Kristileg smárit handa Íslendingum - 03.01.1865, Qupperneq 11

11
gleði sér bólfestu; á heimili hinna guðhræddu húsbænda
heyrist ekki gleði keskninnar, sem hlær og fagnar yfir
annara yfirsjónum, skorti og óförum, ekki gleði róg-
burðar og ills umtals, ekki gleði öfundar og hefndar,
ekki lausungar og ofdrykkju, ekki gleði munaðar og ó-
hófs, stærilætis og metnaðar; en þar er gleði yfir ann-
ara velvegnun, yfir annara siðgæði og góðum verkum,
yfir guðhræddum og siðprúðum börnum, yfir dyggum
og hlýðnum hjúum, yfir apturhvarfi og trú, yfir drottins
blessun í andlegum og likamlegum efnum, yfir iðulegri
heyrn hans orða og stöðugri hlýðni við hans vilja; þar
er í einu orði friður og fögnuður í heilögum anda.
Mörgu af því, sem heimurinn hefir sér til gleði, er þar
heldur ekki bægt burtu, en það er helgað í anda Jesú
og aldrei vanbrúkað ; á heimili hinna guðhræddu er ó-
tal mörg saklaus dægrastytting, þar geta ræðurnar verið
kryddaðar saklausu og lífgandi gamni; þar eru hvildar-
tímarnir notaðir til þeirra skemtana, sem annaðhvort
auðga skynsemina eða hjartað eða hvorttveggja jafnframt;
þar er einverunni snúið í umgengni við guð og lausnar-
ann, þar er starfinn fyrir heiminn líka starfi fyrir guð,
fyrir hina þurfandi, fyrir alt félagið og velvegnun þess
yfir höfuð; þar er gjörvalt lífið gjört að samanhangandi
guðsdýrkun og stöðugum undirbúningi undir dauðann;
þar er stöðuglega hið illa sigrað með hinu góða, breysk-
leiki með umburðarlyndi, móðganir með sáttgirni, volæði
með kærleika, mótlæti með þolinmæði, apturför, ellin og
dauðinn með von hins komanda og trúaröruggri eptir-
bið hins eilífa lífs. Elli guðhræddra húsbænda er hinn
fegursti kafii af lífi þeirra, og þeir geta beðið með
liinni innilegustu vissu trúarinnar með hinum gamla
Símeoni (Lúk. 2,29): »Drottinn! lát nú þjón þinn í friði