómerkar allar þessar gó&u og hugheilu og skyn-
samlegu huglei&íngar, sem hinn vir&ulegi fram3Öguma&ur
haf&i á oddi, en þar á móti þótti þínginu aferar hugleife-
íngar eiga a& vera í fyrirrúmi. þetta er nú nýjasta
sagan, svo þa& er ekki til neins, a& hafa upp aptur sömu
ástæ&urnar, sem komu fram vi& a&ra umræ&u. Eg skal
ekki fara fram í þetta, en menn eiga a& svara þeirri
spurníng, hvort nokkuö þa& sé fram komife í málinu, a&
þíngife ætti nú vi& þri&ju umræ&u a& breyta ályktun sinni
frá annari umræöu. Eg sé þar til enga gilda ástæ&u fram
komna. Eg ver& nú fyrst a& skjóta því inní um meira
hlutann, a& framsöguma&ur hermir ekki rétt þar sem hann
talar um, a& meiri hluti þíngmanna hef&i svosem brotiö
bág móti meira hluta nefndarinnar, því þa& var ekki, heldur
þótti öllum mikife varife í verk meira hlutans og skýrslur,
en þeim þótti, a& þótt huglei&íng meira hlutans gæti í
sjálfu sér verife merk og mikils verfe, þá ætti önnur hug-
lei&íng a& vera hér í fyrirrúmi.
þegar vér viljum gæta a&, hvort hér sé or&in nokkur