Ný félagsrit - 01.01.1869, Blaðsíða 242
242
Um fjárhagsmálið.
skattakvabir á landife, auk þeirra, sem alþíng legfci á.
Eg vil spyrja framsögumann, hvab hann mundi segja um
skattavald ríkisþíngsins, ef hib norska störþíng eba þíng
Norímrþýzkalands gæti lagt skatta á oss. Uppástúnga
nefndarinnar væri rétt, ef Islendíngar heffei fulltrúa á
ríkisþínginu. þá yr&i ekkert haft á mdti því, ab ekki
abeins alþíng, heldur og ríkisþíngib, kveddi skatta af
íslandi. þab eru látalæti, og ekki annafe, aí> veita alþíngi
skattveizluvald, og áskilja um leib ríkisþínginu rétt til
aí> leggja skatta á ísland ábur en þaí) hefir fulltrúa hér
á þíngi, og framsögumabur getur fullkomlega reidt sig á,
ab Islendíngar muni skilja þab þannig. Eg skal á hinn búg-
inn fúslega viburkenna, aí> eg held ab þetta hafi engan-
veginn verib ineiníng nefndarinnar, og eg skal ekki heldur
á nokkurn hátt halda fast fram breytíngaratkvæbum
mínum vib 6. gr. og vií> 5. grein, einkum þareb eg get
séb fyrir, a& lög þessi, ef þau annars koma út, muni aö
minnsta kosti ekki koma út eins og þau eru komin frá
nefndinni. (því næst tók hann þessi tvö breytíngaratkvæfei
aptur og féllu þau þarmeb úr sögunni).
Eg skal nú, segir hann, snúa mér a?> hinu fyrsta
breytíngaratkvæbi mínu, sem eg held fastlega fram, og
sem eg vona, einkum þegar dúmsmálarábgjafinn hefir abhyllzt
þab, aí> mér takist ab fá ab minnsta kosti nokkra af þíng-
mönnum til aí> grei&a atkvæbi meb. Eg skal nú snúa
mér ab mútmælum þeim, sem frá ymsum hlibum komu
fram á seinasta fundi gegn uppástúngu minni. Fram-
sögumaímr minnti á, ab Islendíngar hefbi nú haft verzl-
unarfrelsi í 14 ár, svo ab menn gæti nú ekki eins og
ábur talab um skablegar aíleibíngar hins fyrra ástands, og
hann minnti enn fremur á, aí> hin eiginlega verzlunar-
einokun hafi verib tekin af fyrir hérumbil 80 árum síban,
svo a& Islendíngar hafi upp frá því getab tekib þátt í verzlun-
inni á Islandi sem danskir þegnar. þetta er nú aí> vísu
hverju orbinu sannara, en eg vissi þab mikib vel á undan.