Alþýðublaðið - 07.05.1960, Qupperneq 2

mmmmíMÞ
Úígefandi: Alþýðuflokkurinn. — Framkvæmdastjóri: Ingólfur Kristjánsson.
! — Kitstjórar: Gísli J. Ástþórsson (áb.) og Benedikt Gröndal. — Fulltrúar
\ ritstjórnar: Sigvaldi Hjálmarsson og Indriði G. Þorsteinsson. — Fréttastjóri:
Björgvin Guðmundsson. — Símar: 14900 — 14902 —14 903. Auglýsingasími:
14906. — Aðsetur: Alþýðuhúsið. — Prentsmiöja Alþýðublaðsins. Hverfis-
L'ata 8—10. — Áskriftargjald: kr. 45,00 á mánuði. í lausasölu kr. 3,00 eint.
Niðurgreiðsíurnar
| i UMRÆÐUM um efnahagsmál er mikið talað
; um fjárhagsleg afskipti hins opinbera af atvinnu-
, rekstri og viðskiptum í landinu. Er þá tíðum nefnt
| ?,styrkjakerfi“, „uppbætur“, „niðurgreiðslur” og
: deira slíkt, og ekki gerður greinarmunur á. Þess
i vegna segja andstæðingar stjórnarinnar, að hún
j Siafi ekki afnumið styrkjakerfið, heldur bætt við
I nýjum niðurgreiðslum.
j Rett er að gera mun á styrkjum til útflutnings
j íramleiðslu annars vegar og niðurgreiðslum innan
| lands hins vegar. Þegar ríkið tekur fé af almenn-
í ángi til að greiða til útflutningsatvinnuveganna, er
i það óeðlileg ráðstöfun, sem byggist á röngu gengi.
| Slíkt kerfi kemst brátt í hinar næstu ógöngur, eins
og íslenaingar hafa reynt. Allt slíkt hefur nú verið
{ afnumið.
i Niðurgreiðslur á vöruverði innanlands eru allt
I apnars eðlis. Þær eru í eðli sínu tilflutningur á 1
íekjum. Menn greiða tolla og skatta, sem í heild
i eggjast fyrst og fremst á þá, sem peningaráð hafa. |
Þetta fé er notað til að lækka verð á mjólk, kjöti
og öðrum nauðsynjum, sem allir nota og þeir mest,
sem síærstar hafa fjölskyldurnar. Kaupi maður til
dæmís 100.000 kr. bíl, stendur smásöluskatturinn
einn undir niðurgreiðslum á rúmlega 1200 lítrum
.mjólkur.
Þeir sem gagnrýna niðurgreiðslurnar innan1-
lands verða að gera sér grein fyrir, hvaða afleiðing
ar afnám þeirra mundi hafa. Mjólk mundi hækka
um 2,53 kr., dilkakjöt mundi hækka um 9,53 kr. 1
kílóið, smjör um 34,35 kr. ldlóið, smjörlíki um
7,99 kr. kílóið og svo framvegis.. Alþýða manna
foorgar ekki skatta og tolla í svipuðu hlutfalli við
neyzlu af þessum vörutegundum. Það er vissulega
réttlát ráðstöfun í eðli sínu, að taka tolla af lúxus
vörum til að tryggja alþýðuheimilinu ódýrara
mjólk og kjöt.
I Vissulega má segja, að framkvæmdagallar
séú ýmsar á niðurgreiðslunum innanlands, og þörf I
sé á að hafa gát á áhrifum þeirra á hag framleið-
I enda. fín í eðli sínu eru þessar niðurgreiðslur hluti
i í tekjuskiptingu hins opnbera meðal þegnanna.
Mandsetjari
óskast
Alþýðublaðið
2 7. maí 1960 — Alþýðublaðið
ÞAÐ má nú teljast næsta ör- i
uggt að Mikail Tal verði næsti |
heimsmeistari í skák. Hann
náði yfirhöndinni í 19. skák-
inni, sem tefld yar á þriðjudag.
Skákin fór í bið og átti fram-
haldið að teflast í dag, en al- |
mennt var búizt við að Tal
mundi vinna biðskákiná, eða
Botvinnik jafnvel gefast upp j
án framhalds. Fari svo, hefur
Tal tryggt sér llVz vinning
gegn 7V2 vinningi Botvinniks
og þarf því aðeins einn vinn-
ing úr fimm skákum til þess
að verða heimsmeistari í skák.
Heimsmeistarinn, sem hafði
svart í 19. skákinni, valdi hol-
lenzka vörn og brá snemma út
af venjulegum leiðum. Síðan
reyndi hann að ná frumkvæð-
inu, en með t ímaþundinni peðs
fórn tókst áskorandanum að
snúa atburðum sér í hag og var
sjálfur kominn með peð yfir
og góða stöðu eftir 30 leiki.
Þegar skákin fór í þið 11 leikj-
um síðar, hafði Botvinnik ekk-
ert mótvægi fyrir hið glataða
peð, og þar sem þungu menn-
irnir voru þá enn á borði, en
kóngsstaða Botvinniks ótraust,
var þess ekki að vænta, að
hann gæti haldið skákinni til
lengdar.
Hér kemur skákin. Tvítt Tal.
Svart Botvinnik.
1. c4 f5 2. Rf3 Rf6 3. g3 (Þetta
afbrigði af hollenzkri vörn hef-
ur verið kennt við Leningrad
og er það vinsælt í Rússlandi).
4. Bg2 Bg7 5. d4 d6 6. Rc3 e6
(Óvenjulegur leikur. Skákfræð
in mælir með 6. —0—0 og síðan
Rc6 eða c6) 7. 0-0 0-0 8. Di2
(Hvítur undirbýr e4 til þess að
geta náð þrýstingi á e-línunni)
Ri6 9. Hdl De7 10. Hbl a5
(Svartur vill ekki leyfa hvít-
um að leika b4) 11. a3 Rd8 12.
e4 fxe4 13. Rxe4 Rxe4 14. Dxe4
Rf7 (Svartur hótar nú að leika
15. —e5 og 16. —Bf5, en hvít-
ur kemur í veg fyrir slíkt) 15.
Bh3 Df6 16. Bd2 d5 (Botvinnik
getur ekki beðið aðgerðarlaus
á meðan Tal bætir stöðu sína
með Bc3 og beinir síðan skeyt-
um sínum að veiku e-peði
svarts) 17. De2 dxe4 (Botvinnik
getur ekki haldið peðinu til
lengdar, betra var því 17. —
Rd6 18. Rg5 Rxc4 o.s.frv.) 18.
Bf4! Rd6 19. Rg5 He8 20. Bg2
(Nú hefur hvítur flest að skot-
spæni, og peðið vinnst aftur
með góðri stöðu) Ha6 21. Re4
Rxe4 22. Bxe4 b5 23. b3 cxb3
24. Dxb5 Hf8 25. Dxb3 Hb6 26.
De3 Hxbl 27. Bxbl Bb7 28.
Ba2 Bd7 (Botvinnik tapar nú
peði, en vonlaust var að verja
alla veikleika til lengdar, hann
kýs því heldur þann kostinn, að
halda mönnunum í hreyfanleg-
um stöðum) 29. Bxd5 exd5 30.
Bxc7 a4 31. Hd3 Df5 32. Be5
Bh6 33. De2 Hc8 34. Hf3 Dh3
35. Bc7 Bf8 (Vitaskuld ekki 35.
—Hxc7 sökum 36. De8t Kg7
37, Df8t mát) 36. Db5 De6 (Ef
36. —Hxc7, þá 37. Dxdpt Kg7
38. De5t og síðan 39. Dxc7) 37.
Be5 Dc6 38. Da5 Ha8 (Hvítur
hótaði 39. Hc3!) 39. Dd2 Hc8
40. Kg2 Dd7 41. h4
í þessari stöðu hugsaði Botx
vinnik sig um í nær 35 mínút*
ur áður en hann innsiglaði bið-
leikinn. Erfiðleikar hans eril
svo miklir, að óvíst er að hann
haldi baráttunni áfram, en eins
og áður segir átti biðskákin að
teflast í dag.
!
Biðstaðan:
Hvítt: Tal: Kg2 Dd2 Hf3 Be5
a3 d4 f2 g3 h4.
Svart: Botvinnik: Kg8 Dd.7
Hc8 Bf8 a4 d5 g6 h7.
búa sig undir síldveiðarnar. \
Botvinnilc gaf skákina. '
Aðalfundur
Nemenda-
sambands
Kvennaskól.
AÐALFUNDUR nemenda-
sambands Kvennaskólans í
i Reykjavík var haldinn 28. marz
! s. 1. f Tjarnarcafé. Fundurinu
var mjög vel sóttur. í stjóra
voru kjörnar, form. frú Ásta
Björnsdóttir, varaform. frii
Regína Birkis, gjaldk, Guðrúni
Þorvaldsdóttir, ritari Margrét
1 Sveinsdóttir, meðstj. Sigríðuif
! Rögnvaldsdóttir. Ákveðið var,
að nemendasambandið tæki
, upp þann sið að halda hóf áo
hvert fyrir þær stúlkur, sem
útskrifuðust hverju sinni, og
verður fyrsta hófið haldið í
Lídó miðvikudaginn 25. maí n.
k. Gefst þá hinum ýmsu ár«
göngum ákjósanlegt tækifæri
. til að hittast og minnast skóÞ
1 ans. <
Skemmt sér við að
liorfa á revyu.
ýV Hugsað um revyu-
söngva og borið sam-
an
’jíj' Allir skemmtistaðir
eru fullskipaðir.
ÞAÐ ER GOTT að fólk geti
skemmt sér. Ég sá það í fyrra-
kvöld í Sjálfstæðishúsinu, en
Laufið þeirra þar er eina revían,
sem ég hef séð að þessu sinni.
Þessi smáþáttaleikur er léttur og
smellinn og mikið fjör og kátína
er á sviðinu frá upphafi til enda.
Það eru fáir menn, sem komast í
háifkvisti við Gunnar Eyjólfs-
son í stjórn slíkra leikja, svo
djarfur er hann, svo sviðsvanur
og hressandi.
ÉG HELD að þrjár revíur séu
í gangi í bprginni og nágrenni
hennar. Það virðist því vera
gróska í þessari skemmtigr.ein,
en menn munu minnast þess að
árum -saman lá hún niðri svo að
engin revía var sýnd, enda sögðu
menn þá, að næstum væri ómögu
legt að fá góða höfunda. í eina
er
nes
n i n u
tíð voru revíurnar mjög eftir-
sóttar hér í bænum, og minnist
ég framlags Reykjavíkurannáls
hf. í sambandi við það, og þá
fyrst og fremst: Spanskra nótta
og Haustrigninga. Þá sungu
Reykvíkingar mjög lög og kvæði
úr þeim.
ÉG VAR AÐ LESA ljóðin í
Laufinu. Skelfilegur samsetníng
ur er þetta. Hann er miklu lé-
legri en var fyrrum hvernig sem
á því stendur. En margir segja,
að það skipti ekki máli, heldur
lagið og sú meining, sem menn
geti fengið út úr því, sem sagt
er. Það má vel vera. Aðalatriðið
er, að fólk geti skemmt sér —
og það er rétt. En gamansöngva
er vitanlega hægt að hafa
smellna og vel gerða alveg eins
og hægt er að hafa þá illa gerða
og klúðurslega.
EN EF TIL VILL er skortur á
skáldum. Hélt ég þó, að þau,
sem vel geta ort, mættu leggja
sig niður við það, að semja góða
og smellna gamansöngva. Krist-
ján frá Djúpalæk og fleiri hafa
sýnt að þeir geta líka ort þann-
ig. Ég efast um að almenningur
geti lært þessi Ijóð, sem nú eru
sungin. — En hvað um þetta. Al
menningur skemmtir sér Iíka
við söngvana þó að þeir séu klúfl
urslegir.
DÝRTÍÐIN MAGNAST og við
erum á leiðinni inn í nýtt efna-
hagskerfi, sem fullyrt er að munj
d.uga til þess að skapa öryggi uml
atvinnu og afkomu innan stund-
ar. Uppskurðurinn er sár, en
menn verða að gangast undip
hann í þeirri von, að hægt verði
að komast fyrir meinið og batinra
verði góður. í raun og veru
stöndum við í þessu nú. Við vora
um hið bezta, en sár er hnífs*
stungan, ekki er því að neita.
EITT ER ATHYGLISVERT I
sambandi við þessi mál. Dýrtíð-.
in vex. Um það er engum blöð-
um að fletta. En hvernig sem á
því stendur, sést þetta ekki, að.
minnsta kosti ekki á yfirborð-
inu. Ekkert hefur dregið úr að-
sókn að kvikmyndahúsum eftii!
því sem fullyrt er. Leikhús erra
full. Revíur eru sóttar mjög vel,
jafnvel svo að alltaf er húsfyll-
ir. Veitingahús feru sótt af jafni
miklu fjöri og áður. Tiltekin
lúxusvara, sem mönnum þykir.
gaman að, en geta þó án verið,
hækkaði fyrir nokkrum dögumi
um einn þriðja. Það seldist að
minnsta kosti ekki minna aí
henni eftir hækkunina en áður
seldist.
ÞETTA HLÝTUR að vekja ati
hygli. Ég sagði við vin minn:
„Hvaða fólk er þetta?“ Hahni
svaraði: „Það er almenningur,
alveg eins og áður var.“
Hannes á horninu. ?