Kirkjublaðið - 01.09.1896, Blaðsíða 9
163
Hann mundi sjá hinn óteljandi fjölda af fylgjendum
Buddatrúarinnar, sem, hvað sem hún einhverntíma hefir
verið, er nú sokkin niður í sambland af skurðgoðadýrkun
og guðleysi, án ódauðleikatrúar og án Guðs.
Hann mundi einnig sjá játendur Múhameðstrúarinn-
ar, þessarar villutrúar af útdeyjandi Gyðingatrú, sem
er lágróma um frelsi einstaklingsins og hefir óheillarík
áhrif á þjóðirnar, er undir hennar valdi visna upp í hold-
legri niðurlægingu.
Ef nú engillinn þekkti ekkert annað af sögu mann-
kynsins, en að Guðs sonur, fæddur í líkingu syndugs
manns tii að endurleysa alla menn frá synd og smán,
hefði veitt menntaþjóðum Norðurálfunnar hina rjettu þekk-
ingu sannleikans, þá hlyti hann vissulega að álykta, að
æðsta ætlunarverk þessara Guðs gövgustu barna væri
einungis að útbreiða meðal annara manna þessi ómetan-
legu gæði.
Sannarlega er það vor heilög skylda, að útbreiða
kristna trú án bvíldar, unz allar kynkvíslir jarðarinnar
hafa lært að þekkja sannan Guð og þann, sem hann
sendi, Jesúm Krist. Ástand heiðingjanna hlýtur að vekja
sanna meðaumkvun, og að bæta hag þeirra er því hreint
góðverk, því þeir eru andlega og líkamlega þjáðir undir
trúbrögðmn sínum.
Hvað þarf annað, en líta hið ómannlega líferni töf-
urgripadýrkendanna villtu, með þeirra mannáti, dýrsæði,
viðbjóðslegu siðum og djöfullega skeytingarleysi um kval-
ir og blóðsúthellingu, til þess að sjá, að þeim er þörf á
nýrri trú. Og þá er eigi heldur glæsileg hin úrkynjaða
Brahmatrú á Indlandi, með hennar ströngu stjettaskipt-
ingu, sem er lygi á móti bræðralagi allra manna, með
hennar lauslætislegu skurðlíkneskjum, sem eru lygi á móti
Guði. Svo er Buddatrúin. Það er nú samt orðinn heimsku-
legur siður að lofa hugsjónir Buddatrúarinnar, en livað
er hún í rauninni annað en heimspeki örvæntingarinnar,
er hefir fyrir mark eyðingu einstaklingsins; trú án ódauð-
leika og án Guðs, afskiptalaus um allt nema bænahjólin
og sína betlandi presta, sem með öllu er óhæf til að vera
trú heimsins. Loks er Múhamedstrúin með sinni holdlegu