Sæmundur Fróði - 01.05.1874, Blaðsíða 15

79
vetur, sem árbækurnar og Hannes biskup kaila snjóvetur
hinn miMa, en ruglingur hefur orðið á ártalinu í vorum
annálum, eins og opt ber við.
1421 var hörð veðurátta.
1423 vetur harðtir og langur fyrir veðuráttu sakir, og orðleggur
Vatnsfjarðarannáll harðindi þessa veturs mikillega, en
Hannes biskup getur um, að hann hafi lagzt mjög þtingt
á um öll norðttrlönd. Annales medii kalla hann kynja-
vetur og Berghnus telur hann svo harðan um Eystrasalt,
að þá hafi menn getað gengið sjóinn langs með allri
Prússaströndinni, og frá Liibekk og Mechlenborg beint á
Kaupmannahöfn, og hafi verið reistar búðir og tjöld á
fsnum.
1425 telur Hannes biskup að aptur á ný hafi orðið vetur harð-
ur og langur, svo að allvíða hafi orðið fellir á hrossum
og sauðfje fyrir norðan land. Jón Espólín segir, að þessi
vetur hafi verið harður og mikill með felli á hrossum
og sauðfje.
1433 segir Berghaus að hafi verið mesti harðindavetur um
og suðurhluta norðurálfnnnar. Frostið byrjaði f Parfsarborg
34 31. desember 1433 og varaði 9 dögum fátt f þrjá mán-
uði; aptur byrjaði frostið seinast í marz, og varaði þá apt-
ur til 17. dag aprílmánaðar. í Hollandi var sífelld og
viðvarandi snjókoma í 40 daga.
1449 var samkvæmt Berghaus annálum fjarska-harður vetur
f Noregi.
1457 var svo mikið frost á Frakklandi að Seinefljótið lagði.
1460 voru þvílik feikna ísalög í Eystrasalti, að menn gátu geng-
ið yfir ísinn frá Noregi og til Lubekk. Dóná var lögð
með þykkum ís rúma 2 mánuði. Einnig Rhonefljótið, og
álítur Berghaus að til þess hafi þurft-fj|80C. mælistig. Á
þessu ári er þess og gelið, segir Berghaus, að hafið milli
Noregs og íslands hafi verið allt lagt. Á þessnm vetri,
segir próf. Gmetin, er mætt að frostið f Stberíu við
Jenísei á 58. gráðu norðlægrar breiddar hafi orðið 90