Alþýðublaðið - 03.09.1960, Side 2

mmmmmD
jórar: GIsU J. Astþórsson (áb.) og Benedikt Gröndal. — Fulltrúar rit*
stjómar: Sigvaldl HJálmarsson og IndriSi G. Þorstoinsson. — Fréttastjórl:
BjBrgvin GuSmundsson-Símar; 14 900 — 14 302 — 14 903. Auglýsingasími:
lli 900. — ASsetur: AlþýSuhúsiS. — Prentsii.iðja AlbýðublaSslns. Hverfis*
•gata 8—10. — Áskriftargjald: kr. 4S.00 á mánuði. í lausasölu kr. 3,00 eint.
. JPtgífandi: AlþýSufiokkurinn. — Framkvæmdastjóri: Sverrir Kjartansson.
íj Landhelgismáliö
t í' '
I TIMINN er með ýmsar getsakir í gær í garð
j ríkisstjórnarinnar í sambandi við landhelgismálið.
j Ástæðan er sú, að Alþýðublaðið skrifaði ekki nema
j stutta grein um tveggja ára afmæli landhelgisút
: færslunnar og Morgunblaðið minntist ekki á af-
. mælið. Alþýðublaðið mun ekki ræða hér ástæðuna
j fyrir því, að Morgunblaðið minntist ekki tveggja
j ára afmælis útfærslunnar í 12 mílur. En hitt er
j staðreynd, að Alþýðublaðið gerði 2ja ára afmæli
útfærslunnar að umtalsefni og skiptir þar ekkí
j ipáli, hvort um langa eða stutta grein var að ræða,
Sannleikurinn er sá, að landhelgisgæzlan sendi
j ekki frá sér neitt yfirlit yfir landhelgisbrot brezkra
! togara í tilefni 2ja ára afmælis útfærslunnar á sama
1 ihátt og hún gerði á ársafmæli útfærslunnar. Var
! það ekkert undarlegt, þar eð landhelgisbrotin eru
j sém betur fer mun færri síðara ár 12 mílnanna.
; Þetta er m. a. ástæða þess, að dagblöðin í Reykja
' vík skrifuðu mun minni um landhelgina á tveggja
1 ára afmælinu en á ársafmælinu. Og það er ástæðu
i laust fyrir Tímann að vera með getsakir í garð
ríkisstjórnarinnar í tilefni þessa. Þvert á móti ætti
■ 'blaðið að fagna því, að Bretar hafa ekki framið
■ eins mörg brot í íslenzkri landhelgi undanfarið
1 eins og áður. Það út af fyrir sig er gleðiefni, þar
eð það sýnir, að íslendingar eru að vinna sigur í
landhelgismálinu.
Alþýðuflokkurinn hefur frá upphafi útfærslunn
ar í 12 mílur lagt áherzlu á að kynna landhelgismál
; stað Islendinga á erlendum vettvangi og á þann
hátt að vinna 12 mílunum viðurkenningu. Þessi
’ stefna Alþýðuflokksins hefur reynzt farsæl og átt
' drýgstan þátt í því, að allar þjóðir nema Bretar
hafa viðurkennt í verki 12 mílurnar og Bretar hafa
einnig haldið sér í skefjum undan farið. Kommún
istar hafa alitaf verið á móti þessari farsælu stefnu
; Alþýðuflokksins og svo virðist nú sem Framóknar
j menn séu einnig alveg komnir á sveif kommúnista
í í landhelgismálinu eins og öðrum málum. En eng
j inn vafi er á því, að þjóðin mun telja stefnu Al-
' þýðuflokksins og núverandi ríkisstjórnar í land-
' helgismálinu farsælli en stefnu Framsóknar og
kommúnista.
1 ' Áskriftarsími
f Alþýðublaðsins
l * er 14900
'h
sept. 1960 — $]i>
Kveðja til góðs
vinar
ÓLAFUR SIGURÐSSOA'
kaupmaður andaðist hinn 27.
ágúst s. 1. Hann varð bráðkvadd
nr að heimiíi sínu.
Með fráfalli Óalfs er góður
drengi^r og gegn horfinn af
sjónarvsiðinu. Maður á bezta
aldri, en fæddur var hann himi
17. desember 1907 hér í Reykja
vík og hér ól hann allan sinn
aldur.
Eitt er öruggt í heimi þess-
um. Dauðinn vitjar alira fyrr
eða síðar. Þegar stundin er kom
in kaupir sér enginn frí. Þá
gildir hvorki aldur né aðstaða.
Þeim mikla dcmara verða allir
að lúta. En þrátt fyrif alla íull-
vissu um nálægð dauðans í
hverju fótmáli lífsins, eru menn
þó oftasf óviðbúnir slíkum
fregnum, og þá ekkj hvað sízt
þegar þær berast jafn óvænt
og að þessu sinni. Fæstir okkar
— vina Ólafs og kunningje, —
muni hafa órað fyrif því að svo
stutt væri eftir samvistanna,
sem raun bar vitni um. En
enginn veit sína æfina fyri en
öll er.
Ungur að árum batt Ólafur
trúnaði við íþróttahreyfinguua,
einkum þó knattspyrnuna. Gerð
ist hann félagi Vals og var einn
þeirra ungu pilta, sem á sínum
tíma átti ríkan þátt í að reisa
Val við eftir erfitt tímabil og
leggja grunninn að því að Val-
ur varð, er stundir Hðu eitt af
ÓJafur Srgurðsson.
öndvegisfélögum landsins á
sviði knattspyrnuíþróttarinnar.
Ólafur lék í öllum flokkum fé-
lagsins og um árabii í meist-
araflokki', er hvað harðast
var sótt fram til æðsta gengis
á knattspyrnuvellinum. Hann
var einn þeirra sem færðu Val
íslandsmeistaratignina í fyrsta
sinni árið 1930 og síðan að vei ja
þann heiður,
Um áratugi var Olafur svo
í hinni félagslegu forustu, ým-
ist formaður eða í sxjórn, og er
hann lézt var hann form'aður
fulltrúaráðsins. Þóttu fá ráS
ráðin nema hans álits væri leit-
að. Enda hugkvæmur og ráða-
góður, glöggur og gætinn. Hóf-
semi hans í málflutningi og ró-
leg yfirvegun vaktf traust og
gerði hann að sjálfkjörnum for-
ustumanni. Það var hans verk
að Valur fékk Hlíðarenda keypt
an á sínum tíma, en þar hefur
síðan risið ein glæsilegasta
íþróttamiðstöð [ félagseign hér-
lendis.
Um árabil gengdi Ólafur frana
færslustörfum hjá Reykjavíkur
bæ, og þar sem annarsstaðar
mikilhæfur og öruggur starfs-
maður. En hversu mikið sem
hann hafði að starfa, átti hann
þó jafnan tíma aflögum fyrír
æskuhugsjón sína, íþróttirnar,
og var jafnan fús til starfa fyr-
ir Val þegar eftir var leitað.
Hín síðari ár rak hann einka-
fyrirtæki — listprent — og
naut þar hugkvæmni hans og
handlægni sín vel. Var vand-
virkni hans viðbrugðið.
!Sá sem þessar línur ritar he£-
ur um 30 ára skeið haft náin
kynni og samstarf við Ólaf. —
innan íþróttahreyfingarinnar,
einkum þó Vals. Getur nú að
leiðarlokum litið yfir það sam-
starf og þá viðkynningu rne'3
þakklátum huga. Þar bar aldr-
ei skugga á. Fátt er betra f
heimi þessum en að kynnast
góðum mönnum o^ fá tækifæri
til að eiga við þá samstarf. Nú
er skarð fyrir skildi. En merkiS
skal standa þó maðurinn falli.
Auk þess sem Ólafur starfað!
mikið inn á við fyrir Val, eins
og þegar hefur verið tekið franu,
Framhald á 14. síðu.
Eru flutt inn mjög var
hugaverð rafmagns-
tæki.
■fe Erfitt að fá varahluti.
ýý Ábyrgð, sem fyrir-
finnst hvergi.
Nauðsyn á strangara
eftirliti.
ÞAÐ eru ekki allir jafn sann-
færðir um ágæti frjálsrar sam-
keppni. Hins vegar hæfir ekki
sama skipulag hverju ástandi í
þjóðfélaginu, hvorki hér á ís»
landi né annars staðar. Það er
líklegt að frjáls samkeppni sé
nauðsynleg á stundum, en það
er ekki síður staðreynd að eííir-
lit og nokkur höft séu nauðsyn-
leg þegar þan>iig er ástaít um bú
skap þjóða að þær verða að
gæta sin í innkaupum og inn-
flutningi.
UNDANFARIÐ hefur flest
verið gefið frjálst Það er ein
af tilraunuuum til þess að reyna
nnes
lornmu
að rétta yið fjárhaginn og efla
atvinr.u og aírakstur hennar. —
Hins vegar má vera að við göng-
um oí langt, að við kunnum
ekki hóf. Kættan er mest þegar
einstaklingom er leyft að fara
sínu fram að langmestu ieyli.
Við þessu verður að gjalda var-
huga ef ekki á að koma í veg
fyrir það þegar í upphafi að það
takist að ná þeim tilgangi, sem
þó er að sieínt.
ÉG SEGI þetta af tilefni bréfs,
sem mér barst í gær um inn-
flutning heimilistækja í þessu
bréfi, esm er undirritað
segir meðal annars, en bréfið
er of langt til þess að ég geti
birt það í heild: „Undanfarin ár
hefur mikið verið flutt inn af
allskonar heimilistækjum til
rafmagnsnotkunar. Mörg hafa
bess tæki verið ágæt og upp-
fyllt brýnar þarfir, en sum haía
líka verið slæm.
EFTIR að allt hefur nú verið
gefið frjálst, hrúga innflytjend-
ur inn allskonar tækjum og aug
lýsa af kappí Fólk vill að sjálf-
sögðu eignast þessi tæki og kaup
ir oft á tíðum þau erlendu, jafn-
vel þó að þau séu dýrari — og
alls ekki betri en hin íslenzka
rafmagnstæki.
ÞN ÞAÐ er eitt, sem nú er
farið að bera mjög mikið á, a<3
sum þessara erlendu tækja eru
mjög varhugaverð. Þess vegna
skrifa ég og þetta bréf Tækin,
að minnsta kosti sum, eru jafn-
vel hættuleg, enda virðist ekk-
ert eftirlit vera með því á neinn
hátt hvaða tæki eru flut inn,
hvaðan þau koma og hvernig
þau eru. — Margir innflytjendur
auglýsa til dæmis ábyrgð á tækj
unum, en það vill verða minna
úr þessari ábyrð ef maður nevð-
ist til þess að leita eftir henni.
ÉG HEF sjálfur reynt þetta
af tilefni þess að ég keypti tvo
rafmagnstæki Nú eru liðnir sex
mánuðir síðan ég leitaði eftir
varahlut í ísskáp — og enn hei
ég ekkj fengið neina lausn. —
Skylt er að taka það fram, að
hér eiga ekki allir inflytjendur
þesasra tækja jafna sök, sumir
liggja með varahlutalager — og
alltaf getur maður fengið endur-
bætur á Rafhatækjunum, en aðr
ir eiga engin varastykki — og
smjúga undan ábyrgð jafnvol þó
að þeir hafi selt stykkið me£S
klásúlu um hana.
MÉR FINNST éstæða lil þes3
að þegar innflutningur er ákveð
inn, þá sé eitthvað eftirlit hafi
með því hvernig vörurnar eru,
sem fluttar eru inn Það getur
ekki hafa verið meiningin með
frjálsari innflutningi, að liella
yfir þjóðina rándýru og hálfó-
nýtu rusli“.