Sæmundur Fróði - 01.05.1874, Blaðsíða 5

69
Érægsvelgs ötinin tiða, 1. 1. þ. 1.
drjúgnm hleðnr dript á skjána,
daginn varla sá. E. ó. k. o. m.
56. Ymisheila dinguls dorra
drjúgum seilist fram á porra,
hart við deila hríðir orra
hljóp á stöku þíða, 1. 1. !þ. 1. þ.
uxu geilar garða vorra,
grenntust útheys strá. E. ó. k.
57. Fram á miðja föstw og góu,
Fornjóts niðjar hringinn slógu,
brúði þriðja á baki kióu,
blökin lengi svíða, I. 1. þ. 1. þ. á.,;
fargast hryðja, frost úr drógu
fyrst um tíma þá. E. ó. k. o. m. g. s.
í$. Tók að hægjast hegning synda,
hreistur lægjast fjallatinda,
salur fægjast sunnanvinda,
sólskins dafnar blíða, I. i. þ. 1. þ. á.,
úr fönnum gægjast fóðrið kinda,
fyllum hestar ná. E. ó. k. o. m. g. s.
19. Autor biður, vant þó veiti,
vetrar yðar nafn ei steyti
og Hreggviður að hann heiti
allvel þykir hlýða, I. I.Ú>. I. þ. á.,!
held eg friður lífs um leyti
lýðum festist hjá. E. ó. k. o. m. g. s.
20. Eyjafjarðar skáldin skýru
skoði Njarðar góma sýru,
lundar barða lyndishýru
listin gjörir prýða, 1. 1.,'þ. I. þ. á., í
Niðhöggsjarða niptir dýru
nemi Ijóða skrá. E. ó. k. o. m. g. s.
Af þessu kvæði má sjá, að veturinn Hreggviður hefur fyrir
norðan byrjað um allraheilagra-messu, eða með nóvembermán-
uði, hvar á móti þessi vor «stóri Hreggviður» byrjaði fyrir
þ. á.,
g. s.
o. m. g. s.