Alþýðublaðið - 19.08.1960, Blaðsíða 8

ÞETTA er sorgleg saga.
Samt byrjaði hún- eins og
ævintýri. Vittoria Massimo,
prins, af göfugum ættum —
állt aftur til ársins eitt, —
giftist dálítilli enskri kvik-
myndaleikkonu, Da'wn Ad-
ams.
Brúðkaupið var haldið
með dýrðlegri pomp og
pragt, að viðstöddu stór-
menni bæði rómversku og
úr heimi kvikmyndanna. —
Prinsinn dýrkaði hina ungu
brúði sína og lét gera vegg
umhverfis aðsetur þeirra, —
til þess að engir forvitnir,
fréttamenn eða ljósmyndar-
ar trufluðu sælu hjónabands
ins.
Þessi veggur skilur nú á
milli móðurinnar Dawn og
ÆVINTÝRI MEÐ
ILLUM ENDI
Etienne, hins 5 ára sonar
þeirra hjóna.
Dawn, fyrrverandi prins-
essa Massimo, hefur greitt
málaflutningsmönnum ofur
háar fjárupphæðir til þess
að reyna að særa þá til að
dæma henni yfirráð yfir syn
inum. En Massimo prins
stendur líka fast á sínum
rétti, — og það er í hallar-
garði hans, sem litli prins-
inn leikur sér daglangt.
Öðru hvoru fær Dawn
leyfi til að sjá son sinn. —
Hún ekur þá himinlifapdi
frá Róm til Scorano-hallar-
innar, sem er 30 km. fyrir
utan borgina. Hún sér son
sinn inni í hallargarðinum,
— hið stóra hlið, — sem eitt
sinn átti að loka úti forvitna
fréttamenn og Ijósmyndara,
lokar nú úi móðurina, sem
eitt sinn var prinsessa í þess
ari dýrðlegu höll.
Hliðið opnast, Etienne
kemur út. Mamma hans tek
ur hann í fangið, gælir við
hann og kallar hann falleg-
um nöfnum.
Fyrr en varir er tíminn
útrunninn, hliðinu verður
aftur lokað.
Litlí drengurinn stendur
fyrir innan og horfir á eftir
mömmu sinni, sem ekki hef
ur lengur aðgangsrétt að
hallardýrðinni.
Hún gengur út að fall-
ega, hvíta bílnum sínum, —
auðæfi og önnur heimsins
gæði skortir hana ekki, —
en hamingjan stendur fyrir
innan hallarhliðið og horfir
löngunarfullum augum á
eftir henni, — hamingjan —
í líki lítils drengs.
Og hún hallar sér upp að
hvíta, glæsilega bílnum sín-
um og grætur . .
►

i9B' t |
SplÉSlp m

AMERÍSKA kvi!
leikkonan, Shelley
hefur sagt: Þótt c
ekkert fyrir það, n
samt leika í kvikr
Ég veit ekkert y 1
en bréf frá aðdáenc
rauða sportbíla, s!
ur, næturklúbba c
sýningar . . . Ég
þetta allt saman . .
&
^ BADDOUIl
íukóngur borða
unum miðdegisver
miðaldra frúm,
þeirra og 20 ára s
Borðhaldið fór fra
um veitingastað í E
máltíðinni lokinni
ur um reikningin
þá var það, sem
gerði stærsta gla
lífs síns. -
Hann þekkti el
hér var, skríkti
lega, þegar hann I
reikninginn og sag
— Nú, það eru
börnin, sem bjóða
☆
-JL- HERTOGi:
Bedfofd, „v£
barn“ hins enska
sem hneykslaði al
með blátt blóð í æc
því að skrifa bók x
sinn, og sem nú ;
ætlar að giftast Nic
inaire, frönskum sj
framleiðanda, sem
sem er í góðum k
skap við son hertoj
ur skrifað Krústjov
sem hann biður unr
að fá að flytja inn i
naut, — því að ha
mikið til að vita,
afkvæmi rússnesks
amerískra kúa yrði
„Surmudagstaugaveiklui
hrjáir milljónir manna
VAFALAUST hafa
lesendur fylgzt með
greinunum, sem hér
hafa birzt í blaðinu um
tómstundaleiða fólks.
Þetta er nú mjög um-
talað í heiminum og
amerískur læknir, N.
R„ Martin að nafni held
ur því fram, að milljón-
ir fólks þjáist af „sunnu
dagstaugaveiklun“ —
Þetta er mjög algeng
veiki, — segir læknir-
inn, hjá fólki, sem ekki
kann að nota sér aukn-
ar frístundir og getur
ekki þolað að sóa tíman
um í ekki neitt.
Hann segir, að millj-
ónir fólks sé knúið á-
fram af innri börf fyr-
ir vinnu. Þegar það er
iðjulaust þjáist það af
samvizkubiti, sent aftur
orsakar „sunnudags-
taugaveiklun“,
Vandamálið er sér-
staklega alvarlegt, þar
sem allt miðar að því,
að stytta vinnutímann,
og eftir tíu ár verður
vinnuvikan í An
aðeins 20 klst. —-
sérfræðingurinn.
Hann varpar
þeirri spurningu,
mannkynið sé
nægilega þroskaf
lega til þess að
breyta svo lífsvc
sinum í Ameríl
Englandi eru n
sem hafa tvö eð;
störf á hendi, af
þeir eru ekki
nógu andlega þro
til að geta not:
stundanna.
mt
m
g 19. ágúst 1960 — Alþýðublaðið