Kirkjublaðið - 01.05.1893, Blaðsíða 3
ísþörf; um slíkt verða jafnan skiptar skoðanir. Uin betra
orðfæri en nú er á handbókinni verða allir sammála.
Nauðsynlegt er að afla sjer rækilegrar kynningar á sams-
konar bókum lúterskra safnaða og tekur allt þetta lang-
an tíma. I mínum augum er textafrelsið af stól eitt hið
þýðingarmesta atriðið.
Vel væri ef einhver fær maður gæti í allrækilegri
grein sýnt þýðingu hinna einstöku atriða í messugjörð-
inni, mörgum finnst svo tilkomulítið um allt annað en
prjedikunina. Vera má að þýða mætti góða grein um
það efni, sem Kbl. tæki með þökkum.
Bindindismálið hefir alls ekki verið rætt í Kbl., en
á dagskrá hefir það komizt við yfirlýsing hinna 50 presta,
er telja efiingu og útbreiðslu algjörðs æfibindindis kristi-
legt kærieiksverk, er sjerstaklega snerti prestana, og sem
þeir því vilja efia með eigin dæmi og í orði og verki.
Hefði yfirlýsing gengið á milli prestanna bara um útrým-
ing ofdrykkjunnar sem kristilegt kærleiksverk, prestinum
samboðið, hefði enginn hikað við að skrifa undir hana,
nema ef vera skyldi að þeir hefðu neitað um nafniðsitt,
sem hefðu sjeð það fyrir — og sjeð það rjett — að slík
yfirlýsing var alveg þýðingarlaus.
Það er nokkur hiti í þessu máli, þótt en hafi hann
eigi komið opinberlega fram, nema ef vera skyldi á syno-
dus síðast. Er það bindindisleiðin eða hófdrykkjuleiðin
sem getur bætt ofdrykkjubölið, sem allir verða að kann-
ast við? — Svar Kbl. er gefið með undirskript ritstjóra
undir yfirlýsinguna.
Það heflr verið vitnað í heilaga ritningu í þessu máli
og þá jafnframt bent á dæmi sjálfs frelsarans og þá sjer-
staklega á kraptaverkið í brúðkaupinu í Kana. Jeg skal
iáta það liggja milli hluta, hvort það var áfengt eða ekki,
vinið sem Kristur gladdi með brúðkaupsgestina; frásag-
an segir alls eigi að gestirnir hafi orðið »ölvaðir«, en öll
eðlileg skýring á orðum »forstöðumannsins« hnegist í þá
átt, að svo kunni að fara. Það er nóg, að vjer kristnir
nienn höfum þá trúarvissu, að frelsari vor gat hvorki
tekið þátt i syndsamlegri víngleði nje heldur verið vald-
ur að henni.