Alþýðublaðið - 08.04.1960, Síða 2

Útgefandi: Alþýðuflokkurinn. — Framkvæmdastjóri: Ingólfur Kristjánsson.
— Ritstjórar: Gísli J. Ástþórsson (áb.) og Benedikt Gröndai. — Fulltrúar
ritstjórnar: Sigvaldi Hjálmarsson og IndriSi G. Þorsteinsson. — Fréttastjóri;
Björgvin Guðmundsson. — Simar: 14900—- 14902 — 14903. Auglýsingasími:
14906. — Aðsetur: Alþýðuhúsið. — Prentsmiðja Alþýðublaðsins. Hverfisr
gata 8—10. — Áskriftargjald: kr. 45,00 á mánuði. í lausasölu kr. 3,00 eint.
FORSETAKJÖR
1 KJÖRTÍMABIL forseta íslands er útrunnið á
! |>essu ári, og hafa forsetakosningar verið auglýst-
; ar 26. júnT næstkomandi. Hefur nú verið frá því
j skýrt, að stuðningsmenn Ásgeirs Ásgeirssonar hafi
i toyrjað söfnun meðmælenda með framboði hans, og
: snunu þeir hafa vitneskju um, að forsetinn gefi kost
j á sér til endurkjörs.
Þessi tíðindi þýða vonandi, að ekki komi til
] kosninga, en Ásgeir Ásgeirsson skipi áfram forseta
] embættið. Hann hefur verið farsæll í því starfi
] ©g situr við vaxandi virðingu og vinsældir ár frá
' ári. Það er gæfa þjóðarinnar, að þeir menn hafa
] valizt til æðsta embættis lýðveldisins, sem lands-
| íólkið hefur kosið að sætu þar sem lengst, meðan
! starfskraftar þeirra leyfa.
NÁMSLÁN
I RÍKISSTJÓRNIN hefur nú langt fram á al-
] fpingi frumvarp um lánasjóð fyrir námsmenn er~
j lendis. Hefur verið varið stórum meira fé til að
; styrkja námsfólk við skóla í öðrum löndum nú en
\ siokkru sinni fyrr, og er ástæða til að ætla, að flest-
1 Ir eða allir þeir, sem af alvöru nema fyrir ævistarf,
] íái uppbættan þann skaða, sem gengisbreytingin
! ella hefði orðið. Verður nú miklu meira fé en áður
| lánað með 314 % ársvöxtum. Hefst greiðsla lánanna
jþrem árum eftir að námi lýkur og tekur tíu ár.
Þetta er ánægjulegt” skref. Það er rétt, sem
; Glyfi Þ. Gíslason menntamálaráðherra sagði á
: l>ingi í gær, að engin fjárfesting er skynsamlegri
íyrir íslendinga en fjárfesting í menntun æskunn-
!'
ar.
M) Hannes
á horninu
Hneyksli innan lög-
reglunnar.
ýV Fjandskapur gegn
þjónum réttvísinnar.
ýf Görótt á Litla-Hrauni
'Á' Úlpuþjófar og
glæpamenn.
ÞAP FER EKKI MILLI mála,
a3 allt frá npphafi hefur lögregl-
an legið undir þungri gagnrýni.
Ég man svo langt, að Iengi vel
var þessi gagnrýni byggð að því
er virtist á fullum illvilja og virð
ist það lengi hafa leglð í landi
hér að sýna yfirvöldum fjand-
skap — og þá fyrst og fremst
þjónum þeirra, sem landsmenn
Ihafa alltaf fyrir augunum. Það
var svo lengi, að ef lögregla
lenti í kasti við ölæðinga eða
slagsmálahunda á Öldunni í
Traðarkotssundi, við Fjallkpn-
una við Laugaveg eða Litla kaffi
húsinu, þá tók almenningur af-
stöðu með lögbrjótunum — og
veitti þeim oft lið.
ÞETTA VILL ENN brenna
við og þó hefur mjög breytzt um
til batnaðar. — Þess vegna er
það hörmluegt þegar hneyksli
verða innan lögreglunnar. Að
vísu er ekki annað sjáanlegt en
að geðbilaður maður hafi skrifað
hótunarbréfin til lögreglustjóra,
maður, sem þjáist af ofsóknar-
geggjun, en þegar hann svo kær-
ir lögreglumanna fyrir lögbrot,
þá fer málið að fá stærri svip.
Enn fremur bætir það ekki úr
skák þegar uppvíst verður sömu.
dagana, að lögregluþjónn í ein-
um stærsta kaupstað iandsins er
sekur um þjófnað og hefur jafn-
vel brotizt inn.
ÞETTA IIEFUR ORÐIÐ til
þess, að almenningur talar nú
mjög um að nauðsynlegt sé að
ástandið í lögreglumálum lands-
ins verði rannsakað til botns, því
að menn fullyrða að það sé gör-
ótt, Vel má vera að þær fullyrðr
ingar stafi af því, sem ég gat um
í upphafi, en ekki þæta uppljóstr
anir síðpstu daga úr skák. Það
er eðlilegt að aímenningur ætl-
ist til þess að ekkert finnist ó-
hreint í fari lögreglumíar. Samt
vil ég vekja athygli á því, að vel
geta komið fyrir slys í svo fjöl-
mennu liði og lögreglan er orð-
in. Og engir geta forðast að
menn geti orðið andlega sjúkir
meðan þeir eru í lögreglunni.
í SAMBANDI VIÐ ÞETTA vil
ég minnast á annað: Maður, sem
nýlega kynnti sér nokkuð ástand
ið á Litla Hrauni fullyrðir í bréfi
til mín, að það sé fyrir neðan
allar hellur, ekki þó fyrir at-
beina forstöðumannsins eða
starfsfólks vinnuhælisins, heldur
bókstaflega fyrir atbeina hins
opinbera. Hann segir meðal ann--
ars: „Þarna eru drengir fyrir
innan tvítugt, dæmdir fyrir úlpu
þjófnaði eða annað þvílíkt, ó-
spilltir að því er ég bezt gat séð,
en hpfðu lent á glapstigum.
Mann hryllir við því, að þeir
skuli dæmdir til þess að vera
innan um morðingja af ráðnum
hug, kynvillinga ög eiturlyfja-
neytendur. — Þetta tel ég vera
það allra hörmulegasta í þessu
máli.“
LENGI HEFUR VERH) rætt
um það, sem bréfritari minn gpr
ir að umtalsefnj. Ég hef að vísu
ekki ástæðu til að rengja um-
mæli hans, en ég á erfitt með að
sætta mig við það, að það sé £
raun og veru satt, að drengir
dæmdir fyrir úlpuþjófnaði, smá-
afbrot, sem oft stafa af slysni,
skuli þurfa að eyða hegningar-
tíma sínum meðal úrkasts og
hættulegra sjúklinga. Er ekki
ástæða til að taka þetta einnig til
rannsóknar?
Hannes á liornimj.
AÐALFUNPUR Fríkirkju-
safnaðarins í Reykjavík var
lialdinn sunnudaginn 13. marz
í Fríkirkjunni, f fundarbyrj-
un minníist prestur sgfnaðar-
iris látinna safnaðarmeðlima á
síðasfa kjörtímabili. —- Reikn-
ingar sýndu nokkurn tpkjuaf-
gang og hagur kirkjunnar er
góður.
Ingiþjörg Steingrímsdóttir,
Pálína Þorfinnsdóttir,
Þorsteinn J. Sigurðsson
og Vilhjálmur Árnason.
Sæluvikan
SAUÐÁRKRÓKI, 28.3. Sælu-
vikunni er nú lokið. Góð að<
sókri var að skemmtununum
seinni þluta vikunnar. Á loka-
dansleik, sem var í Bifröst, seld
ust 800 miðar. Revýu-kabarett-
inn var sýndur 4 sinnum, alltaf
fyrir fullu húsi. Skemmtunin
fór vel fram.
Varið ykkur á
Páskaferb / Öræfi
j X4. —-18. apríl.
! Ferðaskrifsfofa Páls Arasonar,
| Hafnarstræti 8— Sími 17641
| Húsgaguasmiðir
j Okkur vantar smiði vana innréttingum.
Hjálmar Þorsteinsson & Co. h.f,
] Klapparstíg 28. — Sími 11956,
Rekstrarfyrirkorriulag í
föstu formi og safnaðargjöld
hafa verið nægileg undanfarið
til að standa undir reþstri
kirkjunnar, Þó má það ekki
tæpara standa. Lokið er við að
skrásetja sögu Kvenfélags Frí-
kirkjunnar, sem er elzta safn-
aðarkvenfélag landsins. Söfn-
uðurinn varð 60 ára á sj, ári
og bárust honum við það tæki-
færi rausnarlegar gjafir. Mik-
ill áhugi er innan safnaðarins
fyrir að koma upp félagshejpa-
ili fyrir alla starfsemi safnað-
arfélaganna, og er unnið að því
eftir föngum. Samþykkt var
stofnun á sjóði í þessum til-
gangi og er stofnfjárhæðin 35
þús.
Reikningur Minningarsjóðs
Árna Jónssonar voru lesnir
upp oa samþykktir. Sjóðurinn
er nú að upphæð rúmar 38
þúsundir.
Safnaðarstjórn skipa nú:
Kristján Siggeirsson form.
Valdimar Þórðarson varafm.
Magnús J. Brynjólfsson rit.,
AÐ undanförnu hefur talsvert
verið leitað tJ Neytendasam-
takanna vegna kaupa á notuð-
um bílum. Hafa kaupendur tal-
ið, að þeir hafi á ýmsan hátt
verið blekktjr í viðskiptunum,
t.d. bifreiðin ekki í því ástandi,
sem seljandi hafi sagt hana
vera, þegar kaupin voru gerð.
Þá hefur komið fyrir, að selj-
andi hefur ekki haft löglega
heimild til að selja bílinn og
að hann hafi leynt kaupanda
skuldum, sem á bifreiðinni
hyíldu, þar sem veðbókarvott-
orð hefur ekki verið fyrir héndi
o.s.frv. Einkum er hætta á að
unglingar séu blekktir við kaup
á notuðum bílum.
Þó að bílasalar annist sölu
bifreiðar, eru kaupendur oft
litlu betur settir, þar sem marg-
ir bílasalar draga taum selj-
andá og líta á sig sem umboðsr
mann hans eingöngu. Auk þess
sem Neytendasamtökin hafs
gefið út -„Leiðbeiningar uxn
kaup á notuðum bílum“, sem
veitir margvíslegar upplýsing-
ar, hyggjast þau reyna að stuðla
að því, að einhverjar breyting-
ar verði fljótlega gerðar á þess-
um málum.
Væntanlegir kaupendur not-
aðra bíla eru hvattir til að at-
huga:
1) Skoðið bílinn mjög vand-
lega áður en samningar erui
gerðir og hafið helzt kunnáttu-
menn með í ráðum.
2) Hyggið vel að samnings-
gerðinni. Hafið samninga sena
ítarlegasta að því er snertir á-
stand bílsins og greiðslur,
Neytendasamtökin telja eðli-
legast, að löggjafinn geri svip-
aðar kröfur til bílasala pg fast-
eignasala, og telja heppilegast,
að lögin um fasteignasölu verði
endurskoðuð í heild og látitt
tala til þílasala. „á
gj 8, apríl 1960 — Alþýðublaðið
í£ vOffl "ris oS “