Bóndi - 31.03.1851, Blaðsíða 4

52
fjenu lúft kjarnbezta land til beitar, sem kostur er á, þvi mik-
ill getur verið munur á landgæðum, |ió skamint sje á milli;
eptir landinu geta menn bezt tekið á sumrum meðan gras er ó-
i'allið, líka eiga fjárrnenn að setja nákvæmlega á sig á liverj-
uin morgni, hvað fjeð er fullt jiegar það er látið út, og geta
menn á því bezt markað livað kjarngott jiað liefur verið, sem
fjeð fjekk daginn áður. $ar sem vel er landgott, jiá er fjeð
ekki svengra en svo, að það er lirifullt á morgnana; og valla
lielzt fjeð við hold á beitinni tómri, ef jiað fiimst ekki liafa
nokkurnvegin hálfan kvið á morgni dags, áður jiví er hleypt
út. iþegar menn taka nákvæmlega eptir þessu, geta menn
glöggt sjeð ef mismunur er á landgæðum, á ýmsum þeim stöð-
um, sem fjenu er á beitt; þegar því verður viðkomið, þá er æ-
tíð hyggilegast að beita þá staði framanaf vetri, sem hættast
er við að undirleggi þegar snjókomur vaxa; þótt þvílíkt fari
nú opt eptir því, af hvaða áttum að köföld og fannfergjur koma;
vanalegast mun landið vera kjarnbezt þar, sem fönn iiggur
lengst á á vetrum. 3>egar nienn beita fje útí köföld og harð-
viður, þá er ætíð óhættast að reka það í veðurstöðuna frá
húsunum, sje þar aimars kostur á beit, og þá staðið er yfir
fje í kafaldi, þá er bezt að lofa fjenu nokkurnvegin sjálfráðu
að færa út kraptsturinn undan veðrinu, þaugað til mönnum
þykir það vera komið nógu langt, þá skulu meiin reka það til
baka aptur heldur liart en hægt, og láta það síðan færa út
aptur kraptsturinn á öðrum stað en það krapsaði fyr.
jiegar fje hefur anuaðhvort tóman útigang eða þá gott og
velverkað hey með, þá mun þvi nægja, ef það nær í mjúkan
snjó til svölunar; en þegar svo er mikið lijarn og svellalög,
að fjeð nær úti hvorki í snjó nje vatn, eða þá því er gefið
slæmt og illa verkað hey, þá er nauðsýnlegt að brynna þvi
á hverjum degi, og hafa margir langa trjestokka til að ausa
upp í vatninu handa fjenu; sumir búa líka til vatnsstokka, til
fjárbrynninga, úr tómum klaka, og halda þeir undrunarlega
lengi þótt hlákur komi; þegar fje stendur inni, hafa sumir
vatnsker í fjárhússhorninu og bera þangað vatnið handa Ijenu.
5ó það sje ekki gjörandi að stía lömbum mjög ungum og
sjtálfsagt aldrei yngri en hálfsmánaðar eða allt að þriggja vikna,
þá er það víst ekkert síður fyrir lömbin, að stía þeim svo sem
vikutíma fyrir fráfærurnar, því þá bregður þeim minna við, held-
ur en ef öll mjólkin er tekin af þeim allt í einu, svo verða