Kirkjublaðið - 01.02.1894, Qupperneq 15

31
»Að iifa er mjer Kristur, en að deyja er ávinningur fyrir mig«.
Hugðu margir að það væri samanborin ráð, en það var tjarri því.
I kirkjunni voru sungnir sálmarnir nr. 439, 455, 471 og auk þess
kveðja frá prestaskólanum, sungin at' höf., stúdent Benedikt £>.
Gröndal. Steingr. Thorsteinsson hafði ort grafskriptina og flytur
Kbl. þessi 2 erindi úr henni:
. . . Skuggleið skelíingar
skreið að baki;
klifið var hátjall,
er heima skilur;
sukku jarðdalir,
sóllönd birtust
borg Guðs lifanda,
bjartar myndir.
Mun víst treglega
missir fyrnast
angursamur
þótt ei óvænt kæmi,
því fast var hann tengdur
fólki sínu
fyrir orð Guðs
að arni hverjum . . .
Brynjólfur Jónsson á Minna-Núpi heíir ort minningarljóð eptir
sjera Helga heitinn og sjera Yaldimar önnur, en þau er standa hjer
að frarnan, og hann nefnir »£>akkarorð«. Onefndur höf. hefir og
sent Kbl. fáein minningarerindi, sem blaðið flytur næst.
Prestaskóliim. Þegar sjera Helgi heitinn um miðjan októ-
bermánuð síðasti. lagðist rúmíastur, skipti hann kennslugreinum
SÍnum miili beggja kennaranna við skólann og helzt sú skipting
áfram út skólaárið. Sjera Þórhallur er 10. f. m. settur af lands-
höfðingjanum tii að gegna forstööumannsembættinu.
Aldamót, 3. ár, 1393, ritstjóri sjera Fr. J. Bergmann. Fremst
eru 2 Icvœði íslenzkuð af sjera Valdimar Briem. Prestar kirkju-
fjelagsins hinir eidri leggja svo til hver sinn skerf: sjera Fr. J. Berg-
mann um gildi gamla testamentisins, fyririestur frá síöasta kirkju-
þingi, sjera Haisteinn Pjetursson um eiUfa ófarsœld, sem er tala
flutt á kirkjuþinginu 1391, og getið hefir verið hjer í blaðinu, sjera
N. Steingrímur Thorlaksson um Krist og gamla testamentið, fyrir-
lestur frá síðasta kirkjuþingi, og loks fyrirlestur eptir sjera Jón
Bjarnason um það, sem mest er í heimi. Hugvekjurnar um gamla
testamentið eru mjög svo tímabærar hjá oss, og mun sennilega í
vörn vorri og sókn verða seinna að þeim vikið hjer í blaðinu bein-
línis eða óbeinlínis, ensjerstaklega ætiar útgef. sjer að gjöra ab um-
talsefni við fyrsta færi hinn mjög svo einkenniiega og athugaverða
fyrirlestur sjera Jóns Bjarnasonar um það, sem mest er i heimi,
eða kærleikann.
Hjálpræðisorð. Svo nefnir sjera O. V. Gíslason hugvekjur
andlegs efnis, að mestu þýddar, sem hann hefir gefið út í árslokin,
og eru það 4 nr. eða háifarkir á stærð við Smáritin sem fylgja
Kbl. IJtgáfuna styrkir eða kostar hið alkunna smáritafjelag r
Lundúnum (The religious traot society), sem aðallega kostaði
Smáritin 1865—69, sem nýlega hefir verið minnzt hjer í blaðinu.
Við það, sem þar stóð (111, 13.), sendir sjera Oddur Kbl. þá leið-
rjetting, eða rjettara sagt þá frekari upplýsing, að hann þá útvegaði