Heimskringla - 30.04.1914, Síða 5

HEIMSKRINGCA
WINNIPEG, 30. APBÍL, 1914
T I M B U R
SPÁNNÝR VÖRUFORÐI
Vér afgreiðum yður fljótt og greiðlega og
gjöruin yður í fylsta máta ánægða. Spyrjið
þá sem verzla við oss.
The Eifipire Sash & Door Co., Limited
Phone Main 2511 Henry Ave. East. Winnipeg
| fengis í fylkinu, en í stórsölu má
verzla með Jiað! þá verða þeir
' að fylgja í því efni lagalfyrirmæl-
um, og íá ekki gjört mun manna,
! er sa-k ja um söluleyfið. A öllum
stöðum verður þessi verzlun leyfi-
leg, og yfirvöldin skyklug að veita
söluleyfi hverjum þedm, sem um
!það bdöja ojr uppíylla lagastafinn.
(fi'amhald á H. síðu)
LEIÐRÉTTING.

upptök mála og allúknmg þedrra
skuli verða utan þingsins. Frum-
vörpin mega koma frá hvað
flokki manna, sem vill, inn fyrir
þingið, — þingið skyldað til að af-
greiða J>au og láta ganga til al-
mennrar atkvæðagreiöslu um >þau.
Og nái þau staðfestingu á þann
hátt, verða þau að lögum, án
þess þingið hafi meir um það að
segja. Nú skuluð þér sanna til,
yerði þetta gjört, er ekki einungis
bindindismönuum' veittur sá laga-
réttur, að koma sínu máli íram,
heldur vínsölunum lika, — sé ann
ars mögulegt, að kalla þetta
1 a g a - rétt, sem er stjórnarskrár-
brot.
í Oregon, Washington og öðrirn
stöðum, þar setn “bein löggjöf” á
sér stað, Jjurfa að eins 5—8 pró-
sent kjósenda til þess að heirnta
af þinginu lagafrumviirp, er vísaö
skuli svo aftur til almennra at-
kvæða. þegar nú þess er gætt, að
nærri helmingur fylkisbúa, og ibúa
Wínnipeg borgar eru titlendingar
frá ýmsum meginlandsríkjum Ev-
rópu, þarf eg ekki að benda á,
hvert Jretta gietur leitt. Létt verð-
ur þá fyrir áfengissalana, að krefj-
ast þess, að samin verði lög, er
afnemá alt héraðsbann, og þau lög
svo lögð undir úrslit almennra
kosninga. Opnast Jxim þá leiðin
til þess, að ónýta það, sem stjórn-
inni hefir áunnist með hinum
happasælu héraðsbannlögum.
Iikki verður með sauni sagt, að
áiengissalar hafi ekki kraít til J>es
að brjóta málum sínuim braut.
Og eftir núverandi kringumstæð-
um, sem eg heii bent á, virðist
mér sem úrslitin geti orðið í
hæsta mátai slysaleg bindinddsmál-
um vorum. þess vegna segi eg
það, að bindindisstefna Liberala er
hrófatildur og hégómi. það er ein
með auðvirðilegri ilokksbrellum,
en eg gjöri ráð íyrir, að menn
þeir, seni sömdu þenna fið stefnu-
skrárinnar, sem flestir eru óvanir
öllum lagasmíðum, hafi ekki at-
hugað gljúfrin, sem þeir eru að
falla í með J>essari tilvonandi lög-
gjöf. Aldrei fvrr hefir bindindis-
málið verið í meiri hættu statt
hér í fylkinu en nú, og því nauð-
synin meiri fyrir bindindismenn að
lialda hópinn og verjast vonbrigð-
um og áföllum, er koina hljóta, ef
bindindislöggjöf fylkisins er um-
snúið, og íeitt i lög “bein lög-
gjöf”, ■ einsog heitið er af I.iberöl-
tim.
Herra forseti, hætta sú, sem
stafað getur af “beinni löggjöf”,
setn Liberalar b.jóða, er nægilega
sjálfsögð og miki] til Jiess að
vekja hinn megmastal óhug meðal
bindindismanna og annara bind-
indisvina. Liberal flokkurinii, frá
sjónarmiði réttar og laga, lofar
ekki einu einasta atriði t i 1
hjálpar bindiiiddsmáldnu. Bind-
indisfólkinu segfa þeir, að J>að
skttli nota hina fvrirliuguðu
“beinu löggjöf", og lengra nær
ekki ábvrgð þeirra, hvernig sem
fer. þingi Jteirra kemur þetta ekk-
-------- '
21 aifvopnaðir, svo öllJ
>arátta verði árangurs-!
ert viö. þeir geta Jivegið hendur
sínar frammi fyrir fólkinu, — það
ber alla ábyrgðina.
Eg held eg sé btiinn að gjöral
þetta atriði svo skýrt, að bindind-
ísinenn fái séð, í hverju hættan er
fólroin, — að þeir fái séð, að líkur
eru meiri til, að }>eir missi það,
sem þeim hefir bœzt um síðastlið- j
in 15 ár, og að hættan er sú, að |
vér vcrðnm
framtíöarbar
laus.
áleö því að engum fær dulist, að
]>etta bindindislaga loforð J>eirra ,
er hrófatildur og heimska, frá
lagalegu sjónarmiði, þá mætti,
benda á liina hfiðina og ræða hana ■
um stund. Eg ætla ekki að setja ;
svo, að Liberalflokkurinn endurtaki j
sdg sjálfan, á bindindisspursmál-
inu, <aö einsog Jxir komu fram i
sambandinu, svo liagi ]>eir sér
í fylkimi. þið munuð minnast, J>ess
að saímibandsstjórndn lofaði, að
hún skyldi legi'ia undir úrskurð
almenniiig.s vínsölultannslög fyrir
Canada ríkið, og fylgja svo fraim
þeim úrslitum. þetta skeði áriö
1898. Eftir atkvæðagreiðsluna
stóðu málin þaimig : að með
banni greiddu 2 7 8,380 manns
atkvæði, en á móti 0 6 4,6 9 3.
Höfðu þá bannmenn í meiri hluta
13,687.
WILFRID SKEXTTI ÞVi
EKKL!
tíamkvæmt siöveuju sannra Lib-
erala, skeytti tíir Wilfrid þessu
máli svo ekki tiðara. Úrslita-
skýrslunni Jiey tti bann á gólfiö, og
málið var ekki vakið upp aftur.
Eg ætla ekki að. staöhæfa, að Lib-
eralar hér í fylkinu iari að }>essu
dæmi, og svíki loforð sín við kjós-
endur, en þeir hafa játaðjþann á-
setning hjá sér, að komist J>eir til
valda, skuli J>eir kasta burtu Jiing-
ræöinu og setja í þess stað “beina
löggjöf". En sietjum svo, er J>eir
hafai tekið svið atjórn, að ábyrgð-
in, sem því iylgir, vekji lijá }>eim
þá réttlætistilfinningu og föður-
landsást, að þeir sjái sér ekki fært
að íramíylgja loforðutni sínum, —
hvernig standa loforð þeirra þá
gagnvart binddndismálinu ? tíetj-
um svo, að ]>eir efni þau. Alt,
sem stefnuskráin heimtar, er
Jyetta : “ s a m ú ð m e ð b i n d -
indis ú t b r e i ð
flvtur það málið
Forinin Jieirra lýsti
nokkrum dögum, að sjálfur væri
hann á nió'ti, að afnema “veitinga
borðið”, og á sína ábyrgð vildi
hann ekki ilytja frumvarp |>ess efti
is í þinginu. Ilann sagðist vilja
levfa bindindisfólHnu að semja
þetta frumvarp. Hann skyldi láta
samþykkja Jiað í þinginu, með
J>ei,m viðauka, að svo yrði að
ganga til almennra atkvæða utn
bað. Fái það saoiþykki meiri
hluta, þá skuli það verða að lög-
um. Annars ekki.
HVERJAR VERÐA AFLEIÐ
INGAR.
Nái það samþykki meiri hlutans
verður tekið Erir alla smásölu á
s 1 u ", líkki
langt áleiftis.
þvi vfir fyrir
Heimskringla, dags. 23. apríl
getur þess, að hr. G. Magnússon,
Framnes, hafi kvartað um, að
“heilbrigðdsnmsjón ]>ar væri léleg”.
Eina ástæöan fyrir þessari stað-
hæfing virðist sú, að bóluefni sé
ekki fáanlegt, og er ]>etta mis-
skilningur.
tíama daginn, sem eg frétti (á
skotspónumi), að bóluveákin væri
á Gdmli, telefónaði eg llr. Dunn,
og fékk vissu fvrir, að fréttin var
sönn. þá telefónaði eg strax Mr.
E. M. Wt>od, Sec’v Prov. Board
of ILealth og bað liatm' um bólu-
setningar-efni, -og var eg búinn að
fá |>að degi fyrr en Dr. Dunn. Síð-
an hefi eg bólusett |>á sem vil-ja.
Lög landsins hvorki leyfá né
heimta, að menn séu bólusettir,
án þess }>eir óski þess, — svo
framt, aö heilbrigöisnefnd fylkis-
ins skvldi menn ekki til þess.
Eins og Mr. G. Magnússon veit,
halfa mislitigar, skarlatssótt og
barnaveiki (diptheria) stungið
niður hér í bygðinni síðan eg
við heilbrigðisumsijón hér,
hversu '>essi veikindi hafa
breiðst eða hvaiða skaða J>au hafa
gjört hér, vita bygðarmenn, en
J>að er öruggasti dóimurinn um
heilbrigðisumsjón bvgftarinnar.
Arborg, Man., 27. apr. 1914.
J. P. P á 1 s s o n,
Headth Officer.
ser
tók
°E
út-
Athugasemd.
Ilerra ritstjóri Ilkr.
Viltu gjöra svo vel, að l.já eitir-
fylgjandi línum rúm í blaði þínu ?
í 25.- númeri ílkr. birtist grein
með fyrirsögninni “Fréttabréf frá
Wild Oak og Langruth”, og var
orðið “Fregnritairi” neðanundir.
Tilgangur minn ineð þessum lín-
um er ekki að láta neitt i ljósi á-
lit mitt á grein þessari, hvort
hún flytur sannindi eða ekki, —
hvort hún er skrifuð í fréttaskyni
eingöngu eða ekki, — hvort hún er
Jiörf efta óþörf.
En eg liefi lveyrt dálítið mis-
jafna dóma um framangreindan
fréttapdstil, og mér hefir einnig
borist til eyrna, að eg sé höfundur
hans, og |>að er það síðarnefnda,
sem livetur mig til að senda þér
]>essar línur, og á J>ennan hátt til-
kvnna fólki i Jæssu nágrenni, að
fréttabréfið framangreinda er ekki
eftir mig skrifað.
það kcmur fyrir, aft svona lög-
uð bréf, sem eru nafnlaus, verða
ýmsum eigmið, sem eiga . alls
engan hlut að tnáli, og þéir, sem
grunaðir eru, verða fvrir umtali,
sem kemur þeim í óvingan við þá,
sem fréttirnar eru sagðar af.
]>eir eru hafðir fvrir rangri sök,
en “Fréttaritarinn” er oftast ó-
hultur og sízt grunaður, því hann
hrevtir oftast stvlsmáta og orða-
tiltækjum, svo hann verftur nmiffl-
ast ]>ektur.
Mér virðist óþarfi fvrir neinn.
að dvlja nafn sitt allgjörlega. ef
hann hefir flutt sannar og óvktar
Ivsin^ar af stöðum og viftburft'um,
og því veldur það illum grun, J>eg-
air höfundi finst þörf á að leyna
nafni sínu.
Virðingarfylst,
S. B. O 1 s o n.
HLUTAKAUP I EIMSKIPA-
FÉLAGl ÍSLANDS.
Aður anglýst...........kr. 187,925
Frá Blaine
Tliorsteinn Jónsson.... 25
Krá Wadena
Thos. l'atnsdal.......... 1,(K)0
Frá Winnipeg
Swain Swainson.............. 200
P. S. Pálsson............... 100
Magnús Einarson............. 100
Sigfús Brynjólfson........ 1,000
Frá Mountain
Magnús Bjarnason....... 50
Frá Foam Lake
S. Th. Thorne............... 100
Erík Eríkson................. 25
Thorst. Markússon...... 25
E. F. Haildorsson............ 50
Jón G. Breiðdal.............. 25
Einar Hrappsted.............. 50
C. .1. Helgason............. 200
Helga Guðmundsdóttir.. 50
Prá Wynyard
IJaul Johnson................ 50
S. S. Bergmann.............. 200
Paul Bjarnason.............. 500
Frá Glenboro
Árni Sveinsson.............. 500
(áður lofaö 1,000 kr.)
kr. 192,175
HERBERGI TIL LEIGU
Að 674 Alverstone stræti fást tvö
björt og Jiægileg herbergi: annað er
stórt, liitt minna: öll nútfma þæg-
indi húsa eru inni. Fæði fæst ef
óskað er. Stórt og vandað svefn-
balcony fæst einnig í sama húsi.
Reglusamt og ]>rifið fólk einungis
tekið inn. Rentu skilmálar sann-
gjarnir.
Talsími Garry 4161 1.33
««an«ö»«u xtittxxmtituiiiitii
« STÚLKA »
« — «
i: sem vön er hússtörfum og »
« kann lítið eitt til matreiðslu, »
♦♦ óskast í vist. Verk létt og »
» fáir í heimili; gott kaup og »
« umsækjendur beðnir að snúa »
« sér til undirritaðra »
« MRS. SCHIFLEY «
« 653 Beverley St., Winnipeg 8
«««««« «»««»« «»«»««««
Komið á hrerjum degi pesaa viku
Komið snemmaog fáið bestu sætin
Góðar myndir—Góðir hljóðfæraleikendur
Á kvöldin 10 cent
á daginn 5 og 10 cent
STÚLKA
getur fengið létta vist á góðu ís-
lenzku heimili. Gott kaup goldið
fullkominni stúlku. Hkr. vísar á
staðinn.
FUNDARBOÐ
Bændaverzl.fél. “The ColdweU Far-
mers Co.” hefir ákveðið að halda
almennan fund í I.O.G.T. Hall á
Lundar þann 9. maí næstk., kl. 1
e. h., til að leita eftir undirtektum
bænda umhverfis ineð að gjörast
meðlimir félagsins og setja á stofn
félagsverz.lun í ofannefndum bæ.
Nefnd manna hefir verið kosin
til að mæta á fundinum og skýra
frá tilgangi og framtiðarhorfum
félagsins.
öskað er eftir, að sem fiestir
sæki fundinn.
Otto, 27. april 1914.
í umboði nefndarinnar,
M. Kristjánsson
ATVINNU TILBOÐ
Piltur, 12, til 14 ára gamall,
duglegur og áreiðanlegur, getnr
fengið atvinnu nú J>egar. Hver,
sem sinna vill tilboðinn, tali við
r. S. P á 1 s s o n.
skrifstofu Hkr.
H. J. Palmason
Chartered Aceountant
807-809 Somerset Bldg.
Phone Main 2736
Ungfrú Jóhanna Olson, píanó-
kennari, heldr r e c i t a 1 með
nemendum sinum 18. næsta mán-
aðar í Goodtemplarahúsinn. Aug-
lýsing síðar.
»»»«»»«»»»««»«»»«
HERBERGI TIL LEIGU
Stórt og gott uppbúið her-
bcrgi til lcigu að 630 Sherb.
Str. Telephone Garry 270.
Victor B. Anderson
«««8»»ö««»»ö«««««
IU.N S. ALtXÍmtll
Heyrðu landil
Það borgar sig fyrir J>ig að láta
HALLDoR METHÚSALEMS
byggja þér hús
Phone Sher. 2623
J.G.HAR(«Cai<d
WgMMrt VVNOLE
WHOLEaALE fi.Rf.TAJL
334 Main *t
Winisi I Prr.
OQ
'Q
f
umitep
MsKiTfÖBÁ
dK
I

-------VICO------------------------
Hið sterkasta gjöreyðingar lyf fyrir skordýr
Bráðdrepur öll skorkvikindi svo sem, veggjalýs.
kokkerlak, maur, fló, melflögur, og alskonar siná-
kvikindi. Það cyðileggur eggin og lirfuna, og keiimr
' þannig í veg fyrir frekari ójiægindi.
Búið til af
I PARKIN CHEMICAL CO.
400 McDermot Avenue
Phone Garry 4254 WINNIPEG
Selt í öllum betri lyfjabúöum.
t___________________:
ðum. f
Auglýsing
um umsókn veitingaleyfa.
Eftirfylgjandi umsóknir um end
i urnýjun veitingaleyfa hafa oss verið
i sendar og verða þær íhugaðar af
! fulltrúum veitingaleyfa nefndarinn-
| ar, í Winnipeg, fyrir fjórða umdmi
á skrifstofu yfirumsjónarmanns veit-
ingalcyfa. að 261 Fort Street, klukk-
an 2.30 e. h., Miðvikudaginn. 20 dag
maí inánaðar, 1914.
Julius Ix>ts, 3'he Gimli Hotel, Gimli.
II. A. Shultz, The I.akeview Hotel.
Gimli.
i Edward Windebank, The Einpress
j Hotel, Winnipeg Beaeh.
John Dew. The King Edward Hotel
Winnipeg Beacli.
Ennfremur fyrsta umsókn frá:
Delpiús Menard, The Delaval Hotel.
Fisher Braneh.
Dagsett í Winnipcg, )>ann 21 dag
í apríl inánuði, 1914.
M. .1. JOHNSTONE,
Yfirumsjónarinaður veitingaleyfa
216
Sögusaín Heimskringlu
Jón og Lára
117 218
Sögusafn Heimskringlu
til ég, Jón Treveirton, sami maður og Chicot, stóð
íramrni fyrir heinnnuiu svo svívirtur, að engin sak-
laus stúlka hefði viljað vita af mér sem manni sín-
nm. Til hvaða gagns fyrir mig, efta vesalings dánu
konuna, eða íyrir maunfélagið jgat yfirheyrslan veriö ? j
‘Tdl þess gagns, að sakleysi yðar ef þér eruð j
saklaus — iiejyþi sanuast. Nú eru öllatrik á móti
yður’. .
‘Hvernig gat ég sannað sakleysi mitt. Eg got i
enga aðra) sönnun gefið lögreglunni en yður dreng- ]
skapar-orð mitt — fyrir því, að ég hefi aldrei lyft i
hendi minni gegn konunni, þrátt fyrir beiskyrði, sem
okkur fóru á milli. Eg reyndi að frelsa hana, þvl
ég elskaði hana einu sinni. Nei, hr. Gerarð, ég er
enginn grimdarseggur. þegar ég horfði á Desrolles ,
og konurnar þessa nótt, kom mér til hugar, að ég
yrði máske áliiinn morðinginn, og yrði því yfir- ,
heyrður og líf mitt opinberað, ef ég yrði kyr, — en
eí ég fiýði, losnaöi ég ef til vill við alt þetta. Er j
ég mjög1 ásakandi, J>ó ég reyndi að nota Jænna mögti-
leika, og yfirgefa hið eldra líf tnitt ?’
'‘Engin manneskja getLir yfirgefið líf sitt á þann
hátt’, sagði Gerarð'. ‘Ef þér eruð saklaus, þykir
mér þaft slæmt yðar vegma, og ennþá lakara vegna
konu yftar’.
‘Já, þér hafið ástæðuu til að vera hryggur henn-
ar vegna1’, sagði Treverton með þögulli sorg, sem
liafði áhrif á þenna /mann, er hélt liann vera sekan.
‘Guð hjálpi henni, vift liöfum verift svo gæíurík. En
ef Eftvarft Clare heldur okkar láni i sinni hendi, þá
er frifturinn horfinn’.
þeir voru nú komnir dft Manor House og biðu
þar þegjandi. Lára og Celia töluftu fjörlega saman,
en Eftvarft gekk þögull og hugsandi á eftir þeim.
Tón Treverton rétti Celiu hendi sína, en kvaddi
ESvarft fremur sty'ttíngslega.
Jón og L á. r a
llð
mundi
svo er hann nú
‘Verið þér sælir, hr. Gerarð’, sagöi hann með degr Drengirnir verfta oft að láta sér nægja súpu
kaldri kurteisi. ‘Komdu, Lára, ef að Celia ætlar kvölds og morgna’.
heim til dagiverðar megum við ekki tefja fyrir henm’. 'Aumingja drengirnir’, sagöi CeHa. Eg er lirædd
‘Skyldan ræður yfir tílhneigingunni’, sagfti CeHa.«m, að Eðvarð eyði eins miklum peuingum fyrir
hlæjandi. 'En hvað þér virðist djúpt hugsandi, hr.^ófa og vmdla, ems og skozkur unghngur
Gerarð’, sagði hún. ‘Eru nokkur sérstök veikindi í V???®1 af meö vlð 1,askola>
sjúklinguin vÖar í L-andon, sem vekja hjá yður ó- s a •
r£,a ?> ‘puría skald endilega að vera eyðí>lus’eg«ir ?
‘Eg hefi tmirga alvarlega veika menn í minni nm- '% veit ekki, en þau viröast hafa tilhneigingu til ;
sjón, ungfrú Clare, en ég var ekki að liugsa nm þá lff8- Hugsanir þeirra eru í skýjunum, en skeyta !
núna’, sagöi hann ]>rosandi. ‘Flestir sjúklingar min- c kert um viðskifti daglega lífsins .
ir þjást af ólæknandi veiki’. Þau «c,1gu þegjandi stundarkorn.
‘Vesalings fólkift! Er það landfarsótt ?’ ‘>aö var heimska af mér, með minu lundarlagi,
‘Nei, það er viðlofttindi sýkd • Fátækt’ aö dast aö stúlku eins og hún er’, hugsaði Gerarð,
‘Atimingjarmr! þá kenni ég í brjóstt «m þá. - 'Ln j máJ>° skemta m%me* ' , .. .
Eg hefi sjálf Tundift til fátæktar við og við’. L ^U^bhkl S,6ar k°m E6varð tÚ hans °« *>r€lí 1
h ihandlegg lians.
‘F.r það skoðun yðar, ungfrú, aft hefftarmar, sem ,NÚ> s.a öi hann -hvað átti sér stað milli vkkar
á heima lijá foreldrum sínum og fær alt, sem hun Trevertons ?’
þarf, beri fult skyn á þýðingu orftsins fátækt ? ‘All-mikift og þó lítið. Eg vorkenni honum’.
‘Já, það er álit m'itt, hr. Gerarð, en þér byggift ‘þér haldið þá, að hann hafi ekki myrt konu
á röngum grundvelli. Ungar stúlkur, sem eru hjá sína?’
| foreldrum sinum, fá ekki ávalt alt, sem J>æ.r þuría. ‘Eg veit ekki. ]>aft er huHnn leyndardómur. Eg
Eg hefi sjálf reynt, hvað það er að vanta sexhnepta vil ráfta yftur til, nft láta málið afskiítalaust. —
! glófa, og geta elcki fengið þá’. ITvaft gagti hafift þér af, að gera konu hans ógæfu-
‘þér hafið aldrei re}-nt, hvernig er aið vanta sama ? Ef hann er sekur, kemur hegningin fyr efta
i brauð ?’ síðar. Ef hann er saklaus, verður ónotalegt fyrir
‘Mér fellur ekki vel að borfta brauft’, svaraði yftur, 'alft hafa ofsótt hann’.
| Celia. ‘Haldift þér, aft ég sé slíkur heigull, aft ég vilji
‘(*), ungfrti Clare, Jiegar ég var stúdent víft Mare- ekki láta yfirheyra hann ? Eg, sem hefi elskaft Láru
! schal háskólann í Aberdeen, sá ég oft nnga og hor- og mist hana. Setjum svo, aft hann væri ekki sekur
I aða menn ganga um göturnar, sem hefftu þakksam- um fnorftift, en þá er hann samt sekur um svik gegn
1 lega J>egiS, aft borfta brauS, J>ó ekki væri þnft sem konu sinni og umsjónarmönnum Jasper Trevertons
| bezt balkaft. þegar skozkir prestar senda sonu sína eignanna. Hann hefir ekki meiri heimild til Manor
á háskóla, geta þeir ekki ávalt gefift þeim svo mikla House en ég. Giftíng hans og Láru er engin gifting.
peninga, aft ]>eir getí fengift sér dagverft á hverjum Á ég aö ]>egja, þegar ég veit þetta alt?’
‘Að opinbera J>að, sem J>ér vitið, mundi eyfti-
leggja Láru og gera liana að betlara. þannig breyt-
ir enginn vinur’.
Henni anundi sárna, en betla þyríti hún ekki því
hún hefir nokkrar árlegar tekjur út af fyrir sig’.
‘Og Manor House vrfti selt og fyrir verft J>ess
bygt sjúkrahús?’
‘Ákvörftunán í erlöaskrá Jasper Trevertons hljóö-
ar svo, eöa réttara skipar svo fyrir'.
‘Sem læknir ætti þaft að gleftja mig, en sem
mann getur }>aft ekki anuaft en hrvgt mig, vegna frú
Treverton. Ilún viröist elskal mann sinn'.
‘Já’, svarafti Eðvarð, ‘honum hefir tekist að tæla
hana, en þegar hún fær að vita, að Jón og Jack er
sami niaðurinn, hverfur máske dýrðin’.
Gerarð svaraði engu. Hann skildi, að Eðvarft
hatafti Jón Treverton, og iðraðist eftir að hafa hjálp-
að honum.
Allan daginn var hann i þungu skapi að liugsa
lnigsa nm Trevertons hjónin, svo hann gat ekki not-
ið skemtunarinnar af samveru sinni með Celiu. Meft
morgunlestinni ætlaði haíin til T.ondon, og þó prest-
urinn byfti honum að dvelja lengur, var það gagns-
laust.
‘Eg má ekki vera lengur í burtu frá sjúklingum
mínum. þeir fáu af þeim, sem borgá mér, immctn
reiðast mér’, sagði liann.
‘En þér takið yftur þó frí með köflum til aft finna
ættingja vftar?’ spurfti frúin.
‘Nei, frú Clare, ég á enga ættingja. Eg er síft-
asta greinin á visnu tré’.
‘þaft er sorglegt’, svarafti frúin og stnndi.
Celia stundi líka og leit hluttekningarlega á Ger-
arft, og hluttekning í bláu augunum hennar CeHu var
tilfinning, sem maftur gat ekki fyrirlitift.
‘Ef þér viljið lej’Fa mér aft koma aftur einhvern-,