Kirkjublaðið - 02.09.1893, Blaðsíða 2

162
gagna þeim og gleðja þá,
sem götu minni hitti’ eg á.
Kenn mjer, grundin græna.
Sól í aptansvala,
mjer síga kenn í dvala,
hníga fyrst í húmsins skaut,
en hefja’ að morgni nýja braut.
Sólin himinsala.
V. B.
Hinn sögulegi trúverðleiki kraptaverkanna,
með sjerstöku tilliti til upprisu Krists.
Eptir kandídat Jón Helgason í Kaupmannahöfn.
III.
En vjer höfum einnig kraptaverk í orðsins dýpstu
þýðingu, kraptaverk, sem ómögulega geta verið afleiðing
samverkandi náttúruorsaka. Þetta kraptaverk er hyrn-
ingarsteinn kristindómsins: upprisa Jesú Krists frá dauð
um. Vjer leiðum hjer hjá oss vitnisburð guðspjallanna
um upprisukraptaverkið af áðurnefndum ástæðum, að
guðspjöllin hafa ekki öðlazt fullkomna viðurkenningu
allra, en látum oss nægja vitnisburð Páls postula í hin-
uin áðurnefndu 4 stórum brjefum, sem »kritikin« heflr
orðið að viðurkenna sem trúverö í alla staði. Og sam-
kvæmt þessum brjefum heflr einn af langsvæsnustu áhang-
endum Tubinga-flokksins, að nafni Volkmar, orðið að játa,
að enginn geti leitt betri söguleg rök að nokkrum við-
burði, en Páll postuli að upprisuviðburðinum. »Enginn
sögulegur viðburður í heiminum«, segir Volkmar, »er
betur rökstuddur en sá, að Jesús hinn krossfesti heflr
dýrðlega opinberað sig fyrir lærisveinum sínum. Þetta
eitt stendur óhaggað og óhrakið, hvert sem vjer fáum
skilið það á einn hátt eða annan, eða vjer öldungis ekki
skiljum það«.
í fyrra Korintubrjefi, 15. kap., 4.-9. versi, getur
postulinn þeirra, er sjeð hafl hinn upprisna Jesúm: fyrst
Kefas, þá hinir 12, þá »meir en 500 bræður í einu, er
flestir lifa ailt til þessa dags, en sumir eru dánir«, þá