Sæmundur Fróði - 01.05.1874, Blaðsíða 14

1378 vetur svo harður í Europu, að Boden-vatnið lagði.
1380 harðor vetur; lagðist 4 5 vikum fyrir vetur. Stóreflis
fannkingja allan veturinn.
1390 vetur harður, vorið ákaflega kalt, varla sauðgróður á Jóns-
messu.
1391 landskjálftar miklir; rifnaði jörðin víða; komu víða upp
hverir.
1394 Boden-vatnið leggur allt. Eystrasalt allt ísum þakið, svo
að ganga má til Daumerkur. Hallæri mikið til lands og
sjávar á íslandi.
Svona endaði þá þessi 14. öld með liðugum 30 snjóa-
og hörku-vetrum, og af þeim gengu lOyfir mikinn hluta norð-
urálfunnar. Eldgosin virðast hjer og á henni að hafa gjört
óttalega eyðileggingu, enda er svo mælt, að einti sinni hafi
verið 7 jarðeldar uppi í einu. Með þessum býsnum fylgdu
hjer og stórsótlir og mikill manndauði.
15. öldin.
Á þessari öld, sem er hin bágasta, er yfir ísland hefur
komið síðan það byggðist, finnst fátt ritað um vetrarfar vort, og
kemur það til af því, að Svartidauði, og það mikla manrtfall, er
honum fylgdi hefur skekið svo allan kjark og dug úr lands-
lýðnum, að fáir hafa þá orðið tíl að rita um það, sem við bar.
Svartidauði byrjaði hjer 1402; er svo mælt að þá hafi lands-
lýðurinn verið hundrað þúsundir manna tólfræð, og eigi dáið
minna en tveiryhlutir. 7
1406 eptir pláguna kom snjóvetur hinn mesti, segir Jón Espó-
lín; varð svo mikill fellir hrossa óg sauðfjár fyrir sunn-
an, að trault mundu menn þvílíkan. Átti staðurinn f
Skálholti um haustið 300 hross roskin, en ótal þrevetur
og yngri, en um vorið lifðu eigi fleiri á staðnum og öll-
um staðarbúum en 35 klyfbær, en 24 hestar að auki, er
Vilkin átti og gengu í hestfjalli. Jón Espólín setur
þennan vetur við 1405.
1407 lagði Dóná endilanga, og ísinn lá samanhangandi alltfrá
Noregi og til Danmerkur. Á Seinefljótinu gátu menn
ekið á vögnum. Að öllum líkindum er þetta sá sami