Kirkjublaðið - 01.02.1893, Qupperneq 5

21
ráða vant að sinni, en með ritreglurnar virðist mjer bezt
að ákreðið sje, að börn í sama próf.d. fylgi öll sömu rit-
reglum, helzt H. Kr. Friðrikssonar. Mun það nú þegar
verða ákveðið hjer.
Vjer höfum veitt því hjer eptirtekt, að vitnisburður
barna er ekki i rjettri samhljóðun milli prestakallanna,
eins og eðlilegt er, með því að prófdómendur eru margir,
og »sínum augum lítur hver á silfrið«. Vjer sjáum, að
ár þessu verður bætt með því, að sami maður eða sömu
menn sjeu prófdómendur við öll prófin. En vegna fjár-
skorts virðist oss það óframkvæmilegt, að svo stöddu.
Mjer virðist einnig, að slík samhljóðun vitnisburðanna sje
alls ekki aðalatriðið, nje sjerlega nauðsynleg, þótt hún
sje góð í sjálfu sjer. Með því að ná henni í hverju
prestakalli, eins og vjer nú náum henni, náum vjer að
mestu tilganginum. Aðhaldið og hin vekjandi áhrif, er
prófin gjöra, er aðalatriðið. Fólkið getur fyrir þau kynnzt
vel fræðslu presta sinna á börnunum, ef það vill hlusta
á Þau, þar sem þau eru haldin í heyranda hljóði, og getur
sameinað það við kirkjuferð. Veit jeg, að fólkið gjörir
þetta víða, þótt munur sje á því. Vjer flestir prestarnir
höfum haldið þau eptir embætti á helgidögum, til að gjöra
fólkinu hægt fyrir að idusta á þau, og það álít jeg nauð-
synlegt, að gjört sje, bæði vegna prestanna sjálfra, barn-
anna og safnaðanna. Prófin gjöra prestunum miklu hægra
með, að hafa gott eptirlit með hinni lögboðnu barna-
fræðslu, og eptirlitið kemur mun heppilegar við, en með
hinum úreltu húsvitjunum.
Það hefir orðið töluvert umtal á hinum síðari hjer-
aðsfundum hjer um aldurstakmörk barna þeirra, er skyld-
uð væru til, að koma til prófsins, Sumir hafa viljað kalla
yngri börn en 12 ára, jafnvel niður í 9 ára, en verið því
mótfallnir að kalla fermd börn. Aðrir hafa verið á gagn-
stæðri skoðun. Af því hefir leitt, að jeg hefi ekki viljað
koma öðru hvoru að með meiri hlut atkvæða, þar eð
þessi próf heimta allra eindregið fylgi í framkvæmdinni,
með því þingið gat á árunum aldrei komið sjer saman
um lög í fræðslumálunum. En vafalaust sýpist mjer það,
uð gott eitt leiddi af því, að börnin kæmu til prófsins árið