Ný félagsrit - 01.01.1869, Side 295
Um fjárhagsmálið.
295
•vií) hib allra naubsynlegasta. Nú er þab mebal hinna
alveg naubsynlegu atriba, — því held eg enginn geti mdt-
mælt — ab þab verbi fast ákvebib, ab í almennum ríkis-
málefnum verbi þab ab vera ríkisþíngib og konúngúr, sem
ákvebi og álykti, hvort sem alþíng tekur þátt í ríkis-
þíngi eba ekki. En þar sem nú í 6. gr. er gjörbur
munur á framlagi í peníngum og framlagi í mannafla,
þá þarf þab ekki naubsynlega ab standa í lögunum, því
þess gjörist ekki þörf ab sinni, ab gefa bendíngar eba
reglur vibvíkjandi þeim rábstöfunum, sem heyra til
ókomnum tíma. þessvegna hefir nefndin stúngib uppá,
ab sleppa þessum greinarmun á framlagi í peníngum og
framlagi í mannafla, og abeins ab halda hinni almennu
ákvörbun um þab, ab þesskonar framlag verbi ekki heimtab
án laga, en hvort sem lögin heimti tillag í peníngum
eba libsafla, þá skuli Íslendíngar sjálfir ákveba, hvernig
því verbi jafnab nibur. þetta er nú enganveginn fyrir þá
sök, ab nefndin hafi viburkennt sem aljflng væri einsog
samhliba ríkisþínginu, og jafnkomib því til ályktarvalds í
hinum almennu málefnum ríkisins, heldur af því þab gæti
orbib næsta erfitt fyrir ríkisþíngib, ab gjöra hentugar og
liblegar rábstafanir í þessu efni; fyrir þá sök höfum vér
falib hinu sérstaklega íslenzka löggjafarvaldi á hendur ab
skipa fyrir, hvernig tillag þetta skuli greiba. Hér getur
ekki verib önnur áhætta en sú, ab Islendíngar kynni ab
færast undan ab gjöra slíkar ákvarbanir, en menn hafa
engan rétt til ab gjöra ráb fyrir slíku, og skyldi svo
dlíklega fara, þá mundi stjdrnin hafa ráb vib því, sem dygbi.
Melchior (stdrkaupmabur frá Kaupmannahöfn) mælti:
þab voru einkum orb Haffners vib abra umræbu, sem
komu mér og nokkrum öbrum þíngmönnum til ab bera
upp breytíngaratkvæbi um, ab brábabirgbatillagib verbi
hækkab frá 30,000 rd. til 45,000 rd., og skuli ná yfir
jafnlángt árabil sem nefndin ákvab, en hinsvegar mínka
mun meira síban á ári hverju, þannig, ab þab falli nibur