Ný félagsrit - 01.01.1869, Blaðsíða 288
288
Um fjárhagsmálið.
hdn hefir einúngis lofaS, a& hún vildi reyna aí) koma því
til lei&ar, ab ríkisþíngib veitti samþykki sitt, þá fyrst þýBir
ioforí) stjárnarinnar nokkub, en þángabtil er þab vara-
fleipur eitt; — þessu hefir stjárnin lofab, og þetta loforb hefir
hún iialdib. þ>6 þab sé ekki hinn núverandi dúmsmálaráb-
gjafi, sem lofabi þessu, og þá því síbur hann, sem kann-
ske munnlega hafi gefib konúngsfulltrúanum Ieyfi til ab
fara jafnvel lengra en erindisbréf hans heimilabi — þá
verbur þú ab vera svo mikil stabfesta í stjúrninni, einkum
í vibskiptum vib svo fjarlægt land, ab mér skilst þab vel,
þú rábgjafinn hafi álitib þab skyldu sína, ab gjöra sitt hib
bezta til þess ab enda þetta loforb, og ab hann þessvegna
hafi krafib hér og mælt fram meb stærra tillaginu. En
væri eg í hans sporum, þá mundi mér þykja vænt um (!)
ab þessi snurba kom á, því nú getur hann sagt: ((eg hefi
gjört þab sem í mínu valdi stúb, til ab koma því
fram sem fyrirrennari minn lofabi eba lét lofa, en mér
túkst þab ekki; reynum því ab verba á eitt sáttir um
þab, sem eg get nú bobib ykkur”. Eg segi þab enn, ab
eger í abalhugsuninni alveg samþykkur (!) abferb rábgjafans
í því, ab reyna ab fá sér verulega heimild fyrir því bobi,
sem hann ætlar nú ab bera fram fyrir alþíng1. Ploug
fannst, ab vér ab minnsta kosti ab vissu leyti værum bundnir
vib þab, sem ábur hefir verib lofab í þessu máli, en
þá skil eg reyndar ekki, hvernig hann fúr ab segja, ab
vér værum ekki bundnir vib þab sem vér samþykkjum nú;
eg er viss um, ab hann sagbi, ab vib gætum gjarnan lofab
30,000 dölum núna, því málinu væri þú ekki alveg lokib
meb því; þab hlyti ab koma til vor aptur (Ploug: nei,
forlátib! eg sagbi ekki annab, en ab þribja umræba væri
eptir). — Vér ættum þá líklega ab fara hærra vib þribju
') pessa heimild heflr nú ráðgjaflnn samtekki fengið, svo það lítur
út sem þíngmaðurinn hafl ekki séð hans innstu leyndarráð.