Kirkjublaðið - 01.05.1892, Blaðsíða 15

95
Dálítil bending
barst Kbl. núna meö aprílpósti frá Hjörleiíi prófasti Einarssyni á
Undirfelli, sem fer alveg í sömu átt og greinir þeirra sjera V. B.
og prestanna þriggja í síðasta tölubl. Sjera Hjörleifur mótmælir
þeim áburði, að kristindómur kirkjuíjelags Vestur-íslendinga sje
allur annar, en bjer heima, og í annan stað hvetur hann innilega
til að styrkja hinn fyrirhugaða skóla þeirra, án þess þó að sleppa
kristniboðshuginyndinni:
»Baráttu bræðra vorra þar vestra megum vjer með engu móti
láta afskiptalausa. Þeirra sigur er vor sigur. Þeirra ósigur vor
ósigur. I anda erum vjer eíiaust allir með. En vjer verðum að
gjöra meira. Vjer verðum að vera með í verki. Vjer verðum að
láta það ásannast í verkinu, að vjer viðurkennum, að þeirra vel-
ferðarmál sje vort velferðarmál. . . . Sómi vor liggur við að vjer
gjörum þetta nú þegar. A næsta sumri vonast jeg eptir, að þetta
mál komi til umræðu á öllum hjeraðsfundum á landinu, og að menn
verði þar kosnir í hverju prestakalli til að gangast fyrir því . . .
. . . En gleymum ekki kristniboðinu. Það er ekki hætt við, að
vjer höfum oí mörg járn í eldinum, þegar um kristilegan kærleika
er að ræða».
Tveir mannsaldrar þrítugir hafa nú liðið yíir sjera Hjörleif, en
hann er þó kannske vor yngstur í kristilegum áhuga. Jeg get eigi
bundizt þess að taka upp nokkur orð úr brjeíinu, sem fylgdi bend-
ingunni:
«Orð eru að visu til alls fyrst, en svo þarf að fylgja á eptir
verknaður, framkvæmd, starfsemi, dugnaður. Eyrir eintómar ráða-
gjörðir erum vjer búnir að verða oss of lengi til minnkúnar. All-
ur dráttur skaðar og skemmir stórkostlega. Það verður að slá
járnið glóandi úr eldinum. A hinn bóginn hefði alþýða manna á-
kaflega gott af því að fá að hugsa um eitthvað annað, en að slá
því föstu, að hún geti ekkert».
------38S-------
Um smáritasjóðinn (sbr. Kbl. II. 2.) skrifar sjera Þorvald-
ur Bjarnarson áMelstað:
<Já og vel á minnzt um smáritasjóðinn; 18G5 var hann í hönd-
um Wolters nokkurs, er bjó í Stormg. nr. 9, að mig minnir; þá var
prentað á kostnað sjóðsins rit Aonii Palearii: «Um velgjörning
Jesú Krists hins krossfesta kristnum mönnum til handa». Ham-
merich heitinn, kennari minn, vísaði Wolter á mig til þess að þýða
eitthvað íyrir smáritaíjelagið«; þá var þettaritekki alls fyrirlöngu
fundið og þýddi jeg það. Sjera Ólafi sál. Pálssyni vorú send um
50 eintök, og sagði hann mjer, að þau hefðu brátt gengið út, og
sendi hann agentinum andvirðið, mig minnir 1869. Þetta veit jeg
síðast um hjerlend skipti við þennan ráðsmann sjóðsinsn
Sjera Þorvaldur gefur þessa skýrslu til þess að auðleitaðra
mætti verða að sjóðnum, og sjerstaklega því til sönnunar, að sjera