Kirkjublaðið - 01.05.1892, Blaðsíða 13

þau meöul, sem styrkja trúna og efla gubhræðsluna». Jeg spurði
liver þessi meðul væru. Því gat það ekki svarað. Þegar jeg hafði
sagt því, hver þau væru, þá spurði jeg hvað þau hjetu einu nafni.
Ekki gat það heldur svarað því. Þó stendur ofanmáls út allarx
kapítulann: «Sjöundi kapítuli— um náðarmeðulin». Ekki gat það
heldur svarað spurningunni: «Hver er náungi þinn?« og þar af
leiðandi vissi það heldur eigi hvað það var, að «bera umhyggju
fyrir sálu, líkama og tímanlegri velferð náungans».
Þetta var nú iðnasta og samvizkusamasta barnið í skólanum.
Það sagði mjer með tárin í augunum, að það hefði aldrei verið
spurt xit úr íreinni grein í kverinu; aldrei hefði annað verið heimt-
að, en það kynni reiprennandi utan að. Og því takmarki hatði það
líka náð. Þetta er víst ekki eins dæmi. Það sagði mjer enn frem-
ur, að það hefði opt óskað þess, að þetta kver hefði aldrei verið
til. því að öllum börnunum i skólanum dauðleiddist það. «kvertím-
arnir væru langleiðinlegustu tímarnir».
Já, jeg man eptir því, að jeg var barn, man eptir æskureynslu
minni í þessum sökum, og því er það, að jeg get eigi annað en
vorkennt vesalings börnum, sem gjört er að skyldu að þylja þetta
vetur eptir vetur i mörg ár, án þess að þeim sje kennt að skilja
nokkuð í því. Hvað getur verið á móti því, að þeim sje kennt að
skilja kverið um leið og þau læra það, að svo miklu leyti sem
hægt er. Það þarf eixgan guðfræðing til að koma greindu barni i
skilning um, hver sje náungi þess, og svo er með fleira. Og með-
an eigi fást guðfræðingar til þess starfa almennt, að kenna börn-
um kristindóm, þá verður þó eitthvað að gjöra. Til hvers eru ail-
ar tilvitnanirnar í «Ba'les-kveri« úr því hvorki ritningin í heild
sinni nje nýja testamentið er haft við kennsluna? En sumstaðar
er svo ástatt, að ritningin er mjög sjaldgæf bók og enda guðsorða-
bækur yiir höfuð. En úr þessu mætti og ætti að bæta. Þululær-
dómurinn drepur alla námslöngun, í hvaða kennslugrein sem er,
hjá þeim hörnum, sem nokkurn hæiileika hafa til að hugsa og
skilja. Það er mín reynsla. Hann á hvergi heima, nema ef vera
skyldi, þarsem nemendur eiga í hlut, sem ekkert geta skilið,— en
hvaða gagn hafa þeir af náminu ?
Það, sem prestarnir eiga að gera fyrir sitt leyti, er það, að
styðja að því af fremsta megni, að afnema þululærdóm allan í
kristilegum fræðum. Og til þess ættu bai'nakennararnir að hjálpa
þeim meira en þeir gjöra.
Bjarni Jónsson,
---------------
Hve mörgu eiga prestar að gefa sig við?
í haust skrifaði einn af vorurn fremstu prestum ritstj. Kbl. á
þessa leið:
1. fjallskilafundir, 3. rjettahöld,
2. fjárleitir, 4. tjármarkaðir,