Alþýðublaðið - 21.02.1960, Blaðsíða 13

Sjötugur
EINS og fólki á Akranesi' er
almennt kunnugt, hefur ver-
ið og er unnið að Því, að Akra-
neskirkja eignist pípuorgel. —
Samið var við vestur-þýzkt
orgelfirma um smíði á orgeli'
fyrir kirkjuna, sem að dómi
færustu hljómlistarmanna
okkar er mjög fullkomið og í
fremstu röð sinnar tegundar.
fíefur mjög verið farið eftir
áliti dr. Páls ísólfssonar í
þessu máli. F’yrir um það bil
hálfu öðru ári var leitað til
safnaðarfólks um framlög ti'l
orgelkaupanna. í það sinn söfn
uðust um 50 þús. krónur, og
var skerfur margra mjög
rausnarlegur. Fyrir var nokk-
ur fjárhæð, og með því, er síð-
ar kom, var orgelsjóðurinn við
80 þús. krónur. Sótt var um
gjaldeyrisleyfi fyrir orgelinu,
og var þar góðum mönnum
að mæta og einnig með yfir-
færslu. Yfirfært var um helm-
ingur þess, er hljóðfærið kost-
ar, og sent til firmans. Bréf
hefur nú borist þess efnis, að
smíði orgelsi'ns sé fyrir nokkru
lokið og sé það tilbúi'ð til heim
sendingar. Áætlað er að orgel
ið kosti uppkomið, mi'ðað við
núverandi gengi (þar í all mik-
il breyting, sem gera þarf á
kikjunni vegna stærðar þess)
um 200 þús. krónur. Rúmar
100 þús. krónur vantar því
enn í sjóði'nn. Nú er treyst á
samhug og samtök til að koma
þessu máli í höfn. Það ráð
verður ebki tekið að leita til
fólbs með söfnunarlista, öðru
sinni. Vonandi fæst þessi' upp
hæð eigi að síður. Því safnaðar
fólki, sem fram til þessa hefur
ekki séð sér fært að stiðja
þetta mál, er nú, og enn, opin
lei'ð til að gjöra það, eftir á-
stæðum. Er því treyst til sam-
stöðu um framkvæmd þessa
máls. Ýmsir hafa lagt fjárhæð
til minningar um horfna ást-
vini sína og vini, og þannig
Sjiitugur í dag:
Bjarni Björnsson
ÞEIR. sem ganga um Aust
urstræti hér í bæ, líta gjarn-
an inn í raftækjaverzlunina
Heklu. Erindið getur verið
margskonar, altt frá að kaupa
5 kerta ljósaperu upp í það
að semja um kaup á heilum
kæliskáp. Vel gæti þá svo til
þorið, að þeir hlytu afgreiðslu
hjá fyrirmannlegum eldri
mann.
Maður þessi er Bjarni
Björnsson, fyrrum bóndi að
.Uppsölum í Miðfirði, nú
Starfsmaður hjá syni sínum,
Sigfúsi Bjarnasyni, stórkaup
manni í Heklu.
Bjarni er fæddur og upp-
alinn í Núpsdalstungu í Mið
firðí, af hinum á’gætústu ætt
um kominn norður þar, enda
oft þrft á þv£ að 'halda í við-
burðaríkri og stundum erfiðri
ævileið, að trájastir voru við-
ir ætternis og upplags. Bjarni
er prýfdur n/Trgum höfuð-
kostum íslenzkrar bænda-
stéttar og íslenzkrar höfðings
lundar.
Hann er höfðingjadjarfur á
við hin„fornu hirðskáld þjóð-
arinnar.
Hann er hrókur alls fagn-
aðar í vinahópi.
Fyrirmannlegur er hann í
fasi og framgöngu.
Afturhald eða útúrboruhátt
ur er honum eitur £ beinum
og síðast en ekki sízt er mað
urinn sérstakt ljúfmenni. sem
ekkert má aumt sjá.
Bjarni er giftur hinni á-
gætustu konu, Margréti Sig-
fúsdóttur frá Uppsölum, og
eiga þau átta börn, sem eru
hvert öðru traustari þegnar i
þjóðfélagi okkar, enda sjálfs
bj argarvi ðleitnin í blóð bor-
in og alin upp við þann hugs
unarhátt að bjarga sér sjálf,
©n kasta ekki áhyggjum sín-
um uþp á aðra.
í þessum fáu orðum mun á
engan hátt gerð tilraun til að
rekja ævistarf Björns, tenda
alltof snemmt að fara að
gera.honum nofckra grafskrift
eins og allir vita, sem mann-
inn þekkja.
Aðeins 'hef ég viljað undir-
strika nokkur persónuein-
kenni mannsins eins og þau
hafa komið mér fyrir sjónir
£ 10 ára viðkynningu.
Að lokum vil ég óska
Bjarna hjartanlega til ham-
ingju ajeð þennan mierka á-
fanga á göngu hans upp á Sig
urhæðirnar, þar sem við hitt
umst öll að lokum.
Bjarni Björnsson
í dag dlvelst Bjarni á heim
ili dóttur sinnar og tengda
sonar, Hamrahlíð 7. B. S.
tengt nafn þei'rra og það, sem
þeir eiga um Þá x minning-
unni, kirkju sinni og þeirra.
Það er fögur tjáning vi'nátt-
unnar. Eru ekki einlhverjir
fleiri, sem vilja minnast sinna
á þann sama veg?
Ég veit að svo er. í þv£ til-
feM munu tónar hins nýja
hljóðfæris í hvert sinn vera
þér því meira, er þú hugsar til
þess, að vinargjöf þín er þeim
samrofin. Vissulega er í mörg
hom að líta 4 hverjum tíma
og hjá hverjum einurni í fjár-
hagslegu tilliti. En aldrei má
Það gleymast né verða útujid
an, sem horfir til menningar-
auka fyrir Samfélagi'ð. Það
mun sannast að þegar hið nýja
og mikla hljóðfæri er komið á
sinn stað hér heima, mun
margur af njóta, bæjarfólki í
heild, sér tíl yndisauka og
uppbyggingar. —- Orgelnefnd
Akraneskirkju skipa þessir
menn: Karl Helgason sím-
stöðvarstjóri og Jón Sig-
mundss on sparisj óðsgj aldkeri
f. h. sóknarnefndar, Finnur
Árnason framkvæmdastjóri f.
h. kirkjukórsins, Bjarni
Bjarnason organleikari kirkj-
unnar og undirritaður. Vin-
samlegaSt ti'lkynnið eða kom-
ið gjöfum ykkar til orgel-
kaupanna til einhvers þess-
ara manna.
Akranesi, 9/2 1960.
Jón M. Guðjónsson.
HiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiifiM
Lyftitæki
0.5 tonna Kr, 672,00
1 — — 805.00
1.5 — — 1032.00
3 — — 1430.00
SkraHtalíur
1.6 tonna Kr, 1627.00
3.2 — — 2591.00
BHtjakkar
3 tonna Kr. 551,00
7 — — 624.00
10 — — 950.00
25 —- — 3153.00
50 — — 4668.00
Logsuðutæki
Logskurðarvélar
Súrhylkj
Gashylki
væntanleg.
= H E D I N N =
Vélaverzlun
aiiiiiiiiiiiiiiiiiiiaiiiiiuiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
Kristmann Jóhannsson
Stykkishólmi
Á MORGUN er merkur
borgari í Stykkishólmi 70 ára.
Það er Kristmann Jóhanns-
son, framkvæmdastjóri Báta-
i^yggingar Breiðafjarðar.
Kristmann er fæddur að
Hraunsfirði í Helgafellssveit
22. febrúar 1890.
Árið 1915 kvæntist Krist-
mann Maríu Ólafsdóttur, ætt-
aðri úr Dalasýslu. Þau eign-
Kristmann Jóhannsson
uðust eina dóttur, Guðrúnu,
sem er gift Ásgeiri Ágústs-
syni, vélsmið í Stykkishólmi.
Konu sína missti Kristmann
árið 1955.
Kristmann lærði ungur tré-
smíðar hjá Hannesi Kristjáns-
syni £ Nesi. Hann hefur stund
að ýmis konar vinnu, m. a.
verið skipstjóri jafnframt
því, sem hann stundaði smíð-
ar, meðan heilsan leyfði.
Hann hefur valizt til ýmis
konar trúnaðarstarfa, bæði
fyrir sveitarfélag sitt og ým-
is konar félög. Það liggur í
augum uppi, fyrir þá, sem tíl
þekkja, hvers vegna einmitt
hann hefur verið valinn til
slíkra starfa, en það er vegna
trúmennsku hans og hæfileika
til þess að starfa að félags-
málum. Kristmann var um
skeið formaður Iðnaðarmanna
félags Stykkishólms, hefur
verið í stjórn Verkalýðsfélags
ins þar, átt sæti í hreppsnefnd
í mörg ár og var oddviti um
nokkurt skeið.
En það var ekki fyrst og
fremst upptalning á þeim
störfum, sem ’ vinur minn,
Kristmann Jóhannsson, hefur
unnið um ævina, sem ég ætl-
aði að senda honum örfáar
línur. Mig langaði aðeins til
þess, á þessu merkisafmæli,
að þakka honum fyrir þá fram
úrskarandi viðkynningu og
ánægju, sem ég hef haft af
því, að fá tækifæri til að
þekkja hann um nokkurra ára
skeið.
Kristmann hefur alltaf ver-
ið ötull og traustur baráttu-
maður fyrir verkalýðinn, þar
sem hann hefur mátt bví við
koma, og hann hefur um
f jölda mörg ár verið styrkasta
stoð Alþýðuflokksins í sínu
byggðarlagi.
Ég á ekki von á því, að
skólaganga Kristmanns hafi
verið löng, fremur en ýmissa
annarra 'alþýðudrengja á hans
unga aldri. En hitt er jafn-
víst, að hann hefur á löngum
lífsferlj aflað sér svo mikillar
þekkingar á ýmsum þeim mál
um, sem við koma daglegu
lífi hvers alþýðumanns, að
það er hrein unun að ræða við
hann um vandamál þjóðfé-
lagsins. Honum lætur það bezt
að kryfja málin til mergjar og
taka síðan ábyrga og ákveðna
afstöðu til málanna, eins og
honum finnst þau liggja bezt
við fyrir þá, sem við eiga að
búa. Þegar Kristmann hefur
myndað sér skoðun varðandi
ákveðin málefni, hvort sem
þau eru stór eða smá, þá lætur
hann ógjarnan af þeirri skoð-
un sinni og er ekki einn af
þeim. sem verða fyrir augna-
bliksáhrifum einhverra, sem
áróður reka af mestu kappi.
Það hefur oft staðið mikill
styrr um Kristmann og um
þau störf, sem hann hefur
unnið. Hann er ekki hávaða-
maður á fundum og ekki með
slagorð, heldur rökfastur og
þúngur fyrir, og gagnvart því
fólki, sem á annað borð að-
hyllist þá hugsun, að giftu-
samlegra sé að taka á vanda-
málum með ábyrgðartilfinn-
ingu og festu, þá hefur Krist-
mann alltaf og ævinlega
reynzt farsæll foringi.
Þeir eru orðnir margir,
eldri og yngri, sem hafa leit-
að ráða hjá Kristmanni Jó-
hannssyni á hans lífsskeiði.
Mín von er sú, að það verði
ennþá margir til þess að sækja
holl ráð og þekkingu til þessa
lífsreynda heiðursmanns. Ég
ætla, að Kristmann eigi enga
óvildarmenn, en aftur á móti
marga vini, sem senda honum
hugheilar hamingjuóskir í til-
efni sjötugsafmælisins.
Þessir hlédrægu menn, eins
og Kristmann Jóhannsson,
eru oft ekki mikið þekktir
fyrir utan sitt byggðarlag eða
næsta nágrenni. Þó er það svo
að það eru einmitt þessir
menn, sem eru burðarásar í
því þjóðfélagi, sem við lifum
í. Þeir, hver á sínum stað,
hafa oft á tíðum lyft stærri
Grettistökum, heldur en hinir
sem af fer mikið orðspor á
alþjóðarvettvangi. Verkefnin
eru öðru vísi og kannske ekki
mjög stór stundum, séð frá
sjónarhóli hinna, sem eru í
höfuðbardaga líðandi stund-
ar. En engu síður eru þes^i
verk sem slíkir menn vinna,
Framh. á 14. síðu.
Alþýðublaðið — 21. febr. 1960 |_3