Bóndi - 13.02.1851, Qupperneq 4

20
vona jeg afi línur ftessar geti oröið f)eim til leiðbeiningar,
sem rnála vildu bús sín, einkum stofur að innan, sem er ó-
missandi, og lika hinum, er heldur vildu inála en bika hús
að utan.
Kvista áburður.
Jregar menn vilja mála hús eða trje, f)á ber þessaðgæta,
að menn mega ekki bera litina á allt trje eins og fiað kemur
fyrir, því þeir tolla ekki við kvisti eða þá bletti, sem trjefeiti
(Harpix) er mikil í, því hafa menn kvista áburð (Grundlak)
að bera á alla þessa kvisti og bletti áður málað er, og er liann
svo tilbúinn: tak vínanda (Spiritus) lát á flösku eöa pela, mil
þar ofan í millum fíngranna einskonar limartað efni, (Schellak),
hrist vel upp, þá lej’sist límeínið sundur, en áburðurinn má
ekki vera þykkri en þykk olía; áburð þenna beramennámeð
litlum pensli, rjett áður en byrjaö er að mála.
Tilbúningur litarins.
Fyrst er tekið svo mikið sem þurfa þykir af blýhvitu mul-
inni í olíu, þessi blýhvita keniur í kaupstaðina á kútum,
og eru þeir litir vanir að vera beztir sem þynnstir, því þykku
litirnir hafa reynzt krítarblandaðir, en þeir eru vissir að gulna
að innanverðu i húsum; þessir litir eru hrærðir sundiir í lín-
oliu, eða soðinni línolíu (Fernis); sje það ósoðin olía, þarf
liturinn þurkunarefni, því hafa menn Terpentínolíu, svo sem
til þriðjunga eða þvínær til helminga við línoliuna, þetta er
hrært saman í íláti með flatri spítu, þangað til liturinn er orö-
inn nógu þunnur til málunar; liturinn má vera misþykkur eptir
eðli trjesins, mjúka trjeð drekkur meira í sig, því má litur á
það vera þynnri en á hið harðara; Aðalreglan er sú: að lit-
urinn sje svo þunnur, að hann gjöri pennslinum enga fyrir-
stöðu, þá málað er, líka iná haga þykkt litarins eptir því, hvað
opt málað er, því optar sem málað er, þess þynnri má liturinn
vera. En af því terpentínolían er ekki einhlýt til þess að lit-
irnir þorni fljótt, má blanda í þannig tilbúinn lit fleyri þurkun-
arefnum t. a. m. velmuldum rauöleitum sandi (Sölverglöð),
svo sem matskeið í hverja 10 potta litarins. Sje liturinn
blandaður af fernis í stað ósoðnu olíunnar saman við jafnmikla
terpentínolíu og fyr er getið, þá þarf ekki sölverglöð. Sterk-
um fernis er, eins og krítarlitum, hætt við að gulna. Efþessi
litur, sem þannig er búinn til, þykirvera ofkvítur, má dekkja
hann eptir því, sem hverjum sýnist, og sjeu hús rakasöm, er