Kirkjublaðið - 02.09.1893, Blaðsíða 5
165
En gröfln hlýtur að hafa verið tóm; annars hefðu mót-
stöðumennirnir hlotið að leiða menn þangað, taka fram
líkið og með því A einu vetfangi þagga niður þessa »hjá-
trú«; því mótstöðumönuunum var það fullkunnugt, að það
var einmitt vissan um, að Kristur væri upprisinn, er jók
afl og trúarhita hinna kristu. En hvernig var gröfin
orðin tóm? Ef óvinir Krists hefðu tekið lík Krist burt
úr gröfinni, hefðu þeir varla þagað yflr því, er þeir sáu,
að tala þeirra óx dag frá degi, er trúðu því að Kristur
væri upprisinn. Vinir frelsarans geta ekki hafa gjört
það, því þá hefðu þeir verið svikahrappar á hæsta stigi;
en með slika ætlun dirfast varla aðrir að koma fram,
en þeir, sem sjálfir eru samvizkulausir svikarar. Þriðji
mögulegleikinn er sá, að einhver óþektur maður hafl af
óþektum orsökum stolið líkinu og af óþektum orsökum
þagað yflr þvi, þótt hann vissi vel, að hann með einu
orði gæti hindrað sigurför upprisutrúarinnar, sem þá
breiddist óðfluga út um nálæg lönd. Samkvæmt því ætti
saga kristindómsins og mannkynsins um rúmar 18 aldir
upphaflega að vera verk tilviljunar einnar, þeirrar tii-
viljunar, að líkstuldurinn ekki komst upp. Vantrúin má
gjarnan leggja trúnað á slíkt, en þá hefir hún heldur
ekki neinn rjett, til þess að neita kraptaverkunum í nafni
hinnar heilbrigðu skynsemi.
Þegar því hjer er að ræða um hinn sögulega trú-
verðleik kraptaverkanna hljótum vjer að segja, að hann
stendur óhaggaður og óhrakinn, þrátt fyrir allar tilraun-
ir mótstöðumanna kristindómsins; og með tilliti til aðal-
kraptaverksins, sem er grundvöllur trúar vorrar, hyrn-
ingarsteinninn undir kristindómi vorum: upprisa Krists
frá dauðum, hljótum vjer að játa, að ómögulegt er að
styðja sannleika nokkurs sögulegs viðburðar með betri
vitnisburði, en vitnisburði þeim, er Páll ber upprisu Jesú
Krist frá dauðum. Hjer er framburður postulans svo ó-
hrekjanlegur og augljós hverjum skynberandi manni, að
»%'aleysi eitt getur hindrað frá að trúa á kraptaverkin
og virkileik þeirra.
* * •
*
Vjer hljótum að halda fast við trú vora á krapta-