Kirkjublaðið - 01.11.1896, Blaðsíða 15

207
Kirkjulegir áhugamenn, sem á seinni árum hata gef-
ið sig að hinu mikla þjóðarmeini Þýzkalands sjá það og
kveða upp úr með það að hjálpsemi og líkn einstaklinga
og fjelaga nær svo skammt, að bjer þarf .með gætni og
gjörhygli, í kristnum mannúðaranda, hægt og hægt að
breyta löggjöfinni til betri jafnaðar og fjelagsbótar, og
samvizka þeirra bíður þeim að tala máli hinna undirok-
uðu. En þá eru þeir um leið komnir inn í pólitíkina.
Hingað til hafa þessir menn fengið litlar þakkir hjá for-
ingjum sósíalista og nú hata þeir fengið sinn dóm hjá
kirkjustjórninni. Það er eigi svo að skilja að keisarinn
eða kirkjustjórnin prússneska framar en nokkur önnur
veraldleg kirkjustjórn amist við pólitík prestanna sjer til
fylgis, síður en svo. Það eru til kirkjulegir »ídealistar«
sem strika yfir allar borgaraskyldur prestsins og fjelags-
heill safnaðarins, skilja eigi að presturinn þarf allajafnan
að vera góður »fjelagsmaður« til þess að koma að notum
sem sálusorgari, en slíkt- vakir svo sem ekki fyrir hin-
um háu kirkjustjórnum ríkjanna, heldur hitt að prest-
urinn er ríkisins þjónn, og verður að reka þess erindi
sem þar drottnar. Hvort sem það er Mammon eða Kristur.
Utanþjöðkirkjumenn. Loks hefir kandídat Þorvarður
Brynjólfsson fengið konunglega staðfestingu 17. sept. til að vera
prestur utanþjóðkirkjusafnaðarins í Vallaness- og Þingmúlasóknum.
Eptir ráðgjafabrjefinu 8. nóv. f. á. má biskup eigi vígja hann, sam-
kvæmt áliti »kirkjustjórnar ríkisins«. •—• Vígir sjera Lárus Hall-
dórsson hann þá, eða þarf hapn —- eins og sumir geta sjer til —
að bregða sjer vestur til Winnipeg til að fá vígslu?
Ferðasaga, frá hinum helgu stöðvum Gyðingalands, eptir
frariska skáldsöguhöfundinn Pierre Loti, hefir vakið töluverða ept-
irtekt í hinum kristna heimi. Loti er viöurkenndur ritsnillingur,
ein af sögum hans er kennd við ísland, um frönsku fiskimennina
hjer við land. Höfundinum bregðast vonirnar um það að finna
aptur bernskutrú sína við hinar helgu stöðvar, hann sjer þar eigi
annaö en ófagrar myndir af trúarstælum kirkjuflokkanna. Niður-
staðan hjá honum er sú, að eigi þarf að fara til Jerúsalem til að
finna Krist »hinn eina sem á vorri vesælu og litlu jörð dirfðist að
mæla orð kærleikans og lífsins, og það með svo leyndardómsfullri